நீதிமொழிகள் 19
Bedre Fattigmand med lydefri Færd end en, som gaar Krogveje, er han end rig.
At mangle Kundskab er ikke godt, men den træder fejl, som har Hastværk.
3 ௩ மனிதனுடைய மதியீனம் அவனுடைய வழியைத் தாறுமாறாக்கும்; என்றாலும் அவனுடைய மனம் யெகோவாவுக்கு விரோதமாக எரிச்சலடையும்.
Et Menneskes Daarskab øder hans Vej, men paa HERREN vredes hans Hjerte.
Gods skaffer mange Venner, den ringe skiller hans Ven sig fra.
Det falske Vidne undgaar ej Straf; den slipper ikke, som farer med Løgn.
Mange bejler til Stormands Yndest, og alle er Venner med gavmild Mand.
7 ௭ தரித்திரனை அவனுடைய சகோதரர்கள் எல்லோரும் பகைக்கிறார்களே, எத்தனை அதிகமாக அவனுடைய நண்பர்கள் அவனுக்குத் தூரமாவார்கள்; அவர்களுடைய வார்த்தைகளை அவன் நாடுகிறான், அவைகளோ வெறும் வார்த்தைகளே.
Fattigmands Frænder hader ham alle, end mere skyr hans Venner ham da. Ej frelses den, som jager efter Ord.
8 ௮ ஞானத்தைப் பெற்றுக்கொள்ளுகிறவன் தன்னுடைய ஆத்துமாவை நேசிக்கிறான்; புத்தியைக் காக்கிறவன் நன்மையடைவான்.
Den, der vinder Vid, han elsker sin Sjæl, og den, der vogter paa Indsigt, faar Lykke.
Det falske Vidne undgaar ej Straf, og den, der farer med Løgn, gaar under.
Vellevned sømmer sig ikke for Taabe, end mindre for Træl at herske over Fyrster.
Klogskab gør Mennesket sindigt, hans Ære er at overse Brøde.
12 ௧௨ ராஜாவின் கோபம் சிங்கத்தின் கெர்ச்சிப்புக்குச் சமானம்; அவனுடைய தயவு புல்லின்மேல் பெய்யும் பனிபோல இருக்கும்.
Som Brøl af en Løve er Kongens Vrede, som Dug paa Græs er hans Gunst.
Taabelig Søn er sin Faders Ulykke, Kvindekiv er som ustandseligt Tagdryp.
Hus og Gods er Arv efter Fædre, en forstandig Hustru er fra HERREN.
Dovenskab sænker i Dvale, den lade Sjæl maa sulte.
16 ௧௬ கட்டளையைக் காத்துக்கொள்ளுகிறவன் தன்னுடைய ஆத்துமாவைக் காக்கிறான்; தன்னுடைய வழிகளை அவமதிக்கிறவன் சாவான்.
Den vogter sin Sjæl, som vogter paa Budet, men skødesløs Vandel fører til Død.
17 ௧௭ ஏழைக்கு இரங்குகிறவன் யெகோவாவுக்குக் கடன்கொடுக்கிறான்; அவன் கொடுத்ததை அவர் திரும்பக் கொடுப்பார்.
Er man god mod den ringe, laaner man HERREN, han gengælder en, hvad godt man har gjort.
18 ௧௮ நம்பிக்கையிருக்கும்வரை உன்னுடைய மகனைத் தண்டி; ஆனாலும் அவனைக் கொல்ல உன்னுடைய ஆத்துமாவில் தீர்மானிக்காதே.
Tugt din Søn, imens der er Haab, ellers stiler du efter at slaa ham ihjel.
Den, som er hidsig, maa bøde, ved Skaansel gør man det værre.
20 ௨0 உன்னுடைய முடிவுகாலத்தில் நீ ஞானமுள்ளவனாக இருக்கும்படி, ஆலோசனையைக்கேட்டு, புத்திமதியை ஏற்றுக்கொள்.
Hør paa Raad og tag ved Lære, saa du til sidst bliver viis.
I Mands Hjerte er mange Tanker, men HERRENS Raad er det, der staar fast.
Vinding har man af Godhed, hellere fattig end Løgner.
23 ௨௩ யெகோவாவுக்குப் பயப்படுதல் வாழ்க்கைக்கு ஏதுவானது; அதை அடைந்தவன் திருப்தியடைந்து நிலைத்திருப்பான்; தீமை அவனை அணுகாது.
HERRENS Frygt er Vej til Liv, man hviler mæt og frygter ej ondt.
24 ௨௪ சோம்பேறி தன்னுடைய கையை பாத்திரத்திலே வைத்து, அதைத் திரும்பத் தன்னுடைய வாய்க்குகூட கொண்டுபோகாமல் இருக்கிறான்.
Den lade rækker til Fadet, men fører ej Haanden til Munden.
25 ௨௫ பரியாசக்காரனை அடி, அப்பொழுது பேதை எச்சரிக்கப்படுவான்; புத்திமானைக் கடிந்துகொள், அவன் அறிவுள்ளவனாவான்.
Faar Spottere Hug, bliver tankeløs klog, ved Revselse faar den forstandige Kundskab.
26 ௨௬ தன்னுடைய தகப்பனைக் கொள்ளையடித்து, தன்னுடைய தாயைத் துரத்திவிடுகிறவன், வெட்கத்தையும், அவமானத்தையும் உண்டாக்குகிற மகன்.
Mishandle Fader og bortjage Moder gør kun en daarlig, vanartet Søn.
Hør op, min Søn, med at høre paa Tugt og saa fare vild fra Kundskabsord.
Niddingevidne spotter Retten, gudløses Mund er glubsk efter Uret.
Slag er rede til Spottere, Hug til Taabers Ryg.
