நீதிமொழிகள் 8
Waarachtig, de wijsheid roept, De schranderheid verheft haar stem!
Zij staat langs de weg op de toppen der hoogten, Op het kruispunt der wegen,
Opzij van de poorten, aan de ingang der stad, Waar men de poorten betreedt, predikt zij luid:
Ik roep tot u, mannen, Ik spreek tot de kinderen der mensen:
Leert toch, onnozelen, wat schranderheid is, Verstaat toch, dwazen, wat wijsheid betekent!
Luistert, want wat ik zeg is zeker, Wat over mijn lippen komt is juist;
Mijn mond spreekt de waarheid, Van leugentaal hebben mijn lippen een afschuw.
Al mijn woorden zijn oprecht, Niet één ervan is misleidend of vals;
9 ௯ அவைகளெல்லாம் புத்தியுள்ளவனுக்குத் தெளிவும், ஞானத்தைப் பெற்றவர்களுக்கு எதார்த்தமாகவும் இருக்கும்.
Voor wie ze verstaat, zijn ze allen treffend, Voor wie ze wil begrijpen, allen juist.
Neemt liever mijn tucht aan dan zilver, Geeft aan kennis de voorkeur boven het fijnste goud;
Want de wijsheid is meer waard dan juwelen, Geen kostbaarheid komt haar nabij!
Ik, wijsheid, ben met overleg vertrouwd, En beschik over weloverwogen kennis;
13 ௧௩ தீமையை வெறுப்பதே யெகோவாவுக்குப் பயப்படும் பயம்; பெருமையையும், அகந்தையையும், தீய வழியையும், மாறுபாடுள்ள வாயையும் நான் வெறுக்கிறேன்.
Maar hoogmoed en trots, een slechte levenswandel, En een wispelturige tong zijn een afschuw voor mij.
Ik beschik over raad en beleid, Ik bezit doorzicht en kracht;
Door mij zijn de koningen koning, En bepalen de leiders wat recht is;
16 ௧௬ என்னாலே அதிகாரிகளும், பிரபுக்களும், பூமியிலுள்ள எல்லா நியாயாதிபதிகளும் ஆளுகை செய்துவருகிறார்கள்.
Door mij zijn de vorsten vorst, En zijn alle rechtvaardige rechters in aanzien.
17 ௧௭ என்னை நேசிக்கிறவர்களை நான் நேசிக்கிறேன்; அதிகாலையில் என்னைத் தேடுகிறவர்கள் என்னைக் கண்டடைவார்கள்.
Die mij beminnen heb ik lief, En die mij zoeken, zullen mij vinden.
Ik beschik over rijkdom en aanzien, Over duurzame welvaart en voorspoed;
Mijn vrucht is meer waard dan het edelste goud, Meer dan het fijnste zilver mijn oogst.
20 ௨0 என்னை நேசிக்கிறவர்கள் மெய்ப்பொருளை பெற்றுக்கொள்ளும்படிக்கும், அவர்களுடைய களஞ்சியங்களை நான் நிரப்பும்படிக்கும்,
Ik wandel op de weg der gerechtigheid, Midden op de paden van het recht:
Om die mij beminnen, met bezit te verrijken, En hun schatkamers te vullen.
Jahweh schiep mij als zijn eerste gewrocht, Als het eerste werk, dat Hij ooit heeft gemaakt;
Van oudsher ben ik gevormd, Van den beginne, vóór de eerste tijden der aarde.
Toen er nog geen oceanen waren. was ik geboren, Toen er nog geen bronnen, rijk aan water, bestonden;
Eer de bergen waren neergelaten, Eer de heuvels ontstonden, werd ik geboren,
26 ௨௬ அவர் பூமியையும் அதின் வெளிகளையும், பூமியிலுள்ள மண்ணின் திரள்களையும் உண்டாக்குமுன்னும் நான் உருவாக்கப்பட்டேன்.
Eer Hij de aarde had gemaakt en de velden, En alle grondstoffen der wereld.
Toen Hij de hemel welfde, was ik aanwezig, Toen Hij een kring trok rond het vlak van de oceaan;
Toen Hij daarboven de wolken bevestigde, En de bronnen van de oceaan begonnen te stromen;
29 ௨௯ சமுத்திரத் தண்ணீர் தன்னுடைய கரையைவிட்டு மீறாதபடி அதற்கு எல்லையைக் கட்டளையிட்டு, பூமியின் அஸ்திபாரங்களை நிலைப்படுத்தும்போதும்,
Toen Hij de zee haar grenzen stelde, Dat de wateren haar oevers niet zouden overschrijden; Toen Hij de fundamenten der aarde legde:
30 ௩0 நான் அவர் அருகே செல்லப்பிள்ளையாக இருந்தேன்; எப்பொழுதும் அவருடைய மனமகிழ்ச்சியாக இருந்து, எப்பொழுதும் அவருடைய சமுகத்தில் களிகூர்ந்தேன்.
Was ik bij Hem als een troetelkind, Was ik elke dag zijn vermaak, Dartelde ik heel de tijd onder zijn ogen,
Spelend op zijn wereldrond, En mij vermakend met de kinderen der mensen.
32 ௩௨ ஆதலால் பிள்ளைகளே, எனக்குச் செவிகொடுங்கள்; என்னுடைய வழிகளைக் காத்து நடக்கிறவர்கள் பாக்கியவான்கள்.
Welnu dan kinderen luistert naar mij; Gelukkig zij, die mijn wegen bewaren;
Hoort naar de lessen, weest wijs, en verwerpt ze niet. En de wacht houden aan de posten van mijn poorten.
34 ௩௪ என்னுடைய வாசற்படியில் எப்பொழுதும் விழித்திருந்து, என்னுடைய கதவு நிலை அருகே காத்திருந்து, எனக்குச் செவிகொடுக்கிற மனிதன் பாக்கியவான்.
Gelukkig de mens, die naar mij luistert, Die elke dag aan mijn deuren waken,
Wie mij vindt, heeft het leven gevonden, En welbehagen verkregen van Jahweh;
36 ௩௬ எனக்கு விரோதமாகப் பாவம் செய்கிறவனோ, தன்னுடைய ஆத்துமாவைச் சேதப்படுத்துகிறான்; என்னை வெறுக்கிறவர்கள் எல்லோரும் மரணத்தை விரும்புகிறவர்கள் என்று சொல்லுகிறது.
Maar wie mij mist, benadeelt zichzelf, En al wie mij haten, beminnen de dood!
