நீதிமொழிகள் 19
Bättre är en fattig man som vandrar i ostrafflighet än en man som har vrånga läppar och därtill är en dåre.
Ett obetänksamt sinne, redan det är illa; och den som är snar på foten, han stiger miste.
3 ௩ மனிதனுடைய மதியீனம் அவனுடைய வழியைத் தாறுமாறாக்கும்; என்றாலும் அவனுடைய மனம் யெகோவாவுக்கு விரோதமாக எரிச்சலடையும்.
En människas eget oförnuft kommer henne på fall, och dock är det på HERREN som hennes hjärta vredgas
Gods skaffar många vänner, men den arme bliver övergiven av sin vän.
Ett falskt vittne bliver icke ostraffat, och den som främjar lögn, han kommer icke undan.
Många söka en furstes ynnest, och alla äro vänner till den givmilde.
7 ௭ தரித்திரனை அவனுடைய சகோதரர்கள் எல்லோரும் பகைக்கிறார்களே, எத்தனை அதிகமாக அவனுடைய நண்பர்கள் அவனுக்குத் தூரமாவார்கள்; அவர்களுடைய வார்த்தைகளை அவன் நாடுகிறான், அவைகளோ வெறும் வார்த்தைகளே.
Den fattige är hatad av alla sina fränder, ännu längre draga sig hans vänner bort ifrån honom; han far efter löften som äro ett intet.
8 ௮ ஞானத்தைப் பெற்றுக்கொள்ளுகிறவன் தன்னுடைய ஆத்துமாவை நேசிக்கிறான்; புத்தியைக் காக்கிறவன் நன்மையடைவான்.
Den som förvärvar förstånd har sitt liv kärt; den som tager vara på insikt, han finner lycka
Ett falskt vittne bliver icke ostraffat, och den som främjar lögn, han skall förgås.
Det höves icke dåren att hava goda dagar, mycket mindre en träl att råda över furstar.
Förstånd gör en människa tålmodig, och det är hennes ära att tillgiva vad någon har brutit.
12 ௧௨ ராஜாவின் கோபம் சிங்கத்தின் கெர்ச்சிப்புக்குச் சமானம்; அவனுடைய தயவு புல்லின்மேல் பெய்யும் பனிபோல இருக்கும்.
En konungs vrede är såsom ett ungt lejons rytande, hans nåd är såsom dagg på gräset.
En dåraktig son är sin faders fördärv, och en kvinnas trätor äro ett oavlåtligt takdropp.
Gård och gods får man i arv från sina fäder, men en förståndig hustru är en gåva från HERREN.
Lättja försänker i dåsighet, och den håglöse får lida hunger.
16 ௧௬ கட்டளையைக் காத்துக்கொள்ளுகிறவன் தன்னுடைய ஆத்துமாவைக் காக்கிறான்; தன்னுடைய வழிகளை அவமதிக்கிறவன் சாவான்.
Den som håller budet får behålla sitt liv; den som ej aktar på sin vandel han varder dödad.
17 ௧௭ ஏழைக்கு இரங்குகிறவன் யெகோவாவுக்குக் கடன்கொடுக்கிறான்; அவன் கொடுத்ததை அவர் திரும்பக் கொடுப்பார்.
Den som förbarmar sig över den arme, han lånar åt HERREN och får vedergällning av honom för vad gott han har gjort.
18 ௧௮ நம்பிக்கையிருக்கும்வரை உன்னுடைய மகனைத் தண்டி; ஆனாலும் அவனைக் கொல்ல உன்னுடைய ஆத்துமாவில் தீர்மானிக்காதே.
Tukta din son, medan något hopp är, och åtrå icke att vålla hans död.
Den som förgår sig i vrede, han må plikta därför, ty om du vill ställa till rätta, så gör du det allenast värre.
20 ௨0 உன்னுடைய முடிவுகாலத்தில் நீ ஞானமுள்ளவனாக இருக்கும்படி, ஆலோசனையைக்கேட்டு, புத்திமதியை ஏற்றுக்கொள்.
Hör råd och tag emot tuktan, på det att du för framtiden må bliva vis.
Många planer har en man i sitt hjärta, men HERRENS råd, det bliver beståndande.
Efter en människas goda vilja räknas hennes barmhärtighet, och en fattig man är bättre än en som ljuger.
23 ௨௩ யெகோவாவுக்குப் பயப்படுதல் வாழ்க்கைக்கு ஏதுவானது; அதை அடைந்தவன் திருப்தியடைந்து நிலைத்திருப்பான்; தீமை அவனை அணுகாது.
HERRENS fruktan för till liv; så får man vila mätt och hemsökes icke av något ont.
24 ௨௪ சோம்பேறி தன்னுடைய கையை பாத்திரத்திலே வைத்து, அதைத் திரும்பத் தன்னுடைய வாய்க்குகூட கொண்டுபோகாமல் இருக்கிறான்.
Den late sticker sin hand i fatet, men gitter icke föra den åter till munnen.
25 ௨௫ பரியாசக்காரனை அடி, அப்பொழுது பேதை எச்சரிக்கப்படுவான்; புத்திமானைக் கடிந்துகொள், அவன் அறிவுள்ளவனாவான்.
Slår man bespottaren, så bliver den fåkunnige klok; och tillrättavisar man den förståndige, så vinner han kunskap.
26 ௨௬ தன்னுடைய தகப்பனைக் கொள்ளையடித்து, தன்னுடைய தாயைத் துரத்திவிடுகிறவன், வெட்கத்தையும், அவமானத்தையும் உண்டாக்குகிற மகன்.
Den som övar våld mot sin fader eller driver bort sin moder, han är en vanartig och skändlig son.
Min son, om du icke vill höra tuktan, så far du vilse från de ord som giva kunskap.
Ett ont vittne bespottar vad rätt är, och de ogudaktigas mun är glupsk efter orätt.
Straffdomar ligga redo för bespottarna och slag för dårarnas rygg.
