நீதிமொழிகள் 17
MEJOR es un bocado seco, y en paz, que la casa de contienda llena de víctimas.
2 ௨ புத்தியுள்ள வேலைக்காரன் அவமானத்தை உண்டாக்குகிற மகனை ஆண்டு, சகோதரர்களுடைய சுதந்தரத்தில் பங்கை அடைவான்.
El siervo prudente se enseñoreará del hijo que deshonra, y entre los hermanos partirá la herencia.
El crisol para la plata, y la hornaza para el oro: mas Jehová prueba los corazones.
El malo está atento al labio inicuo; [y] el mentiroso escucha á la lengua detractora.
5 ௫ ஏழையைப் புறக்கணிக்கிறவன் அவனை உண்டாக்கினவரை சபிக்கிறான்; ஆபத்தைக் குறித்துக் மகிழ்கிறவன் தண்டனைக்குத் தப்பமாட்டான்.
El que escarnece al pobre, afrenta á su Hacedor: y el que se alegra en la calamidad, no quedará sin castigo.
Corona de los viejos son los hijos de los hijos; y la honra de los hijos, sus padres.
No conviene al necio la altilocuencia: ¡cuánto menos al príncipe el labio mentiroso!
8 ௮ லஞ்சம் வாங்குகிறவர்களின் பார்வைக்கு அது இரத்தினம்போல இருக்கும்; அது பார்க்கும் திசையெல்லாம் காரியம் வாய்க்கும்.
Piedra preciosa es el cohecho en ojos de sus dueños: á donde quiera que se vuelve, da prosperidad.
9 ௯ குற்றத்தை மூடுகிறவன் நட்பை நாடுகிறான்; கேட்டதைச் சொல்லுகிறவன் உயிர் நண்பனையும் பிரித்துவிடுகிறான்.
El que cubre la prevaricación, busca amistad: mas el que reitera la palabra, aparta al amigo.
Aprovecha la reprensión en el entendido, más que si cien veces hiriese en el necio.
El rebelde no busca sino mal; y mensajero cruel será contra él enviado.
12 ௧௨ தன்னுடைய மதிகேட்டில் திரியும் மதியீனனுக்கு எதிர்ப்படுவதைவிட, குட்டிகளைப் பறிகொடுத்த கரடிக்கு எதிர்ப்படுவது மேல்.
Mejor es se encuentre un hombre con una osa á la cual han robado sus cachorros, que con un fatuo en su necedad.
El que da mal por bien, no se apartará el mal de su casa.
14 ௧௪ சண்டையின் ஆரம்பம் மதகைத் திறந்துவிடுகிறதுபோல இருக்கும்; ஆதலால் விவாதம் எழும்புமுன்பு அதை விட்டுவிடு.
El que comienza la pendencia es [como] quien suelta las aguas: deja pues la porfía, antes que se enmarañe.
15 ௧௫ துன்மார்க்கனை நீதிமானாக்குகிறவனும், நீதிமானைக் குற்றவாளியாக்குகிறவனுமாகிய இந்த இருவரும் யெகோவாவுக்கு அருவருப்பானவர்கள்.
El que justifica al impío, y el que condena al justo, ambos á dos son abominación á Jehová.
¿De qué sirve el precio en la mano del necio para comprar sabiduría, no teniendo entendimiento?
En todo tiempo ama el amigo; y el hermano para la angustia es nacido.
El hombre falto de entendimiento toca la mano, fiando á otro delante de su amigo.
La prevaricación ama el que ama pleito; y el que alza su portada, quebrantamiento busca.
El perverso de corazón nunca hallará bien: y el que revuelve con su lengua, caerá en mal.
21 ௨௧ மதிகெட்ட மகனைப் பெறுகிறவன் தனக்குச் சஞ்சலம் உண்டாக அவனைப் பெறுகிறான்; மதியீனனுடைய தகப்பனுக்கு மகிழ்ச்சியில்லை.
El que engendra al necio, para su tristeza [lo engendra]: y el padre del fatuo no se alegrará.
El corazón alegre produce buena disposición: mas el espíritu triste seca los huesos.
El impío toma dádiva del seno, para pervertir las sendas del derecho.
En el rostro del entendido [aparece] la sabiduría: mas los ojos del necio [vagan] hasta el cabo de la tierra.
El hijo necio es enojo á su padre, y amargura á la que lo engendró.
Ciertamente no es bueno condenar al justo, ni herir á los príncipes que hacen lo recto.
Detiene sus dichos el que tiene sabiduría: de prudente espíritu es el hombre entendido.
28 ௨௮ பேசாமலிருந்தால் மூடனும் ஞானவான் என்று எண்ணப்படுவான்; தன்னுடைய உதடுகளை மூடுகிறவன் புத்திமான் என்று எண்ணப்படுவான்.
Aun el necio cuando calla, es contado por sabio: el que cierra sus labios es entendido.
