சங்கீதம் 102
1 ௧ துயரப்படுகிறவன் துக்கத்தில் மூழ்கி யெகோவாவிடத்தில் தன் மனவேதனையை தெரியப்படுத்தும் விண்ணப்பம். யெகோவாவே, என்னுடைய விண்ணப்பத்தைக் கேளும்; என்னுடைய ஜெபம் உம்மிடத்தில் சேர்வதாக.
A Prayer of the afflicted, when he fainteth, and poureth out his complaint before the LORD. O LORD, hear my prayer, and let my cry come unto Thee.
2 ௨ என்னுடைய ஆபத்துநாளிலே உமது முகத்தை எனக்கு மறைக்காமல் இரும்; உமது செவியை என்னிடத்தில் சாயும்; நான் கூப்பிடுகிற நாளிலே எனக்கு விரைவாக பதில் சொல்லும்.
Hide not Thy face from me in the day of my distress; incline Thine ear unto me; in the day when I call answer me speedily.
For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as a hearth.
My heart is smitten like grass, and withered; for I forget to eat my bread.
By reason of the voice of my sighing my bones cleave to my flesh.
I am like a pelican of the wilderness; I am become as an owl of the waste places.
I watch, and am become like a sparrow that is alone upon the housetop.
8 ௮ நாள்தோறும் என்னுடைய எதிரிகள் என்னை நிந்திக்கிறார்கள்; என்மேல் மூர்க்கவெறிகொண்டவர்கள் எனக்கு விரோதமாகச் சாபம் இடுகிறார்கள்.
Mine enemies taunt me all the day; they that are mad against me do curse by me.
For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping,
Because of Thine indignation and Thy wrath; for Thou hast taken me up, and cast me away.
My days are like a lengthening shadow; and I am withered like grass.
12 ௧௨ யெகோவாவாகிய நீரோ என்றென்றைக்கும் இருக்கிறீர்; உம்முடைய பெயரின் புகழ் தலைமுறை தலைமுறையாக நிற்கும்.
But Thou, O LORD, sittest enthroned for ever; and Thy name is unto all generations.
13 ௧௩ தேவனே நீர் எழுந்தருளி சீயோனுக்கு இரங்குவீர்; அதற்கு தயவு செய்யும் காலமும், அதற்காகக் குறித்த நேரமும் வந்தது.
Thou wilt arise, and have compassion upon Zion; for it is time to be gracious unto her, for the appointed time is come.
For Thy servants take pleasure in her stones, and love her dust.
So the nations will fear the name of the LORD, and all the kings of the earth Thy glory;
When the LORD hath built up Zion, when He hath appeared in His glory;
17 ௧௭ அப்பொழுது தேசங்கள் யெகோவாவுடைய பெயருக்கும், பூமியிலுள்ள ராஜாக்களெல்லோரும் உம்முடைய மகிமைக்கும் பயப்படுவார்கள்.
When He hath regarded the prayer of the destitute, and hath not despised their prayer.
This shall be written for the generation to come; and a people which shall be created shall praise the LORD.
19 ௧௯ யெகோவா கட்டுண்டவர்களின் பெருமூச்சைக் கேட்கவும், கொலைக்கு நியமிக்கப்பட்டவர்களை விடுதலையாக்கவும்,
For He hath looked down from the height of His sanctuary; from heaven did the LORD behold the earth;
20 ௨0 தம்முடைய உயர்ந்த பரிசுத்த ஸ்தலத்திலிருந்து பார்த்து, வானங்களிலிருந்து பூமியின்மேல் கண்ணோக்கமானார்.
To hear the groaning of the prisoner; to loose those that are appointed to death;
That men may tell of the name of the LORD in Zion, and His praise in Jerusalem;
When the peoples are gathered together, and the kingdoms, to serve the LORD.
He weakened my strength in the way; He shortened my days.
24 ௨௪ அப்பொழுது நான்: என் தேவனே, பாதி வயதில் என்னை எடுத்துக்கொள்ளாமல் இரும்; உம்முடைய வருடங்கள் தலைமுறை தலைமுறையாக இருக்கும்.
I say: 'O my God, take me not away in the midst of my days, Thou whose years endure throughout all generations.
25 ௨௫ நீர் ஆரம்பத்திலே பூமியை அஸ்திபாரப்படுத்தினீர்; வானங்கள் உம்முடைய கரத்தின் செயல்களாக இருக்கிறது.
Of old Thou didst lay the foundation of the earth; and the heavens are the work of Thy hands.
26 ௨௬ அவைகள் அழிந்துபோகும், நீரோ நிலைத்திருப்பீர்; அவைகளெல்லாம் ஆடையைப்போல் பழமையாகப்போகும்; அவைகளை ஒரு சால்வையைப்போல் மாற்றுவீர், அப்பொழுது மாறிப்போகும்.
They shall perish, but Thou shalt endure; yea, all of them shall wax old like a garment; as a vesture shalt Thou change them, and they shall pass away;
But Thou art the selfsame, and Thy years shall have no end.
28 ௨௮ உமது அடியாரின் பிள்ளைகள் வாழ்ந்திருப்பார்கள்; அவர்களுடைய சந்ததி உமக்கு முன்பாக நிலைபெற்றிருக்கும் என்று சொன்னேன்.
The children of Thy servants shall dwell securely, and their seed shall be established before Thee.'
