நீதிமொழிகள் 7
Mijn zoon, neem mijn woorden in acht, En neem mijn wenken ter harte;
2 ௨ என்னுடைய கட்டளைகளையும் என்னுடைய போதகத்தையும் உன்னுடைய கண்மணியைப்போல் காத்துக்கொள், அப்பொழுது பிழைப்பாய்.
Onderhoud mijn geboden, opdat ge moogt leven, Let op mijn wenken als op de appel van uw oog.
Leg ze als een band om uw vingers, Schrijf ze op de tafel van uw hart
Zeg tot de wijsheid: "gij zijt mijn zuster", Noem het verstand: "een bekende";
5 ௫ ஞானத்தை நோக்கி, நீ என்னுடைய சகோதரி என்றும், புத்தியைப்பார்த்து, நீ என்னுடைய இனத்தைச் சேர்ந்தவள் என்றும் சொல்லு.
Opdat ze u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal.
Want kijkend door het venster van mijn woning Door de tralies heen,
Lette ik op het onervaren volk, En zag onder de jongemannen een onverstandigen knaap.
Hij ging langs de straat, dicht bij haar hoek, En sloeg de richting in naar haar huis,
In de schemering, toen de avond viel En het nachtelijk duister.
Daar komt de vrouw op hem af, Opzichtig gekleed met duidelijke bedoelingen.
Wat ziet ze er losbandig en lichtzinnig uit, In huis kunnen haar voeten het niet houden;
Ze loopt de straat, de pleinen op, En bij elke hoek staat ze op wacht!
Ze grijpt hem vast, geeft hem een kus, En zegt tot hem met een onbeschaamd gezicht:
Dankoffers had ik te brengen, Vandaag heb ik mijn geloften betaald;
15 ௧௫ ஆதலால், நான் உன்னைச் சந்திக்கப் புறப்பட்டு, உன் முகத்தை ஆவலோடு தேடினேன்; இப்பொழுது உன்னைக் கண்டுபிடித்தேன்.
Daarom ging ik naar buiten, u tegemoet, Om u te zoeken, en ik hèb u gevonden.
16 ௧௬ என்னுடைய மெத்தையை இரத்தினக் கம்பளங்களாலும், எகிப்து தேசத்தின் விசித்திரமான மெல்லிய துணிகளாலும் அலங்கரித்தேன்.
Dekens heb ik op bed gelegd, Bonte dekens van egyptisch lijnwaad;
Ik heb mijn bed met myrrhe besprenkeld, Met aloë en kaneel.
Kom, laat ons dronken worden van minne, En tot de morgen zwelgen in liefde.
Mijn man is niet thuis, Hij is op een verre reis;
20 ௨0 பணப்பையைத் தன்னுடைய கையிலே கொண்டுபோனான், குறிக்கப்பட்ட நாளிலே வீட்டுக்கு வருவான் என்று சொல்லி,
Een buidel geld heeft hij bij zich gestoken, Dus komt hij met volle maan pas terug.
21 ௨௧ தன்னுடைய மிகுதியான இனிய சொற்களால் அவனை வசப்படுத்தி, தன்னுடைய உதடுகளின் இனிமையான பேச்சால் அவனை இணங்கச்செய்தாள்.
Door haar radde taal verleidde ze hem, Met haar gladde tong troonde ze hem mee.
22 ௨௨ உடனே அவன் அவள் பின்னே சென்றான்; ஒரு மாடு அடிக்கப்படும்படி செல்வதுபோலவும், ஒரு மூடன் விலங்கிடப்பட்டு தண்டனைக்குப் போவதுபோலவும்,
Daar loopt de sukkel met haar mee, Als een stier, die naar de slachtbank gaat; Als een hert, dat huppelt naar het net,
23 ௨௩ ஒரு குருவி தன்னுடைய உயிரை வாங்கும் கண்ணியை அறியாமல் அதில் விழுவதற்கு விரைந்து போகிறதுபோலவும், அவளுக்குப் பின்னே போனான்; அம்பு அவனுடைய இருதயத்தைப் பிளந்தது.
Totdat een pijl hem het hart doorboort; Als een vogel, die scheert naar de strik, En niet vermoedt, dat het om zijn leven gaat.
Welnu dan, kinderen, luistert naar mij, Schenkt uw aandacht aan mijn woorden.
Laat u niet op haar wegen verleiden, Dwaalt niet op haar paden rond.
Want talrijke slachtoffers heeft ze gemaakt, Velen heeft ze om hals gebracht;
