நீதிமொழிகள் 22
A name is chosen rather than much wealth, Than silver and than gold — good grace.
2 ௨ செல்வந்தனும், தரித்திரனும் ஒருவரையொருவர் சந்திக்கிறார்கள்; அவர்கள் அனைவரையும் உண்டாக்கினவர் யெகோவா.
Rich and poor have met together, The Maker of them all [is] Jehovah.
The prudent hath seen the evil, and is hidden, And the simple have passed on, and are punished.
The end of humility [is] the fear of Jehovah, Riches, and honour, and life.
5 ௫ மாறுபாடுள்ளவனுடைய வழியிலே முட்களும் கண்ணிகளும் உண்டு; தன்னுடைய ஆத்துமாவைக் காக்கிறவன் அவைகளைவிட்டுத் தூரமாக விலகிப்போவான்.
Thorns — snares [are] in the way of the perverse, Whoso is keeping his soul is far from them.
Give instruction to a youth about his way, Even when he is old he turneth not from it.
The rich over the poor ruleth, And a servant [is] the borrower to the lender.
Whoso is sowing perverseness reapeth sorrow, And the rod of his anger weareth out.
The good of eye — he is blessed, For he hath given of his bread to the poor.
Cast out a scorner — and contention goeth out, And strife and shame cease.
Whoso is loving cleanness of heart, Grace [are] his lips, a king [is] his friend.
The eyes of Jehovah have kept knowledge, And He overthroweth the words of the treacherous.
The slothful hath said, 'A lion [is] without, In the midst of the broad places I am slain.'
A deep pit [is] the mouth of strange women, The abhorred of Jehovah falleth there.
15 ௧௫ பிள்ளையின் இருதயத்தில் மதியீனம் ஒட்டியிருக்கும்; அதைத் தண்டனையின் பிரம்பு அவனைவிட்டு அகற்றும்.
Folly is bound up in the heart of a youth, The rod of chastisement putteth it far from him.
16 ௧௬ தனக்கு அதிகம் உண்டாகத் தரித்திரனை ஒடுக்குகிறவன், தனக்குக் குறைச்சல் உண்டாகவே செல்வந்தனுக்குக் கொடுப்பான்.
He is oppressing the poor to multiply to him, He is giving to the rich — only to want.
Incline thine ear, and hear words of the wise, And thy heart set to my knowledge,
18 ௧௮ அவைகளை உன் உள்ளத்தில் காத்து, அவைகளை உன்னுடைய உதடுகளில் நிலைத்திருக்கச்செய்யும்போது, அது இன்பமாக இருக்கும்.
For they are pleasant when thou dost keep them in thy heart, They are prepared together for thy lips.
That thy trust may be in Jehovah, I caused thee to know to-day, even thou.
20 ௨0 சத்திய வார்த்தைகளின் யதார்த்தத்தை நான் உனக்குத் தெரிவிக்கும்படிக்கும், நீ உன்னை அனுப்பினவர்களுக்குச் சத்திய வார்த்தைகளை பதிலாக சொல்லும்படிக்கும்,
Have I not written to thee three times With counsels and knowledge?
To cause thee to know the certainty of sayings of truth, To return sayings of truth to those sending thee.
22 ௨௨ ஏழையாக இருக்கிறான் என்று ஏழையைக் கொள்ளையிடாதே; சிறுமையானவனை நீதிமன்றத்தில் உபத்திரவப்படுத்தாதே.
Rob not the poor because he [is] poor, And bruise not the afflicted in the gate.
For Jehovah pleadeth their cause, And hath spoiled the soul of their spoilers.
Shew not thyself friendly with an angry man, And with a man of fury go not in,
25 ௨௫ அப்படிச் செய்தால். நீ அவனுடைய வழிகளைக் கற்றுக்கொண்டு, உன்னுடைய ஆத்துமாவுக்குக் கண்ணியை கொண்டுவருவாய்.
Lest thou learn his paths, And have received a snare to thy soul.
Be not thou among those striking hands, Among sureties [for] burdens.
27 ௨௭ செலுத்த உனக்கு ஒன்றும் இல்லாமல் இருந்தால், நீ படுத்திருக்கும் படுக்கையையும் அவன் எடுத்துக்கொள்ளவேண்டியதாகுமே.
If thou hast nothing to pay, Why doth he take thy bed from under thee?
Remove not a border of olden times, That thy fathers have made.
29 ௨௯ தன்னுடைய வேலையில் ஜாக்கிரதையாக இருக்கிறவனை நீ கண்டால், அவன் சாதாரணமானவர்களுக்கு முன்பாக நிற்காமல், ராஜாக்களுக்கு முன்பாக நிற்பான்.
Hast thou seen a man speedy in his business? Before kings he doth station himself, He stations not himself before obscure men!
