நீதிமொழிகள் 29
1 ௧ அடிக்கடி கடிந்துகொள்ளப்பட்டும் தன்னுடைய பிடரியைக் கடினப்படுத்துகிறவன் உதவியின்றி திடீரென்று நாசமடைவான்.
He, that being often reproved hardeneth [his] neck, shall suddenly be destroyed, and that without remedy.
When the righteous are in authority, the people rejoice: but when the wicked beareth rule, the people mourn.
3 ௩ ஞானத்தில் பிரியப்படுகிறவன் தன்னுடைய தகப்பனை சந்தோஷப்படுத்துகிறான்; வேசிகளோடு தொடர்புள்ளவனோ சொத்தை அழிக்கிறான்.
He that loveth wisdom rejoiceth his father: but he that keepeth company with harlots spendeth [his] substance.
The king by judgment establisheth the land: but he that receiveth gifts overthroweth it.
A man that flattereth his neighbor spreadeth a net for his feet.
In the transgression of an evil man [there is] a snare: but the righteous doth sing and rejoice.
The righteous considereth the cause of the poor: [but] the wicked regardeth not to know [it].
Scornful men bring a city into a snare: but wise [men] turn away wrath.
[If] a wise man contendeth with a foolish man, whether he rageth or laugheth, [there is] no rest.
10 ௧0 இரத்தப்பிரியர்கள் உத்தமனைப் பகைக்கிறார்கள்; செம்மையானவர்களோ அவனுடைய உயிரைக் காப்பாற்றுகிறார்கள்.
The blood-thirsty hate the upright: but the just seek his soul.
11 ௧௧ மூடன் தன்னுடைய உள்ளத்தையெல்லாம் வெளிப்படுத்துகிறான்; ஞானியோ அதைப் பின்னுக்கு அடக்கிவைக்கிறான்.
A fool uttereth all his mind: but a wise [man] keepeth it in till afterwards.
12 ௧௨ அதிபதியானவன் பொய்களுக்குச் செவிகொடுத்தால், அவனுடைய அலுவலர்கள் எல்லோரும் துன்மார்க்கர்களாவார்கள்.
If a ruler hearkeneth to lies, all his servants [are] wicked.
13 ௧௩ தரித்திரனும் கொடுமைக்காரனும் ஒருவரையொருவர் சந்திக்கிறார்கள்; அந்த இருவருடைய கண்களுக்கும் யெகோவா வெளிச்சம் கொடுக்கிறார்.
The poor and the deceitful man meet together: the LORD enlighteneth both their eyes.
The king that faithfully judgeth the poor, his throne shall be established for ever.
15 ௧௫ பிரம்பும் கடிந்துகொள்ளுதலும் ஞானத்தைக் கொடுக்கும்; தன்னுடைய இஷ்டத்திற்கு விடப்பட்ட பிள்ளையோ தன்னுடைய தாய்க்கு வெட்கத்தை உண்டாக்குகிறான்.
The rod and reproof give wisdom: but a child left [to himself] bringeth his mother to shame.
When the wicked are multiplied, transgression increaseth: but the righteous shall see their fall.
17 ௧௭ உன்னுடைய மகனை தண்டி, அவன் உனக்கு ஆறுதல் செய்வான், உன்னுடைய ஆத்துமாவிற்கு ஆனந்தத்தையும் உண்டாக்குவான்.
Correct thy son, and he shall give thee rest; yes, he shall give delight to thy soul.
Where [there is] no vision, the people perish: but he that keepeth the law, happy [is] he.
A servant will not be corrected by words: for though he understandeth, he will not answer.
Seest thou a man [that is] hasty in his words? [there is] more hope of a fool than of him.
21 ௨௧ ஒருவன் தன்னுடைய அடிமையைச் சிறு வயதுமுதல் அவனது இஷ்டப்படி வளர்த்தால், முடிவிலே அவன் தன்னை மகனாக உரிமைபாராட்டுவான்.
He that delicately bringeth up his servant from a child shall have him at length become [his] son.
An angry man stirreth up strife, and a furious man aboundeth in transgression.
A man's pride shall bring him low: but honor shall uphold the humble in spirit.
24 ௨௪ திருடனோடு பங்கிட்டுக்கொள்ளுகிறவன் தன்னுடைய ஆத்துமாவைப் பகைக்கிறான்; சாபத்தை அவன் கேட்டாலும் காரியத்தை வெளிப்படுத்தமாட்டான்.
Whoever is partner with a thief, hateth his own soul: he heareth cursing, and discloseth [it] not.
25 ௨௫ மனிதனுக்குப் பயப்படும் பயம் கண்ணியை வருவிக்கும்; யெகோவாவை நம்புகிறவனோ உயர்ந்த அடைக்கலத்திலே வைக்கப்படுவான்.
The fear of man bringeth a snare: but he who putteth his trust in the LORD shall be safe.
26 ௨௬ ஆளுகை செய்கிறவனுடைய முகதரிசனத்தைத் தேடுகிறவர்கள் அநேகர்; ஆனாலும் அவனவனுடைய நியாயம் யெகோவாவாலே தீரும்.
Many seek the ruler's favor; but [every] man's judgment [cometh] from the LORD.
An unjust man [is] an abomination to the just: and [he that is] upright in the way [is] abomination to the wicked.
