நீதிமொழிகள் 20
En Spotter er Vinen, stærk Drik slaar sig løs, og ingen, som raver deraf, er viis.
2 ௨ ராஜாவின் கோபம் சிங்கத்தின் கெர்ச்சிப்புக்குச் சமம்; அவனைக் கோபப்படுத்துகிறவன் தன்னுடைய உயிருக்கே துரோகம்செய்கிறான்.
Som Løvebrøl er Rædslen, en Konge vækker, at vække hans Vrede er at vove sit Liv.
Mands Ære er det at undgaa Trætte, men alle Taaber vil Strid.
Om Efteraaret pløjer den lade ikke, han søger i Høst, men finder intet.
Raad i Mands Hjerte er dybe Vande, men Mand med Indsigt drager det op.
6 ௬ மனிதர்கள் பெரும்பாலும் தங்களுடைய தாராள குணத்தை பிரபலப்படுத்துவார்கள்; உண்மையான மனிதனைக் கண்டுபிடிப்பவன் யார்?
Mangen kaldes en velvillig Mand, men hvem kan finde en trofast Mand?
7 ௭ நீதிமான் தன்னுடைய உத்தமத்திலே நடக்கிறான்; அவனுக்குப்பிறகு அவனுடைய பிள்ளைகளும் பாக்கியவான்களாக இருப்பார்கள்.
Retfærdig er den, som lydefrit vandrer, hans Sønner faar Lykke efter ham.
Kongen, der sidder i Dommersædet, sigter alt ondt med sit Blik.
9 ௯ என்னுடைய இருதயத்தைச் சுத்தமாக்கினேன், என்னுடைய பாவம் நீங்க சுத்தமானேன் என்று சொல்லக்கூடியவன் யார்?
Hvo kan sige: »Jeg rensed mit Hjerte, og jeg er ren for Synd!«
To Slags Vægt og to Slags Maal, begge Dele er HERREN en Gru.
Selv Drengen kendes paa det, han gør, om han er ren og ret hans Færd.
Øret, der hører, og Øjet, der ser, HERREN skabte dem begge.
13 ௧௩ தூக்கத்தை விரும்பாதே, விரும்பினால் தரித்திரனாவாய்; கண்விழித்திரு, அப்பொழுது உணவினால் திருப்தியாவாய்.
Elsk ikke Søvn, at du ej bliver fattig, luk Øjnene op og bliv mæt.
Køberen siger: »Usselt, usselt!« men skryder af Handelen, naar han gaar bort.
Har man end Guld og Perler i Mængde, kosteligst Smykke er Kundskabslæber.
16 ௧௬ அந்நியனுக்காகப் பிணைப்பட்டவனுடைய ஆடையை எடுத்துக்கொள்; அந்நிய பெண்ணுக்காக அவனுடைய கையில் ஈடுவாங்கிக்கொள்.
Tag hans Klæder, han borged for en anden, pant ham for fremmedes Skyld!
17 ௧௭ வஞ்சனையினால் வந்த உணவு மனிதனுக்கு இன்பமாக இருக்கும்; பின்போ அவனுடைய வாய் உணவுப்பருக்கைக் கற்களால் நிரப்பப்படும்.
Sødt smager Løgnens Brød, bagefter fyldes Munden med Grus.
Planer, der lægges ved Raadslagning, lykkes; før Krig efter modent Overlæg!
19 ௧௯ தூற்றிக்கொண்டு திரிகிறவன் இரகசியங்களை வெளிப்படுத்துவான்; ஆதலால் தன்னுடைய உதடுகளினால் அதிகம் பேசுகிறவனோடு சேராதே.
Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, hav ej med en aabenmundet at gøre!
Den, der bander Fader og Moder, i Bælgmørke gaar hans Lampe ud.
Først haster man efter en Arv, men til sidst velsignes den ikke.
Sig ikke: »Ondt vil jeg gengælde!« Bi paa HERREN, saa hjælper han dig.
To Slags Lodder er HERREN en Gru, det er ikke godt, at Vægten er falsk.
24 ௨௪ யெகோவாவாலே மனிதர்களுடைய நடைகள் வாய்க்கும்; ஆகையால் மனிதன் தன்னுடைய வழியை அறிந்துகொள்வது எப்படி?
Fra HERREN er Mands Fjed, hvor kan et Menneske fatte sin Skæbne!
25 ௨௫ பரிசுத்தமானதை விழுங்குகிறதும், பொருத்தனை செய்தபின்பு யோசிக்கிறதும், மனிதனுக்குக் கண்ணியாக இருக்கும்.
Det er farligt at sige tankeløst: »Helligt!« og først efter Løftet tænke sig om.
Viis Konge sigter de gudløse, lader Tærskehjul gaa over dem.
27 ௨௭ மனிதனுடைய ஆவி யெகோவா தந்த தீபமாக இருக்கிறது; அது உள்ளத்தில் உள்ளவைகளையெல்லாம் ஆராய்ந்துபார்க்கும்.
Menneskets Aand er en HERRENS Lampe, den ransager alle hans Indres Kamre.
Godhed og Troskab vogter Kongen, han støtter sin Trone ved Retfærd.
Unges Stolthed er deres Styrke, gamles Smykke er graanet Haar.
Blodige Strimer renser den onde og Hug hans Indres Kamre.
