நீதிமொழிகள் 23
1 ௧ நீ ஒரு அதிபதியோடு சாப்பிடுவதற்கு உட்கார்ந்தால், உனக்கு முன்பாக இருக்கிறதை நன்றாகக் கவனித்துப்பார்.
When thou sittest to eat with a ruler, Thou considerest diligently that which [is] before thee,
And thou hast put a knife to thy throat, If thou [art] a man of appetite.
Have no desire to his dainties, seeing it [is] lying food.
Labour not to make wealth, From thine own understanding cease, Dost thou cause thine eyes to fly upon it? Then it is not.
5 ௫ இல்லாமற்போகும் பொருள்மேல் உன்னுடைய கண்களை ஏன் பறக்கவிடவேண்டும்? அது கழுகைப்போல சிறகுகளைத் தனக்கு உண்டாக்கிக்கொண்டு, வானில் பறந்துபோகும்.
For wealth maketh to itself wings, As an eagle it flieth to the heavens.
Eat not the bread of an evil eye, And have no desire to his dainties,
7 ௭ அவனுடைய இருதயத்தின் நினைவு எப்படியோ, அப்படியே அவனும் இருக்கிறான்; சாப்பிடும், குடியும் என்று அவன் உன்னோடு சொன்னாலும், அவனுடைய இருதயம் உன்னோடு இருக்காது.
For as he hath thought in his soul, so [is] he, 'Eat and drink,' saith he to thee, And his heart [is] not with thee.
Thy morsel thou hast eaten thou dost vomit up, And hast marred thy words that [are] sweet.
In the ears of a fool speak not, For he treadeth on the wisdom of thy words.
Remove not a border of olden times, And into fields of the fatherless enter not,
For their Redeemer [is] strong, He doth plead their cause with thee.
Bring in to instruction thy heart, And thine ear to sayings of knowledge.
Withhold not from a youth chastisement, When thou smitest him with a rod he dieth not.
14 ௧௪ நீ பிரம்பினால் அவனை அடிக்கிறதினால் பாதாளத்திற்கு அவனுடைய ஆத்துமாவைத் தப்புவிப்பாயே. (Sheol h7585)
Thou with a rod smitest him, And his soul from Sheol thou deliverest. (Sheol h7585)
My son, if thy heart hath been wise, My heart rejoiceth, even mine,
And my reins exult when thy lips speak uprightly.
Let not thy heart be envious at sinners, But — in the fear of Jehovah all the day.
For, is there a posterity? Then thy hope is not cut off.
Hear thou, my son, and be wise, And make happy in the way thy heart,
Be not thou among quaffers of wine, Among gluttonous ones of flesh,
For the quaffer and glutton become poor, And drowsiness clotheth with rags.
Hearken to thy father, who begat thee, And despise not thy mother when she hath become old.
Truth buy, and sell not, Wisdom, and instruction, and understanding,
The father of the righteous rejoiceth greatly, The begetter of the wise rejoiceth in him.
Rejoice doth thy father and thy mother, Yea, she that bare thee is joyful.
Give, my son, thy heart to me, And let thine eyes watch my ways.
For a harlot [is] a deep ditch, And a strange woman [is] a strait pit.
She also, as catching prey, lieth in wait, And the treacherous among men she increaseth.
29 ௨௯ ஐயோ, யாருக்கு வேதனை? யாருக்குத் துக்கம்? யாருக்குச் சண்டைகள்? யாருக்குப் புலம்பல்? யாருக்குக் காரணமில்லாத காயங்கள்? யாருக்கு இரத்தம்கலங்கின கண்கள்?
Who hath woe? who hath sorrow? Who hath contentions? who hath plaint? Who hath wounds without cause? Who hath redness of eyes?
30 ௩0 மதுபானம் இருக்கும் இடத்திலே தங்கி வாழ்பவர்களுக்கும், கலப்புள்ள சாராயத்தை நாடுகிறவர்களுக்கும்தானே.
Those tarrying by the wine, Those going in to search out mixed wine.
31 ௩௧ மதுபானம் இரத்த நிறமாக இருந்து, பாத்திரத்தில் பளபளப்பாகத் தோன்றும்போது, நீ அதைப் பார்க்காதே; அது மெதுவாக இறங்கும்.
See not wine when it showeth itself red, When it giveth in the cup its colour, It goeth up and down through the upright.
Its latter end — as a serpent it biteth, And as a basilisk it stingeth.
Thine eyes see strange women, And thy heart speaketh perverse things.
And thou hast been as one lying down in the heart of the sea, And as one lying down on the top of a mast.
35 ௩௫ என்னை அடித்தார்கள், எனக்கு நோகவில்லை; என்னை அறைந்தார்கள், எனக்குச் சுரணையில்லை; நான் அதைப் பின்னும் தொடர்ந்து தேட எப்பொழுது விழிப்பேன் என்பாய்.
'They smote me, I have not been sick, They beat me, I have not known. When I awake — I seek it yet again!'
