நீதிமொழிகள் 29
1 ௧ அடிக்கடி கடிந்துகொள்ளப்பட்டும் தன்னுடைய பிடரியைக் கடினப்படுத்துகிறவன் உதவியின்றி திடீரென்று நாசமடைவான்.
Hvilken som emot straff genstörtig är, han skall med hast förderfvad varda, utan all hjelp.
När de rättfärdige månge äro, så glädes folket; men när den ogudaktige regerar, så suckar folket.
3 ௩ ஞானத்தில் பிரியப்படுகிறவன் தன்னுடைய தகப்பனை சந்தோஷப்படுத்துகிறான்; வேசிகளோடு தொடர்புள்ளவனோ சொத்தை அழிக்கிறான்.
Den som vishet älskar, han gläder sin fader; men den som skökor uppehåller, han mister sina ägodelar.
En Konung upprätter landet genom rätt; men en girig förderfvar det.
Den som smekrar med sin nästa, han utbreder ett nät för hans fötter.
När en ond syndar, besnärjer han sig sjelf; men en rättfärdig fröjdar sig, och hafver glädje.
Den rättfärdige känner den fattigas sak; den ogudaktige aktar ingen förnuft.
De bespottare föra en stad i olycko; men de vise stilla vrede.
När en vis med en dåra till handel kommer, han vare vred eller glad, så hafver han dock ingen ro.
10 ௧0 இரத்தப்பிரியர்கள் உத்தமனைப் பகைக்கிறார்கள்; செம்மையானவர்களோ அவனுடைய உயிரைக் காப்பாற்றுகிறார்கள்.
De blodgirige hata den fromma; men de rättfärdige vårda sig om hans själ.
11 ௧௧ மூடன் தன்னுடைய உள்ளத்தையெல்லாம் வெளிப்படுத்துகிறான்; ஞானியோ அதைப் பின்னுக்கு அடக்கிவைக்கிறான்.
En dåre gjuter sin anda allan ut; men en vis man håller tillbaka.
12 ௧௨ அதிபதியானவன் பொய்களுக்குச் செவிகொடுத்தால், அவனுடைய அலுவலர்கள் எல்லோரும் துன்மார்க்கர்களாவார்கள்.
En herre, som till lögn lust hafver, hans tjenare äro alle ogudaktige.
13 ௧௩ தரித்திரனும் கொடுமைக்காரனும் ஒருவரையொருவர் சந்திக்கிறார்கள்; அந்த இருவருடைய கண்களுக்கும் யெகோவா வெளிச்சம் கொடுக்கிறார்.
Fattige och ockrare bo ibland hvarannan; begges deras ögon upplyser Herren.
En Konung, som de fattiga troliga dömer, hans säte blifver evigliga beståndandes.
15 ௧௫ பிரம்பும் கடிந்துகொள்ளுதலும் ஞானத்தைக் கொடுக்கும்; தன்னுடைய இஷ்டத்திற்கு விடப்பட்ட பிள்ளையோ தன்னுடைய தாய்க்கு வெட்கத்தை உண்டாக்குகிறான்.
Ris och straff gifver vishet; men ett barn, som hafver sjelfsvåld, skämmer sina moder.
Der månge ogudaktige äro, der äro många synder; men de rättfärdige skola se deras fall.
17 ௧௭ உன்னுடைய மகனை தண்டி, அவன் உனக்கு ஆறுதல் செய்வான், உன்னுடைய ஆத்துமாவிற்கு ஆனந்தத்தையும் உண்டாக்குவான்.
Tukta din son, så skall han vederqvicka dig, och göra dine själ vällust.
När Prophetien ute är, så förskingras folket; men väl är honom, som lagen vid magt håller.
En tjenare låter icke näpsa sig med ordom; förty, om han än förstår det, så tager han sig dock intet deraf.
Ser du en, som snar är till att tala, det är mera hopp uppå en dåra, än uppå honom.
21 ௨௧ ஒருவன் தன்னுடைய அடிமையைச் சிறு வயதுமுதல் அவனது இஷ்டப்படி வளர்த்தால், முடிவிலே அவன் தன்னை மகனாக உரிமைபாராட்டுவான்.
Om en tjenare varder af ungdom kräseliga hållen, så vill han sedan vara en herre.
En vredsam man kommer träto åstad, och en harmse man gör många synder.
Menniskones högfärd skall omstörta henne; men ära skall upphöja den ödmjuka.
24 ௨௪ திருடனோடு பங்கிட்டுக்கொள்ளுகிறவன் தன்னுடைய ஆத்துமாவைப் பகைக்கிறான்; சாபத்தை அவன் கேட்டாலும் காரியத்தை வெளிப்படுத்தமாட்டான்.
Den som med tjufvar del hafver, hörer bannas; och säger icke till, han hatar sitt lif.
25 ௨௫ மனிதனுக்குப் பயப்படும் பயம் கண்ணியை வருவிக்கும்; யெகோவாவை நம்புகிறவனோ உயர்ந்த அடைக்கலத்திலே வைக்கப்படுவான்.
Den som rädes för menniskom, han kommer på fall; men den som sig förlåter uppå Herran, han varder beskyddad.
26 ௨௬ ஆளுகை செய்கிறவனுடைய முகதரிசனத்தைத் தேடுகிறவர்கள் அநேகர்; ஆனாலும் அவனவனுடைய நியாயம் யெகோவாவாலே தீரும்.
Månge söka ens Förstas ansigte; men hvars och ens dom kommer af Herranom.
En orättfärdig man är dem rättfärdigom en styggelse; och den som på en rätt väg är, han är dens ogudaktigas styggelse.
