சங்கீதம் 102
1 ௧ துயரப்படுகிறவன் துக்கத்தில் மூழ்கி யெகோவாவிடத்தில் தன் மனவேதனையை தெரியப்படுத்தும் விண்ணப்பம். யெகோவாவே, என்னுடைய விண்ணப்பத்தைக் கேளும்; என்னுடைய ஜெபம் உம்மிடத்தில் சேர்வதாக.
The prayer of the poor man, when he was anxious, and poured out his supplication before the Lord. Hear, O Lord, my prayer: and let my cry come to thee.
2 ௨ என்னுடைய ஆபத்துநாளிலே உமது முகத்தை எனக்கு மறைக்காமல் இரும்; உமது செவியை என்னிடத்தில் சாயும்; நான் கூப்பிடுகிற நாளிலே எனக்கு விரைவாக பதில் சொல்லும்.
Turn not away thy face from me: in the day when I am in trouble, incline thy ear to me. In what day soever I shall call upon thee, hear me speedily.
For my days are vanished like smoke: and my bones are grown dry like fuel for the fire.
I am smitten as grass, and my heart is withered: because I forgot to eat my bread.
Through the voice of my groaning, my bone hath cleaved to my flesh.
I am become like to a pelican of the wilderness: I am like a night raven in the house.
I have watched, and am become as a sparrow all alone on the housetop.
8 ௮ நாள்தோறும் என்னுடைய எதிரிகள் என்னை நிந்திக்கிறார்கள்; என்மேல் மூர்க்கவெறிகொண்டவர்கள் எனக்கு விரோதமாகச் சாபம் இடுகிறார்கள்.
All the day long my enemies reproached me: and they that praised me did swear against me.
For I did eat ashes like bread, and mingled my drink with weeping.
Because of thy anger and indignation: for having lifted me up thou hast thrown me down.
My days have declined like a shadow, and I am withered like grass.
12 ௧௨ யெகோவாவாகிய நீரோ என்றென்றைக்கும் இருக்கிறீர்; உம்முடைய பெயரின் புகழ் தலைமுறை தலைமுறையாக நிற்கும்.
But thou, O Lord, endurest for ever: and thy memorial to all generations.
13 ௧௩ தேவனே நீர் எழுந்தருளி சீயோனுக்கு இரங்குவீர்; அதற்கு தயவு செய்யும் காலமும், அதற்காகக் குறித்த நேரமும் வந்தது.
Thou shalt arise and have mercy on Sion: for it is time to have mercy on it, for the time is come.
For the stones thereof have pleased thy servants: and they shall have pity on the earth thereof.
And the Gentiles shall fear thy name, O Lord, and all the kings of the earth thy glory.
For the Lord hath built up Sion: and he shall be seen in his glory.
17 ௧௭ அப்பொழுது தேசங்கள் யெகோவாவுடைய பெயருக்கும், பூமியிலுள்ள ராஜாக்களெல்லோரும் உம்முடைய மகிமைக்கும் பயப்படுவார்கள்.
He hath had regard to the prayer of the humble: and he hath not despised their petition.
Let these things be written unto another generation: and the people that shall be created shall praise the Lord:
19 ௧௯ யெகோவா கட்டுண்டவர்களின் பெருமூச்சைக் கேட்கவும், கொலைக்கு நியமிக்கப்பட்டவர்களை விடுதலையாக்கவும்,
Because he hath looked forth from his high sanctuary: from heaven the Lord hath looked upon the earth.
20 ௨0 தம்முடைய உயர்ந்த பரிசுத்த ஸ்தலத்திலிருந்து பார்த்து, வானங்களிலிருந்து பூமியின்மேல் கண்ணோக்கமானார்.
That he might hear the groans of them that are in fetters: that he might release the children of the slain:
That they may declare the name of the Lord in Sion: and his praise in Jerusalem;
When the people assemble together, and kings, to serve the Lord.
He answered him in the way of his strength: Declare unto me the fewness of my days.
24 ௨௪ அப்பொழுது நான்: என் தேவனே, பாதி வயதில் என்னை எடுத்துக்கொள்ளாமல் இரும்; உம்முடைய வருடங்கள் தலைமுறை தலைமுறையாக இருக்கும்.
Call me not away in the midst of my days: thy years are unto generation and generation.
25 ௨௫ நீர் ஆரம்பத்திலே பூமியை அஸ்திபாரப்படுத்தினீர்; வானங்கள் உம்முடைய கரத்தின் செயல்களாக இருக்கிறது.
In the beginning, O Lord, thou foundedst the earth: and the heavens are the works of thy hands.
26 ௨௬ அவைகள் அழிந்துபோகும், நீரோ நிலைத்திருப்பீர்; அவைகளெல்லாம் ஆடையைப்போல் பழமையாகப்போகும்; அவைகளை ஒரு சால்வையைப்போல் மாற்றுவீர், அப்பொழுது மாறிப்போகும்.
They shall perish but thou remainest: and all of them shall grow old like a garment: And as a vesture thou shalt change them, and they shall be changed.
But thou art always the selfsame, and thy years shall not fail.
28 ௨௮ உமது அடியாரின் பிள்ளைகள் வாழ்ந்திருப்பார்கள்; அவர்களுடைய சந்ததி உமக்கு முன்பாக நிலைபெற்றிருக்கும் என்று சொன்னேன்.
The children of thy servants shall continue: and their seed shall be directed for ever.
