நீதிமொழிகள் 23
1 ௧ நீ ஒரு அதிபதியோடு சாப்பிடுவதற்கு உட்கார்ந்தால், உனக்கு முன்பாக இருக்கிறதை நன்றாகக் கவனித்துப்பார்.
Kad tu sēdies, maizi ēst ar valdnieku, tad ņem labi vērā, kas tavā priekšā.
Tu nazi lieci pie savas rīkles, ja esi negausis cilvēks.
Neiegribies viņa gardumu; jo tā ir viltus maize.
Nedzenies bagāts tapt, atmet tādu savu padomu.
5 ௫ இல்லாமற்போகும் பொருள்மேல் உன்னுடைய கண்களை ஏன் பறக்கவிடவேண்டும்? அது கழுகைப்போல சிறகுகளைத் தனக்கு உண்டாக்கிக்கொண்டு, வானில் பறந்துபோகும்.
Vai tu savām acīm ļausi laisties, kur nav nekā? Jo tas tiešām ņemsies spārnus, kā ērglis, kas pret debesi skrien.
Neēd tā maizi, kam skaudīga acs, un nekāro viņa gardumus;
7 ௭ அவனுடைய இருதயத்தின் நினைவு எப்படியோ, அப்படியே அவனும் இருக்கிறான்; சாப்பிடும், குடியும் என்று அவன் உன்னோடு சொன்னாலும், அவனுடைய இருதயம் உன்னோடு இருக்காது.
Jo kādas viņa sirds domas, tāds viņš ir. „Ēd un dzer!“tā viņš tev saka, bet viņa sirds nav ar tevi.
Tavi kumosi, ko tu ieēdis, tev būs jāaizvemj, un tavi mīlīgie vārdi būs bijuši veltīgi.
Nerunā priekš ģeķa ausīm; jo viņš tik nievās tavus prātīgos vārdus.
Neatcel vecās robežas un nenāc uz bāreņu tīrumiem;
Jo viņu atriebējs ir varens; tas iztiesās viņu tiesu pret tevi.
Loki savu sirdi pie pamācīšanas un savas ausis pie prātīgas valodas.
Neatrauj bērnam pārmācību; ja tu viņu ar rīkstēm šaustīsi, tad tādēļ jau nemirs.
14 ௧௪ நீ பிரம்பினால் அவனை அடிக்கிறதினால் பாதாளத்திற்கு அவனுடைய ஆத்துமாவைத் தப்புவிப்பாயே. (Sheol h7585)
Tu viņu šaustīsi ar rīkstēm un izglābsi viņa dvēseli no elles. (Sheol h7585)
Mans dēls, ja tava sirds gudra, tad mana sirds priecāsies, tiešām tā priecāsies;
Un manas īkstis no prieka lēks, ja tavas lūpas runās skaidrību.
Lai tava sirds nedeg uz grēciniekiem; bet turies vienmēr Tā Kunga bijāšanā.
Jo tiešām nāks pastara diena, un tava gaidīšana nebūs veltīga.
Klausies tu, mans bērns, un esi gudrs un turi savu sirdi taisnā ceļā.
Neesi ar vīna dzērājiem, kas rijot savu pašu miesu rij;
Jo dzērājs un rijējs panīks, un paģiras vilks skrandas mugurā.
Klausi savam tēvam, kas tevi dzemdinājis, un nenicini savu māti, kad tā būs veca.
Pērc patiesību, un nepārdod gudrību, pamācīšanu un atzīšanu.
Ar lielu prieku priecāsies taisnā tēvs, un kas gudru dzemdina, tas līksmosies par viņu.
Lai tavs tēvs un tava māte priecājās, un lai līksmojās, kas tevi dzemdējusi.
Dod man savu sirdi, mans dēls, un lai mans ceļš tavām acīm labi patīk.
Jo mauka ir dziļa bedre, un sveša sieva šaura aka.
Tiešām tā glūn kā laupītājs, un vairo atkāpējus pasaulē.
29 ௨௯ ஐயோ, யாருக்கு வேதனை? யாருக்குத் துக்கம்? யாருக்குச் சண்டைகள்? யாருக்குப் புலம்பல்? யாருக்குக் காரணமில்லாத காயங்கள்? யாருக்கு இரத்தம்கலங்கின கண்கள்?
Kam gaudas? Kam vaidi? Kam bāršanās? Kam žēlabas? Kam skrambas par velti? Kam neskaidras acis?
30 ௩0 மதுபானம் இருக்கும் இடத்திலே தங்கி வாழ்பவர்களுக்கும், கலப்புள்ள சாராயத்தை நாடுகிறவர்களுக்கும்தானே.
Tiem, kas pie vīna kavējās, tiem, kas nāk salda dzēriena meklēt.
31 ௩௧ மதுபானம் இரத்த நிறமாக இருந்து, பாத்திரத்தில் பளபளப்பாகத் தோன்றும்போது, நீ அதைப் பார்க்காதே; அது மெதுவாக இறங்கும்.
Neskaties pēc vīna, ka viņš tāds sarkans, ka biķerī tas zvīļo, ka tik vēlīgi nostaigā lejā.
Pēc viņš dzeļ kā čūska un dur kā odze.
Tavas acis skatās pēc svešām sievām, un tava sirds runā netiklību,
Un tu esi, kā kas jūras vidū guļ, un kā kas masta virsgalā guļ.
35 ௩௫ என்னை அடித்தார்கள், எனக்கு நோகவில்லை; என்னை அறைந்தார்கள், எனக்குச் சுரணையில்லை; நான் அதைப் பின்னும் தொடர்ந்து தேட எப்பொழுது விழிப்பேன் என்பாய்.
„Mani sit, bet man nesāp; mani grūsta, bet es nejūtu. Kad jel uzmodīšos? Tad sākšu atkal no gala!“
