நீதிமொழிகள் 26
Lika som snö om sommaren, och regn i andene, så höfves icke enom dåra ära.
2 ௨ அடைக்கலான் குருவி அலைந்துபோவதுபோலவும், தகைவிலான் குருவி பறந்து போவதுபோலவும், காரணம் இல்லாமல் சொன்னசாபம் தங்காது.
Lika som en fogel bortfar, och en svala flyger, alltså biter intet en oförtjent banna.
Hästenom en gissel, och åsnanom ett betsel, och dåranom ett ris på ryggen.
Svara icke dåranom efter hans dårskap, att du honom icke lik varder.
5 ௫ மூடனுக்கு அவனுடைய மதியீனத்தின்படி மறுஉத்திரவு கொடு; கொடுக்காவிட்டால் அவன் தன்னுடைய பார்வைக்கு ஞானியாக இருப்பான்.
Men svara dåranom efter hans dårskap, att han icke skall låta sig tycka, att han är vis.
Den ena sak genom ett galet bådskap beställer, han är såsom en halter på fötterna, och tager skada.
7 ௭ நொண்டியின் கால்கள் குந்திக்குந்தி நடக்கும், அப்படியே மூடர்களின் வாயிலுள்ள உவமைச்சொல்லும் குந்தும்.
Såsom enom krympling står att dansa, alltså står enom dåra tala om vishet.
Den enom dåra äro tillägger, det är lika som man kastade en ädla sten uppå en stenrösjo.
Ett ordspråk uti ens dåras mun är såsom en törneqvist, den uti ens druckens mans hand stinger.
10 ௧0 பலத்தவன் அனைவரையும் நோகச்செய்து, மூடனையும் வேலைவாங்குகிறான், மீறி நடக்கிறவர்களையும் வேலைவாங்குகிறான்.
En god mästare gör ett ting rätt; men den som en klåpare lejer, honom varder det förderfvadt.
11 ௧௧ நாயானது தான் கக்கினதை சாப்பிடும்படித் திரும்புவதுபோல, மூடனும் தன்னுடைய மூடத்தனத்திற்குத் திரும்புகிறான்.
Såsom en hund uppäter sina spyor igen, alltså är en dåre som sin galenskap på nytt bedrifver.
12 ௧௨ தன்னுடைய பார்வைக்கு ஞானியாக இருப்பவனைக் கண்டால், அவனைவிட மூடனைக்குறித்து அதிக நம்பிக்கையாக இருக்கலாம்.
När du en ser, som sig tycker vis vara, det är mera hopp uppå en dåra, än på honom.
Den late säger: Det är ett ungt lejon på vägenom, och ett lejon på gatone.
En later vänder sig i sängene, lika som en dörr på dörrajernen.
15 ௧௫ சோம்பேறி தன்னுடைய கையைக் கலத்திலே வைத்து அதைத் தன்னுடைய வாய்க்குத் திரும்ப எடுக்க வருத்தப்படுகிறான்.
Den late gömmer sina hand i barmen, och det varder honom tungt, att han skall bära henne åt munnen.
En later tycker sig visare vara än sju, som seder lära.
17 ௧௭ வழியிலே போகும்போது தனக்கு சம்மந்தமில்லாத வழக்கில் தலையிடுகிறவன் நாயைக் காதைப் பிடித்து இழுக்கிறவனைப்போல இருக்கிறான்.
Den som framgår, och blandar sig uti annars kif, han är lika som en, den der drager en hund med öronen.
Lika som en hemliga med skott och pilar skjuter, och dräper;
19 ௧௯ அப்படியே, தன்னோடு இருந்தவனை வஞ்சித்து: நான் விளையாட்டுக்கல்லவோ செய்தேன் என்று சொல்லுகிற மனிதனும் இருக்கிறான்.
Alltså gör en falsk menniska med sin nästa, och säger sedan: Det var mitt skämt.
Då intet mer ved är, slocknar elden; och när klaffaren är borta, vänder trätan åter.
21 ௨௧ கரிகள் தழலுக்கும், விறகு நெருப்புக்கும் ஏதுவானதுபோல, கோபக்காரன் சண்டைகளை மூட்டுகிறதற்கு ஏதுவானவன்.
Såsom kolen glöd, och veden eld, alltså kommer en trätosam man kif åstad.
Klaffarens ord äro såsom hugg, och de gå igenom hjertat.
En förgiftig mun, och ondt hjerta, är såsom en lerpotta med silfslagg öfverdragen.
Fienden varder känd vid sitt tal, och när han nalkas, far han med falskhet.
Då han smeker med sitt mjuka tal, tro honom intet; ty sju styggelser äro uti hans hjerta.
Den som hat hemliga håller, till att göra skada, hans ondska skall den meniga man uppenbar varda.
27 ௨௭ படுகுழியை வெட்டுகிறவன் தானே அதில் விழுவான்; கல்லைப் புரட்டுகிறவன்மேல் அந்தக் கல் திரும்ப விழும்.
Den ena grop gör, han skall falla deruti; och den en sten välter, uppå honom skall han komma.
En falsk tunga hatar den henne straffar, och en smeken mun kommer förderf åstad.
