நீதிமொழிகள் 31
Lemuels, en Konges, Ord; et varslende Ord, hvormed hans Moder underviste ham.
Hvad? min Søn! og hvad? mit Livs Søn! og hvad? mine Løfters Søn!
3 ௩ பெண்களுக்கு உன்னுடைய பெலனையும் ராஜாக்களைக் கெடுக்கும் காரியங்களுக்கு உன்னுடைய வழிகளையும் கொடுக்காதே.
Giv ikke Kvinderne din Kraft, og giv dig ikke ind paa en Vej, der ødelægger Konger.
4 ௪ திராட்சைரசம் குடிப்பது ராஜாக்களுக்குத் தகுதியல்ல; லேமுவேலே, அது ராஜாக்களுக்குத் தகுதியல்ல; மதுபானம் பிரபுக்களுக்குத் தகுதியல்ல.
Det bør ikke Konger, Lemuel! det bør ikke Konger at drikke Vin, ej heller Fyrster at drikke stærk Drik,
5 ௫ மதுபானம் குடித்தால் அவர்களுடைய நியாயப்பிரமாணத்தை மறந்து, சிறுமைப்படுகிறவர்களுடைய நியாயத்தையும் புரட்டுவார்கள்.
at han ikke skal drikke og glemme det, som er Lov, og forvende alle elendige Folks Ret.
Giver stærk Drik til den, som er ved at omkomme, og Vin til den, som er beskelig bedrøvet i Sjælen,
at han maa drikke og glemme sin Armod og ikke mere komme sin Møje i Hu.
Oplad din Mund for den stumme til alle forladte Børns Ret.
Oplad din Mund, døm Retfærdighed, og skaf den elendige og fattige Ret!
Hvo finder en duelig Hustru? hun er langt mere værd end Perler.
Hendes Mands Hjerte forlader sig paa hende, og Indtægt mangler ikke.
Hun gør ham godt og intet ondt i alle sit Livs Dage.
Hun søger efter Uld og Hør og arbejder gerne med sine Hænder.
Hun er ligesom en Købmands Skibe, hun lader sit Brød komme langvejs fra.
15 ௧௫ இருட்டோடு எழுந்து தன்னுடைய வீட்டாருக்கு உணவுகொடுத்து, தன்னுடைய வேலைக்காரிகளுக்குப் படியளக்கிறாள்.
Og hun staar op, medens det endnu er Nat, og giver sit Hus Mad og sine Piger deres bestemte Arbejde.
16 ௧௬ ஒரு வயலை விசாரித்து அதை வாங்குகிறாள்; தன்னுடைய கைகளின் சம்பாத்தியத்தினால் திராட்சைத்தோட்டத்தை நாட்டுகிறாள்.
Hun tænker paa Agerland og faar det; af sine Hænders Frugt planter hun en Vingaard.
Hun omgjorder sine Lænder med Kraft og gør sine Arme stærke.
18 ௧௮ தன்னுடைய வியாபாரம் பயனுள்ளதென்று அறிந்திருக்கிறாள்; இரவிலே அவளுடைய விளக்கு அணையாமல் இருக்கும்.
Hun skønner, at hendes Handel er god; hendes Lampe slukkes ikke om Natten.
Hun udstrækker sine Hænder til Rokken, og hendes Hænder tage fat paa Tenen.
Hun udbreder sin Haand til den elendige og udstrækker sine Hænder til den fattige.
21 ௨௧ தன்னுடைய வீட்டார் அனைவருக்கும் கம்பளி ஆடை இருக்கிறபடியால், தன்னுடைய வீட்டாரினிமித்தம் குளிருக்குப் பயப்படமாட்டாள்.
Hun frygter ikke for sit Hus, naar der er Sne; thi hele hendes Hus er klædt i karmesinrødt Tøj.
Hun gør sig Tæpper; fint Linned og Purpur er hendes Klædning.
23 ௨௩ அவளுடைய கணவன் தேசத்தின் மூப்பர்களோடு நீதிமன்றங்களில் உட்கார்ந்திருக்கும்போது பெயர் பெற்றவனாக இருக்கிறான்.
Hendes Mand er navnkundig i Portene, naar han sidder sammen med de ældste i Landet.
Hun gør kosteligt Linklæde og sælger det og bringer Købmanden Bælter til Salgs.
Kraft og Herlighed er hendes Klædebon, og hun ler ad den kommende Tid.
Hun oplader sin Mund med Visdom, og Kærligheds Lov er paa hendes Tunge.
27 ௨௭ அவள் சோம்பலின் அப்பத்தை சாப்பிடாமல், தன்னுடைய வீட்டுக்காரியம் எப்படி நடக்கிறது என்று கண்ணோக்கமாக இருக்கிறாள்.
Hun ser efter, hvorledes det gaar til i hendes Hus, og æder ikke Ladheds Brød.
Hendes Sønner staa op og prise hende; hendes Husbond roser hende ogsaa:
29 ௨௯ அநேகம் பெண்கள் குணசாலிகளாக இருந்தது உண்டு; நீயோ அவர்கள் எல்லோரையும்விட மேலானவள் என்று அவளைப் புகழுகிறான்.
„Mange Døtre forhverve Formue; men du staar over dem alle sammen”.
Yndighed er Bedrag, og Skønhed er Forfængelighed; men en Kvinde, som frygter Herren, hun skal roses.
Giver hende af hendes Hænders Frugt, og hendes Gerninger skulle prise hende i Portene.
