நீதிமொழிகள் 17
Melhor é um pedaço seco de comida com tranquilidade, do que uma casa cheia de carne com briga.
2 ௨ புத்தியுள்ள வேலைக்காரன் அவமானத்தை உண்டாக்குகிற மகனை ஆண்டு, சகோதரர்களுடைய சுதந்தரத்தில் பங்கை அடைவான்.
O servo prudente dominará o filho causador de vergonha, e receberá parte da herança entre os irmãos.
O crisol é para a prata, e o forno para o ouro; mas o SENHOR prova os corações.
O malfeitor presta atenção ao lábio injusto; o mentiroso inclina os ouvidos à língua maligna.
5 ௫ ஏழையைப் புறக்கணிக்கிறவன் அவனை உண்டாக்கினவரை சபிக்கிறான்; ஆபத்தைக் குறித்துக் மகிழ்கிறவன் தண்டனைக்குத் தப்பமாட்டான்.
Quem ridiculariza o pobre insulta o seu Criador; aquele que se alegra da calamidade não ficará impune.
A coroa dos idosos [são] os filhos de seus filhos; e a glória dos filhos são seus pais.
Não é adequado ao tolo falar com elegância; muito menos para o príncipe falar mentiras.
8 ௮ லஞ்சம் வாங்குகிறவர்களின் பார்வைக்கு அது இரத்தினம்போல இருக்கும்; அது பார்க்கும் திசையெல்லாம் காரியம் வாய்க்கும்.
O presente é [como] uma pedra preciosa aos olhos de seus donos; para onde quer que se voltar, [tentará] ter algum proveito.
9 ௯ குற்றத்தை மூடுகிறவன் நட்பை நாடுகிறான்; கேட்டதைச் சொல்லுகிறவன் உயிர் நண்பனையும் பிரித்துவிடுகிறான்.
Quem perdoa a transgressão busca a amizade; mas quem repete o assunto afasta amigos íntimos.
A repreensão entra mais profundamente no prudente do que cem açoites no tolo.
Na verdade quem é mal busca somente a rebeldia; mas o mensageiro cruel será enviado contra ele.
12 ௧௨ தன்னுடைய மதிகேட்டில் திரியும் மதியீனனுக்கு எதிர்ப்படுவதைவிட, குட்டிகளைப் பறிகொடுத்த கரடிக்கு எதிர்ப்படுவது மேல்.
[É melhor] ao homem encontrar uma ursa roubada [de seus filhotes], do que um tolo em sua loucura.
Quanto ao que devolve o mal no lugar do bem, o mal nunca se afastará de sua casa.
14 ௧௪ சண்டையின் ஆரம்பம் மதகைத் திறந்துவிடுகிறதுபோல இருக்கும்; ஆதலால் விவாதம் எழும்புமுன்பு அதை விட்டுவிடு.
Começar uma briga é [como] deixar águas rolarem; por isso, abandona a discussão antes que haja irritação.
15 ௧௫ துன்மார்க்கனை நீதிமானாக்குகிறவனும், நீதிமானைக் குற்றவாளியாக்குகிறவனுமாகிய இந்த இருவரும் யெகோவாவுக்கு அருவருப்பானவர்கள்.
Quem absolve ao perverso e quem condena ao justo, ambos são abomináveis ao SENHOR.
Para que serve o dinheiro na mão do tolo, já que ele não tem interesse em obter sabedoria?
O amigo ama em todo tempo, e o irmão nasce para [ajudar] na angústia.
O homem imprudente assume compromisso, ficando como fiador de seu próximo.
Quem ama a briga, ama a transgressão; quem constrói alta sua porta busca ruína.
O perverso de coração nunca encontrará o bem; e quem distorce [as palavras de] sua língua cairá no mal.
21 ௨௧ மதிகெட்ட மகனைப் பெறுகிறவன் தனக்குச் சஞ்சலம் உண்டாக அவனைப் பெறுகிறான்; மதியீனனுடைய தகப்பனுக்கு மகிழ்ச்சியில்லை.
Quem gera o louco [cria] sua própria tristeza; e o pai do imprudente não se alegrará.
O coração alegre é um bom remédio, mas o espírito abatido faz os ossos se secarem.
O perverso toma o presente do seio, para perverter os caminhos da justiça.
A sabedoria está diante do rosto do prudente; porém os olhos do tolo [estão voltados] para os confins da terra.
O filho tolo é tristeza para seu pai, e amargura para aquela que o gerou.
Também não é bom punir ao justo, nem bater nos príncipes por causa da justiça.
Quem entende o conhecimento guarda suas palavras; [e] o homem de bom entendimento [é] de espírito calmo.
28 ௨௮ பேசாமலிருந்தால் மூடனும் ஞானவான் என்று எண்ணப்படுவான்; தன்னுடைய உதடுகளை மூடுகிறவன் புத்திமான் என்று எண்ணப்படுவான்.
Até o tolo, quando está calado, é considerado como sábio; [e] quem fecha seus lábios, como de bom senso.
