நீதிமொழிகள் 22
Rykte är kosteligare än stor rikedom; och ynnest bättre än silfver och guld.
2 ௨ செல்வந்தனும், தரித்திரனும் ஒருவரையொருவர் சந்திக்கிறார்கள்; அவர்கள் அனைவரையும் உண்டாக்கினவர் யெகோவா.
Rike och fattige måste vara ibland hvarannan; Herren hafver gjort dem alla.
Den kloke ser det onda, och tager sig vara; de oförnuftige löpa igenom, och få skada.
Der man lider i Herrans fruktan, der är rikedom, ära och lif.
5 ௫ மாறுபாடுள்ளவனுடைய வழியிலே முட்களும் கண்ணிகளும் உண்டு; தன்னுடைய ஆத்துமாவைக் காக்கிறவன் அவைகளைவிட்டுத் தூரமாக விலகிப்போவான்.
Spjut och snaror äro på dens vrångas väg; men den som drager sig der långt ifrå, han bevarar sitt lif.
Såsom man vän ett barn, så låter det icke af, då det gammalt varder.
Den rike råder öfver de fattiga, och den som borgar, han är hans träl som lånar.
Den som orätt sår, han skall uppskära vedermödo, och skall igenom sins ondskos ris förgås.
Ett mildt öga varder välsignadt; ty han gifver af sitt bröd dem fattiga.
Drif ut bespottaren, så kommer kifvet bort; så vänder igen träta och smälek.
Den som ett trofast hjerta hafver, och täckeliga talar, hans vän är Konungen.
Herrans ögon bevara godt råd; men föraktarens ord omstörter han.
Den late säger: Ett lejon är ute; jag måtte varda dräpen på gatone.
Ens skökos mun är en djup grop; dem Herren ogunstig är, han faller deruti.
15 ௧௫ பிள்ளையின் இருதயத்தில் மதியீனம் ஒட்டியிருக்கும்; அதைத் தண்டனையின் பிரம்பு அவனைவிட்டு அகற்றும்.
Galenskap är i piltens hjerta; men tuktans ris drifver den långt ifrå honom.
16 ௧௬ தனக்கு அதிகம் உண்டாகத் தரித்திரனை ஒடுக்குகிறவன், தனக்குக் குறைச்சல் உண்டாகவே செல்வந்தனுக்குக் கொடுப்பான்.
Den som den fattiga orätt gör, på det hans gods må mycket varda, han skall ock gifva enom rikom, och fattig varda.
Böj din öron, och hör de visas ord, och lägg uppå hjertat mina läro.
18 ௧௮ அவைகளை உன் உள்ளத்தில் காத்து, அவைகளை உன்னுடைய உதடுகளில் நிலைத்திருக்கச்செய்யும்போது, அது இன்பமாக இருக்கும்.
Ty det skall väl bekomma dig, om du dem när dig behåller; och de skola tillsammans genom din mun väl lyckas.
Att ditt hopp skall vara intill Herran, måste jag dig om sådant dagliga förmana.
20 ௨0 சத்திய வார்த்தைகளின் யதார்த்தத்தை நான் உனக்குத் தெரிவிக்கும்படிக்கும், நீ உன்னை அனுப்பினவர்களுக்குச் சத்திய வார்த்தைகளை பதிலாக சொல்லும்படிக்கும்,
Hafver jag icke margfaldeliga skrifvit dig före, med råd och läro;
På det jag skulle visa dig en vissan grund till sanningena, att du måtte kunna rätteliga svara dem som dig sända?
22 ௨௨ ஏழையாக இருக்கிறான் என்று ஏழையைக் கொள்ளையிடாதே; சிறுமையானவனை நீதிமன்றத்தில் உபத்திரவப்படுத்தாதே.
Beröfva icke den fattiga, ändock han fattig är; och undertryck icke den elända i portenom.
Ty Herren skall handla deras sak, och skall förtrycka deras förtryckare.
Gif dig icke i sällskap med en vredsam man, och håll dig icke intill en grym man;
25 ௨௫ அப்படிச் செய்தால். நீ அவனுடைய வழிகளைக் கற்றுக்கொண்டு, உன்னுடைய ஆத்துமாவுக்குக் கண்ணியை கொண்டுவருவாய்.
Att du tilläfventyrs icke lärer hans väg, och får dine själs förargelse.
Var icke när dem som sina hand förpligta, och för skuld i borgan gå.
27 ௨௭ செலுத்த உனக்கு ஒன்றும் இல்லாமல் இருந்தால், நீ படுத்திருக்கும் படுக்கையையும் அவன் எடுத்துக்கொள்ளவேண்டியதாகுமே.
Ty om du icke hafver till att betala, så tager man dina säng bort under dig.
För icke tillbaka de förra råmärke, som dine fäder gjort hafva.
29 ௨௯ தன்னுடைய வேலையில் ஜாக்கிரதையாக இருக்கிறவனை நீ கண்டால், அவன் சாதாரணமானவர்களுக்கு முன்பாக நிற்காமல், ராஜாக்களுக்கு முன்பாக நிற்பான்.
Ser du en man endigan i sin ärende, han skall stå för Konungenom; och skall icke stå för de oädla.
