நீதிமொழிகள் 9
Visdomsmøyi hev bygt seg hus, hev hogge til sine stolpar sju.
2 ௨ தன்னுடைய கொழுத்த மிருகங்களை அடித்து, திராட்சைரசத்தை ஊற்றிவைத்து, தன்னுடைய உணவுப்பந்தியை ஆயத்தப்படுத்தி,
Ho hev slagta sitt slagt og blanda sin vin og attåt duka sitt bord.
Sine ternor hev ho sendt ut, og ropar ovan frå haugarne i byen:
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Til den vitlause segjer ho:
«Kom, og et av mitt brød og drikk av den vin eg hev blanda!»
6 ௬ பேதமையைவிட்டு விலகுங்கள், அப்பொழுது பிழைத்திருப்பீர்கள்; புத்தியின் வழியிலே நடவுங்கள் என்று சொல்லுகிறது.
Lat fåkunna fara so de kann liva og vandra på vegen til vit!
7 ௭ பரியாசக்காரனைக் கண்டிக்கிறவன் அவமானமடைகிறான்; துன்மார்க்கனைக் கண்டிக்கிறவன் தன்னைக் கறைப்படுத்திக்கொள்ளுகிறான்.
Den som refser ein spottar, fær skam yver seg, den som lastar ein gudlaus, fær seg ein flekk.
8 ௮ பரியாசக்காரனைக் கடிந்துகொள்ளாதே, அவன் உன்னைப் பகைப்பான்; ஞானமுள்ளவனைக் கடிந்துகொள், அவன் உன்னை நேசிப்பான்.
Lasta’kje spottaren, han vil hata deg! Lasta den vise, han vil elska deg!
9 ௯ ஞானமுள்ளவனுக்குப் போதி, அவன் ஞானத்தில் தேறுவான்; நீதிமானுக்கு உபதேசம் செய், அவன் அறிவில் விருத்தியடைவான்.
Gjev ein vismann, so aukar hans visdom, lær ein rettferdig, so lærar han meir.
Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.
«For ved meg dine dagar skal aukast, og fleire livs-år fær du.»
12 ௧௨ நீ ஞானியானால் உனக்கென்று ஞானியாவாய்; நீ பரியாசக்காரனானால் நீயே அதின் பயனை அநுபவிப்பாய் என்று சொல்லுகிறது.
Er du vis, so gagnar det deg sjølv, spottar du, so lyt du bera det åleine.
Fru dårskap fer med ståk, fåkunnig som ho er og ingen ting veit.
Ho sit attmed husdøri si, på ein stol høgt uppe i byen,
og bed inn dei som ferdast på vegen, som gjeng sine stigar beint fram:
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Ja, til den vitlause segjer ho:
17 ௧௭ மதியீனனை நோக்கி: திருட்டுத்தண்ணீர் தித்திக்கும், மறைவான இடத்தில் சாப்பிடும் அப்பம் இன்பமாக இருக்கும் என்றும் சொல்லிக் கூப்பிடுகிறாள்.
«Stole vatn er søtt, og ljuvlegt er løyn-ete brød.»
