சங்கீதம் 102
1 ௧ துயரப்படுகிறவன் துக்கத்தில் மூழ்கி யெகோவாவிடத்தில் தன் மனவேதனையை தெரியப்படுத்தும் விண்ணப்பம். யெகோவாவே, என்னுடைய விண்ணப்பத்தைக் கேளும்; என்னுடைய ஜெபம் உம்மிடத்தில் சேர்வதாக.
A Prayer for the Humbled One when he is about to faint, and, before Yahweh, poureth out his grief. O Yahweh, hear thou my prayer, and let, my cry for help, unto thee, enter in.
2 ௨ என்னுடைய ஆபத்துநாளிலே உமது முகத்தை எனக்கு மறைக்காமல் இரும்; உமது செவியை என்னிடத்தில் சாயும்; நான் கூப்பிடுகிற நாளிலே எனக்கு விரைவாக பதில் சொல்லும்.
Do not hide thy face from me, In the day when I am in distress, —Bend down unto me thine ear, In the day when I call, speedily answer me.
For, consumed in smoke, are my days, And, my bones, like a burning mass, are scorched through;
Smitten like herbage, so is my heart dried up, For I have forgotten to eat my food.
At the noise of my groaning, my bone, hath cleaved, to my flesh:
I am like the pelican of the desert, I have become as an owl among ruins.
I have watched and am become, Like a bird sitting alone upon a housetop.
8 ௮ நாள்தோறும் என்னுடைய எதிரிகள் என்னை நிந்திக்கிறார்கள்; என்மேல் மூர்க்கவெறிகொண்டவர்கள் எனக்கு விரோதமாகச் சாபம் இடுகிறார்கள்.
All the day, have mine enemies, reproached me, And, they who are mad against me, by me, have sworn.
For, ashes—like bread, have I eaten, And, my drink—with my tears, have I mingled;
Because of thine indignation and thy wrath, For thou hast lifted me up, and cast me down.
My days, are like a shadow extended, And, I, as green herbage, do wither.
12 ௧௨ யெகோவாவாகிய நீரோ என்றென்றைக்கும் இருக்கிறீர்; உம்முடைய பெயரின் புகழ் தலைமுறை தலைமுறையாக நிற்கும்.
But, thou, O Yahweh, age-abidingly wilt remain, And the memorial of thee, to generation after generation.
13 ௧௩ தேவனே நீர் எழுந்தருளி சீயோனுக்கு இரங்குவீர்; அதற்கு தயவு செய்யும் காலமும், அதற்காகக் குறித்த நேரமும் வந்தது.
Thou, wilt arise, wilt have compassion upon Zion, Surely it is time to favour her, Surely the time appointed, hath come;
Seeing that thy servants, take pleasure, in her stones, And, her dust, they favour:
That the nations may revere thy Name, O Yahweh, And all the kings of the earth, thy glory.
When Yahweh, hath built up, Zion, Hath appeared in his glory;
17 ௧௭ அப்பொழுது தேசங்கள் யெகோவாவுடைய பெயருக்கும், பூமியிலுள்ள ராஜாக்களெல்லோரும் உம்முடைய மகிமைக்கும் பயப்படுவார்கள்.
Hath turned towards the prayer of the destitute, And not despised their prayer,
This, shall be written, for a later generation, And, a people to be created, will give praise unto Yah: —
19 ௧௯ யெகோவா கட்டுண்டவர்களின் பெருமூச்சைக் கேட்கவும், கொலைக்கு நியமிக்கப்பட்டவர்களை விடுதலையாக்கவும்,
That he looked down, out of his holy height, Yahweh, from the heavens unto the earth, directed his gaze; —
20 ௨0 தம்முடைய உயர்ந்த பரிசுத்த ஸ்தலத்திலிருந்து பார்த்து, வானங்களிலிருந்து பூமியின்மேல் கண்ணோக்கமானார்.
To hear the groaning of the prisoner, To set free, them who were appointed to death.
To the end the Name of Yahweh, might be celebrated in Zion, And his praise in Jerusalem:
When the peoples, gather themselves together, And the kingdoms, to serve Yahweh.
He hath prostrated, in the way, my strength, —He hath shortened my days.
24 ௨௪ அப்பொழுது நான்: என் தேவனே, பாதி வயதில் என்னை எடுத்துக்கொள்ளாமல் இரும்; உம்முடைய வருடங்கள் தலைமுறை தலைமுறையாக இருக்கும்.
I said, O my GOD, do not remove me in the midst of my days, Throughout the generation of generations, are thy years;
25 ௨௫ நீர் ஆரம்பத்திலே பூமியை அஸ்திபாரப்படுத்தினீர்; வானங்கள் உம்முடைய கரத்தின் செயல்களாக இருக்கிறது.
Of old—the earth, thou didst found, And, the work of thy hands, are the heavens;
26 ௨௬ அவைகள் அழிந்துபோகும், நீரோ நிலைத்திருப்பீர்; அவைகளெல்லாம் ஆடையைப்போல் பழமையாகப்போகும்; அவைகளை ஒரு சால்வையைப்போல் மாற்றுவீர், அப்பொழுது மாறிப்போகும்.
They, shall perish, But, thou, wilt abide; And, they all, like a garment, shall fall in pieces, As a vesture, wilt thou change them and they shall vanish;
But, thou, art, the same, —And, thy years, shall have no end:
28 ௨௮ உமது அடியாரின் பிள்ளைகள் வாழ்ந்திருப்பார்கள்; அவர்களுடைய சந்ததி உமக்கு முன்பாக நிலைபெற்றிருக்கும் என்று சொன்னேன்.
The children of thy servants, shall continue, —And, their seed, before thee, be established.
