நீதிமொழிகள் 25
Følgende er ogsaa Ordsprog af Salomo, som Kong Ezekias af Judas Mænd samlede.
Guds Ære er det at skjule en Sag, Kongers Ære at granske en Sag.
Himlens Højde og Jordens Dybde og Kongers Hjerte kan ingen granske.
Naar Slagger fjernes fra Sølv, saa bliver det hele lutret;
5 ௫ ராஜாவின் முன்னின்று துன்மார்க்கர்களை நீக்கிவிடு, அப்பொழுது அவனுடைய சிங்காசனம் நீதியினால் நிலைநிற்கும்.
naar gudløse fjernes fra Kongen, grundfæstes hans Trone ved Retfærd.
Bryst dig ikke for Kongen og stil dig ikke paa de stores Plads;
7 ௭ உன் கண்கள் கண்ட பிரபுவின் சமுகத்தில் நீ தாழ்த்தப்படுவது நல்லதல்ல; அவன் உன்னைப் பார்த்து: மேலே வா என்று சொல்வதே உனக்கு மேன்மை.
det er bedre, du faar Bud: »Kom herop!« end man flytter dig ned for en Stormands Øjne. Hvad end dine Øjne har set,
8 ௮ வழக்காடப் வேகமாகமாகப் போகாதே; முடிவிலே உன்னுடைய அயலான் உன்னை வெட்கப்படுத்தும்போது, நீ என்ன செய்யலாம் என்று திகைப்பாயே.
skrid ikke til Trætte straks; thi hvad vil du siden gøre, naar din Næste gør dig til Skamme?
9 ௯ நீ உன்னுடைய அயலானுடனேமட்டும் உன்னுடைய வழக்கைக்குறித்து வழக்காடு, மற்றவனிடத்தில் இரகசியத்தை வெளிப்படுத்தாதே.
Før Sagen med din Næste til Ende, men røb ej Andenmands Hemmelighed,
thi ellers vil den, der hører det, smæde dig og dit onde Rygte aldrig dø hen.
Æbler af Guld i Skaale af Sølv er Ord, som tales i rette Tid.
12 ௧௨ கேட்கிற காதுக்கு, ஞானமாகக் கடிந்துகொண்டு புத்திசொல்லுகிறவன், பொற்கடுக்கனுக்கும் தங்க மோதிரத்திற்கும் சமம்.
En Guldring, et gyldent Smykke er revsende Vismand for lyttende Øre.
13 ௧௩ அறுவடைக்காலத்தில் உறைந்தமழையின் குளிர்ச்சி எப்படியிருக்கிறதோ, அப்படியே உண்மையான தூதுவனும் தன்னை அனுப்பினவனுக்கு இருப்பான்; அவன் தன்னுடைய எஜமான்களுடைய ஆத்துமாவைக் குளிரச்செய்வான்.
Som kølende Sne en Dag i Høst er paalideligt Bud for dem, der sender ham; han kvæger sin Herres Sjæl.
14 ௧௪ கொடுப்பேன் என்று சொல்லியும் கொடுக்காமல் இருக்கிற வஞ்சகன் மழையில்லாத மேகங்களுக்கும் காற்றுக்கும் சமம்.
Som Skyer og Blæst uden Regn er en Mand, der skryder med skrømtet Gavmildhed.
Ved Taalmod overtales en Dommer, mild Tunge sønderbryder Ben.
Finder du Honning, saa spis til Behov, at du ikke bliver mæt og igen spyr den ud.
Sæt sjældent din Fod i din Næstes Hus, at han ej faar for meget af dig og ledes.
18 ௧௮ பிறனுக்கு விரோதமாகப் பொய்சாட்சி சொல்லுகிற மனிதன் தண்டாயுதத்திற்கும் வாளிற்கும் கூர்மையான அம்பிற்கும் ஒப்பானவன்.
Som Stridsøkse, Sværd og hvassen Pil er den, der vidner falsk mod sin Næste.
Som ormstukken Tand og vaklende Fod er troløs Mand paa Trængselens Dag.
20 ௨0 மனதுக்கமுள்ளவனுக்குப் பாடல்களைப் பாடுகிறவன், குளிர்காலத்தில் ஆடையை களைகிறவனைப்போலவும், வெடியுப்பின்மேல் ஊற்றிய காடியைப்போலவும் இருப்பான்.
Som at lægge Frakken, naar det er Frost, og hælde surt over Natron, saa er det at synge for mismodig Mand.
21 ௨௧ உன்னுடைய எதிரிகள் பசியாக இருந்தால், அவனுக்கு சாப்பிட உணவு கொடு; அவன் தாகமாக இருந்தால், குடிக்கத் தண்ணீர் கொடு.
Sulter din Fjende, saa giv ham at spise, tørster han, giv ham at drikke;
da sanker du gloende Kul paa hans Hoved, og HERREN lønner dig for det.
Nordenvind fremkalder Regn, bagtalende Tunge vrede Miner.
Hellere bo i en Krog paa Taget end fælles Hus med trættekær Kvinde.
25 ௨௫ தூரதேசத்திலிருந்து வரும் நற்செய்தி தாகம் மிகுந்த ஆத்துமாவுக்குக் கிடைக்கும் குளிர்ந்த தண்ணீருக்குச் சமம்.
Hvad koldt Vand er for en vansmægtet Sjæl, er Glædesbud fra et Land i det fjerne.
26 ௨௬ துன்மார்க்கர்களுக்கு முன்பாக நீதிமான் தள்ளாடுவது கலங்கின கிணற்றுக்கும் கெட்டுப்போன நீரூற்றுக்கும் ஒப்பாகும்.
Som grumset Kilde og ødelagt Væld er retfærdig, der vakler i gudløses Paasyn.
Ej godt at spise for megen Honning, spar paa hædrende Ord.
Som aaben By uden Mur er en Mand, der ikke kan styre sit Sind.
