நீதிமொழிகள் 17
Better [is] a dry morsel, and quietness with it, than a house full of sacrifices [with] strife.
2 ௨ புத்தியுள்ள வேலைக்காரன் அவமானத்தை உண்டாக்குகிற மகனை ஆண்டு, சகோதரர்களுடைய சுதந்தரத்தில் பங்கை அடைவான்.
A wise servant shall have rule over a son that causeth shame, and shall have part of the inheritance among the brethren.
The fining-pot [is] for silver, and the furnace for gold: but the LORD trieth the hearts.
A wicked doer giveth heed to false lips: [and] a liar giveth ear to a naughty tongue.
5 ௫ ஏழையைப் புறக்கணிக்கிறவன் அவனை உண்டாக்கினவரை சபிக்கிறான்; ஆபத்தைக் குறித்துக் மகிழ்கிறவன் தண்டனைக்குத் தப்பமாட்டான்.
He that mocketh the poor reproacheth his Maker; [and] he that is glad at calamities shall not be unpunished.
Children's children [are] the crown of old men; and the glory of children [is] their fathers.
Excellent speech becometh not a fool: much less do lying lips a prince.
8 ௮ லஞ்சம் வாங்குகிறவர்களின் பார்வைக்கு அது இரத்தினம்போல இருக்கும்; அது பார்க்கும் திசையெல்லாம் காரியம் வாய்க்கும்.
A gift [is as] a precious stone in the eyes of him that hath it: whithersoever it turneth, it prospereth.
9 ௯ குற்றத்தை மூடுகிறவன் நட்பை நாடுகிறான்; கேட்டதைச் சொல்லுகிறவன் உயிர் நண்பனையும் பிரித்துவிடுகிறான்.
He that covereth a transgression seeketh love; but he that repeateth a matter separateth [very] friends.
A reproof entereth more into a wise man than a hundred stripes into a fool.
An evil [man] seeketh only rebellion: therefore a cruel messenger shall be sent against him.
12 ௧௨ தன்னுடைய மதிகேட்டில் திரியும் மதியீனனுக்கு எதிர்ப்படுவதைவிட, குட்டிகளைப் பறிகொடுத்த கரடிக்கு எதிர்ப்படுவது மேல்.
Let a bear robbed of her whelps meet a man, rather than a fool in his folly.
Whoever rewardeth evil for good, evil shall not depart from his house.
14 ௧௪ சண்டையின் ஆரம்பம் மதகைத் திறந்துவிடுகிறதுபோல இருக்கும்; ஆதலால் விவாதம் எழும்புமுன்பு அதை விட்டுவிடு.
The beginning of strife [is as] when one letteth out water: therefore withdraw from contention, before it be meddled with.
15 ௧௫ துன்மார்க்கனை நீதிமானாக்குகிறவனும், நீதிமானைக் குற்றவாளியாக்குகிறவனுமாகிய இந்த இருவரும் யெகோவாவுக்கு அருவருப்பானவர்கள்.
He that justifieth the wicked, and he that condemneth the just, even they both [are] abomination to the LORD.
Why [is there] a price in the hand of a fool to get wisdom, seeing [he hath] no heart [to it]?
A friend loveth at all times, and a brother is born for adversity.
A man void of understanding striketh hands, [and] becometh surety in the presence of his friend.
He loveth transgression that loveth strife: [and] he that exalteth his gate seeketh destruction.
He that hath a froward heart findeth no good: and he that hath a perverse tongue falleth into mischief.
21 ௨௧ மதிகெட்ட மகனைப் பெறுகிறவன் தனக்குச் சஞ்சலம் உண்டாக அவனைப் பெறுகிறான்; மதியீனனுடைய தகப்பனுக்கு மகிழ்ச்சியில்லை.
He that begetteth a fool [doeth it] to his sorrow: and the father of a fool hath no joy.
A merry heart doeth good [like] a medicine: but a broken spirit drieth the bones.
A wicked [man] taketh a gift out of the bosom to pervert the ways of judgment.
Wisdom [is] before him that hath understanding; but the eyes of a fool [are] in the ends of the earth.
A foolish son [is] a grief to his father, and bitterness to her that bore him.
Also to punish the just [is] not good, [nor] to strike princes for equity.
He that hath knowledge spareth his words: [and] a man of understanding is of an excellent spirit.
28 ௨௮ பேசாமலிருந்தால் மூடனும் ஞானவான் என்று எண்ணப்படுவான்; தன்னுடைய உதடுகளை மூடுகிறவன் புத்திமான் என்று எண்ணப்படுவான்.
Even a fool, when he holdeth his peace, is counted wise: [and] he that shutteth his lips [is esteemed] a man of understanding.
