சங்கீதம் 102
1 ௧ துயரப்படுகிறவன் துக்கத்தில் மூழ்கி யெகோவாவிடத்தில் தன் மனவேதனையை தெரியப்படுத்தும் விண்ணப்பம். யெகோவாவே, என்னுடைய விண்ணப்பத்தைக் கேளும்; என்னுடைய ஜெபம் உம்மிடத்தில் சேர்வதாக.
Prière de l’affligé, quand il est accablé et répand sa plainte devant l’Éternel. Éternel, entends ma prière, et que mon cri vienne jusqu’à toi!
2 ௨ என்னுடைய ஆபத்துநாளிலே உமது முகத்தை எனக்கு மறைக்காமல் இரும்; உமது செவியை என்னிடத்தில் சாயும்; நான் கூப்பிடுகிற நாளிலே எனக்கு விரைவாக பதில் சொல்லும்.
Ne me cache pas ta face; au jour de ma détresse, incline vers moi ton oreille; au jour où je crie, hâte-toi, réponds-moi.
Car mes jours s’évanouissent comme la fumée, et mes os sont brûlés comme un foyer.
Mon cœur est frappé, et est desséché comme l’herbe; car j’ai oublié de manger mon pain.
À cause de la voix de mon gémissement, mes os s’attachent à ma chair.
Je suis devenu semblable au pélican du désert; je suis comme le hibou des lieux désolés.
Je veille, et je suis comme un passereau solitaire sur un toit.
8 ௮ நாள்தோறும் என்னுடைய எதிரிகள் என்னை நிந்திக்கிறார்கள்; என்மேல் மூர்க்கவெறிகொண்டவர்கள் எனக்கு விரோதமாகச் சாபம் இடுகிறார்கள்.
Tout le jour mes ennemis m’outragent; ceux qui sont furieux contre moi jurent par moi.
Car j’ai mangé la cendre comme du pain, et j’ai mêlé de pleurs mon breuvage,
À cause de ton indignation et de ta colère; car tu m’as élevé haut, et tu m’as jeté en bas.
Mes jours sont comme l’ombre qui s’allonge, et je deviens sec comme l’herbe.
12 ௧௨ யெகோவாவாகிய நீரோ என்றென்றைக்கும் இருக்கிறீர்; உம்முடைய பெயரின் புகழ் தலைமுறை தலைமுறையாக நிற்கும்.
Mais toi, Éternel! tu demeures à toujours, et ta mémoire est de génération en génération.
13 ௧௩ தேவனே நீர் எழுந்தருளி சீயோனுக்கு இரங்குவீர்; அதற்கு தயவு செய்யும் காலமும், அதற்காகக் குறித்த நேரமும் வந்தது.
Tu te lèveras, tu auras compassion de Sion; car c’est le temps d’user de grâce envers elle, car le temps assigné est venu.
Car tes serviteurs prennent plaisir à ses pierres, et ont compassion de sa poussière.
Alors les nations craindront le nom de l’Éternel, et tous les rois de la terre, ta gloire.
Quand l’Éternel bâtira Sion, il paraîtra dans sa gloire.
17 ௧௭ அப்பொழுது தேசங்கள் யெகோவாவுடைய பெயருக்கும், பூமியிலுள்ள ராஜாக்களெல்லோரும் உம்முடைய மகிமைக்கும் பயப்படுவார்கள்.
Il aura égard à la prière du désolé, et il ne méprisera pas leur prière.
Cela sera écrit pour la génération à venir; et le peuple qui sera créé louera Jah;
19 ௧௯ யெகோவா கட்டுண்டவர்களின் பெருமூச்சைக் கேட்கவும், கொலைக்கு நியமிக்கப்பட்டவர்களை விடுதலையாக்கவும்,
Car il a regardé des lieux hauts de sa sainteté; des cieux l’Éternel a considéré la terre,
20 ௨0 தம்முடைய உயர்ந்த பரிசுத்த ஸ்தலத்திலிருந்து பார்த்து, வானங்களிலிருந்து பூமியின்மேல் கண்ணோக்கமானார்.
Pour entendre le gémissement du prisonnier, et pour délier ceux qui étaient voués à la mort;
Afin qu’on annonce dans Sion le nom de l’Éternel, et sa louange dans Jérusalem,
Quand les peuples seront rassemblés, et les royaumes, pour servir l’Éternel.
Il a abattu ma force dans le chemin, il a abrégé mes jours.
24 ௨௪ அப்பொழுது நான்: என் தேவனே, பாதி வயதில் என்னை எடுத்துக்கொள்ளாமல் இரும்; உம்முடைய வருடங்கள் தலைமுறை தலைமுறையாக இருக்கும்.
J’ai dit: Mon Dieu, ne m’enlève pas à la moitié de mes jours!… Tes années sont de génération en génération!
25 ௨௫ நீர் ஆரம்பத்திலே பூமியை அஸ்திபாரப்படுத்தினீர்; வானங்கள் உம்முடைய கரத்தின் செயல்களாக இருக்கிறது.
Tu as jadis fondé la terre, et les cieux sont l’ouvrage de tes mains;
26 ௨௬ அவைகள் அழிந்துபோகும், நீரோ நிலைத்திருப்பீர்; அவைகளெல்லாம் ஆடையைப்போல் பழமையாகப்போகும்; அவைகளை ஒரு சால்வையைப்போல் மாற்றுவீர், அப்பொழுது மாறிப்போகும்.
Eux, ils périront, mais toi, tu subsisteras; et ils vieilliront tous comme un vêtement; tu les changeras comme un habit, et ils seront changés;
Mais toi, tu es le Même, et tes années ne finiront pas.
28 ௨௮ உமது அடியாரின் பிள்ளைகள் வாழ்ந்திருப்பார்கள்; அவர்களுடைய சந்ததி உமக்கு முன்பாக நிலைபெற்றிருக்கும் என்று சொன்னேன்.
Les fils de tes serviteurs demeureront, et leur semence sera établie devant toi.
