நீதிமொழிகள் 20
Vin er en Spotter, stærk Drik en Larmer, og hver som raver deraf, bliver ikke viis.
2 ௨ ராஜாவின் கோபம் சிங்கத்தின் கெர்ச்சிப்புக்குச் சமம்; அவனைக் கோபப்படுத்துகிறவன் தன்னுடைய உயிருக்கே துரோகம்செய்கிறான்.
Den Forfærdelse, en Konge vækker, er som en ung Løves Brølen; den, som fortørner ham, synder imod sit Liv.
Det er en Ære for en Mand at blive fra Trætte, men hver Daare vælter sig ind i den.
Fordi det er Vinter, vil den lade ikke pløje; om Høsten vil han søge, og der er intet.
Raad i en Mands Hjerte er dybt Vand, men en forstandig Mand drager det op.
6 ௬ மனிதர்கள் பெரும்பாலும் தங்களுடைய தாராள குணத்தை பிரபலப்படுத்துவார்கள்; உண்மையான மனிதனைக் கண்டுபிடிப்பவன் யார்?
Mange Mennesker udraabe hver sin Kærlighed; men hvo finder en trofast Mand?
7 ௭ நீதிமான் தன்னுடைய உத்தமத்திலே நடக்கிறான்; அவனுக்குப்பிறகு அவனுடைய பிள்ளைகளும் பாக்கியவான்களாக இருப்பார்கள்.
Den, som vandrer frem i sin Oprigtighed, er retfærdig; lyksalige ere hans Børn efter ham.
En Konge, som sidder paa Domstolen, udskiller alle onde med sine Øjne.
9 ௯ என்னுடைய இருதயத்தைச் சுத்தமாக்கினேன், என்னுடைய பாவம் நீங்க சுத்தமானேன் என்று சொல்லக்கூடியவன் யார்?
Hvo kan sige: Jeg har renset mit Hjerte; jeg er ren for min Synd?
To Slags Vægt og to Slags Efa, de ere begge en Vederstyggelighed for Herren.
Ogsaa af sine Gerninger kendes den unge, om han er ren, og om hans Gerning er ret.
Et Øre, som hører, og et Øje, som ser, ogsaa dem begge har Herren gjort.
13 ௧௩ தூக்கத்தை விரும்பாதே, விரும்பினால் தரித்திரனாவாய்; கண்விழித்திரு, அப்பொழுது உணவினால் திருப்தியாவாய்.
Elsk ikke Søvn, at du ikke skal blive fattig; slaa dine Øjne op, saa skal du mættes af Brød.
Det er slet! det er slet! siger Køberen; men naar han gaar bort, da roser han sig.
Der er Guld og mange Perler til; men Kundskabs Læber ere et dyrebart Kar.
16 ௧௬ அந்நியனுக்காகப் பிணைப்பட்டவனுடைய ஆடையை எடுத்துக்கொள்; அந்நிய பெண்ணுக்காக அவனுடைய கையில் ஈடுவாங்கிக்கொள்.
Naar en gaar i Borgen for en fremmed, saa tag hans Klæder; og tag Pant af ham, naar det er for den ubekendte.
17 ௧௭ வஞ்சனையினால் வந்த உணவு மனிதனுக்கு இன்பமாக இருக்கும்; பின்போ அவனுடைய வாய் உணவுப்பருக்கைக் கற்களால் நிரப்பப்படும்.
Brød, tjent ved Bedrag, smager en Mand vel; men siden bliver hans Mund fuld af Grus.
Beslutninger efter Raadslagning bestaa; før da Krig efter fornuftig Ledelse!
19 ௧௯ தூற்றிக்கொண்டு திரிகிறவன் இரகசியங்களை வெளிப்படுத்துவான்; ஆதலால் தன்னுடைய உதடுகளினால் அதிகம் பேசுகிறவனோடு சேராதே.
Den, der gaar om som en Bagvadsker, aabenbarer Hemmeligheder; og indlad dig ikke med den, som er aabenmundet.
Hvo som bander sin Fader eller sin Moder, hans Lampe skal udslukkes midt i Mørket.
Den Arv, som man i Førstningen higer efter, den skal ikke velsignes paa det sidste.
Sig ikke: Jeg vil betale ondt; bi efter Herren, og han skal frelse dig.
To Slags Vægt er en Vederstyggelighed for Herren, og falske Vægtskaaler ere ikke gode.
24 ௨௪ யெகோவாவாலே மனிதர்களுடைய நடைகள் வாய்க்கும்; ஆகையால் மனிதன் தன்னுடைய வழியை அறிந்துகொள்வது எப்படி?
En Mands Gang er at Herren, og hvad forstaar et Menneske sig paa sin Vej?
25 ௨௫ பரிசுத்தமானதை விழுங்குகிறதும், பொருத்தனை செய்தபின்பு யோசிக்கிறதும், மனிதனுக்குக் கண்ணியாக இருக்கும்.
Det er Mennesket en Snare ubesindigt at sige: „Helligt!” og først efter Løfterne betænke det.
En viis Konge udskiller de ugudelige og lader Hjulet gaa over dem.
27 ௨௭ மனிதனுடைய ஆவி யெகோவா தந்த தீபமாக இருக்கிறது; அது உள்ளத்தில் உள்ளவைகளையெல்லாம் ஆராய்ந்துபார்க்கும்.
Menneskens Aand er en Lampe fra Herren; den ransager alle Lønkamre i hans Indre.
Miskundhed og Sandhed bevare en Konge, og han støtter sin Trone ved Miskundhed.
En Pryd for de unge er deres Kraft, og et Smykke for de gamle ere de graa Haar.
En Salvelse for den onde ere Striber af Saar og Slag, der trænge dybt ind i hans Krop.
