நீதிமொழிகள் 17
Más vale un bocado seco y con tranquilidad, Que casa llena de sacrificios injustos con contienda.
2 ௨ புத்தியுள்ள வேலைக்காரன் அவமானத்தை உண்டாக்குகிற மகனை ஆண்டு, சகோதரர்களுடைய சுதந்தரத்தில் பங்கை அடைவான்.
El esclavo prudente se impondrá al hijo que deshonra, Y con los hermanos compartirá la herencia.
El crisol para la plata y la hornaza para el oro, Pero Yavé prueba los corazones.
El malhechor hace caso al labio inicuo, Y el mentiroso escucha la boca detractora.
5 ௫ ஏழையைப் புறக்கணிக்கிறவன் அவனை உண்டாக்கினவரை சபிக்கிறான்; ஆபத்தைக் குறித்துக் மகிழ்கிறவன் தண்டனைக்குத் தப்பமாட்டான்.
El que se burla del pobre afrenta a su Hacedor, El que se alegra de la calamidad no quedará impune.
Corona de los ancianos son sus nietos, Honra de los hijos son sus padres.
No conviene al necio el lenguaje excelente, ¡Cuánto menos al príncipe el labio mentiroso!
8 ௮ லஞ்சம் வாங்குகிறவர்களின் பார்வைக்கு அது இரத்தினம்போல இருக்கும்; அது பார்க்கும் திசையெல்லாம் காரியம் வாய்க்கும்.
El soborno le parece piedra mágica al que lo practica: A donde se dirija halla prosperidad.
9 ௯ குற்றத்தை மூடுகிறவன் நட்பை நாடுகிறான்; கேட்டதைச் சொல்லுகிறவன் உயிர் நண்பனையும் பிரித்துவிடுகிறான்.
El que busca amistad encubre la falta, Pero el que la divulga aparta al amigo.
Una sola reprensión es más eficaz para el prudente Que 100 golpes al imprudente.
El rebelde no busca sino el mal. Un mensajero cruel será enviado contra él.
12 ௧௨ தன்னுடைய மதிகேட்டில் திரியும் மதியீனனுக்கு எதிர்ப்படுவதைவிட, குட்டிகளைப் பறிகொடுத்த கரடிக்கு எதிர்ப்படுவது மேல்.
Mejor es encontrarse con una osa despojada de sus crías, Que con un necio empeñado en su insensatez.
Al que paga cosas malas por cosas buenas, El mal no se aparta de su casa.
14 ௧௪ சண்டையின் ஆரம்பம் மதகைத் திறந்துவிடுகிறதுபோல இருக்கும்; ஆதலால் விவாதம் எழும்புமுன்பு அதை விட்டுவிடு.
El que comienza una contienda suelta las aguas. Desiste, pues, antes que estalle el pleito.
15 ௧௫ துன்மார்க்கனை நீதிமானாக்குகிறவனும், நீதிமானைக் குற்றவாளியாக்குகிறவனுமாகிய இந்த இருவரும் யெகோவாவுக்கு அருவருப்பானவர்கள்.
El que justifica al impío y el que condena al justo, Ambos igualmente son repugnancia a Yavé.
¿Para qué sirve el dinero en mano del necio? ¿Para adquirir sabiduría sin entendimiento?
En todo tiempo ama el amigo, Y el hermano nace para [el tiempo] de angustia.
El hombre carente de entendimiento da pronto la mano, Y sale fiador de su vecino.
El que ama la transgresión ama la disputa, Y el que abre mucho la puerta busca su ruina.
El corazón engañoso no halla el bien, Y el de boca perversa cae en el mal.
21 ௨௧ மதிகெட்ட மகனைப் பெறுகிறவன் தனக்குச் சஞ்சலம் உண்டாக அவனைப் பெறுகிறான்; மதியீனனுடைய தகப்பனுக்கு மகிழ்ச்சியில்லை.
El que engendra a un insensato le resulta para su tristeza, Y el padre de un necio no tiene alegría.
El corazón alegre es una buena medicina, Pero un espíritu quebrantado seca los huesos.
El perverso toma soborno de su seno Para pervertir el curso de la justicia.
En el rostro del entendido se refleja la sabiduría, Pero los ojos del necio vagan hasta el extremo de la tierra.
El hijo necio es pesadumbre de su padre, Y amargura de la que lo dio a luz.
Ciertamente no es bueno condenar al justo, Ni golpear a nobles que hacen lo recto.
El que refrena sus palabras tiene entendimiento, Y el de espíritu sereno es hombre prudente.
28 ௨௮ பேசாமலிருந்தால் மூடனும் ஞானவான் என்று எண்ணப்படுவான்; தன்னுடைய உதடுகளை மூடுகிறவன் புத்திமான் என்று எண்ணப்படுவான்.
Aun el necio cuando calla es tenido por sabio, El que cierra sus labios es entendido.
