நீதிமொழிகள் 17
Better is a dry morsel and quietness therewith, than an house full of feasting with strife.
2 ௨ புத்தியுள்ள வேலைக்காரன் அவமானத்தை உண்டாக்குகிற மகனை ஆண்டு, சகோதரர்களுடைய சுதந்தரத்தில் பங்கை அடைவான்.
A servant that dealeth wisely shall have rule over a son that causeth shame, and shall have part in the inheritance among the brethren.
The fining pot is for silver, and the furnace for gold: but the LORD trieth the hearts.
An evil-doer giveth heed to wicked lips; [and] a liar giveth ear to a mischievous tongue.
5 ௫ ஏழையைப் புறக்கணிக்கிறவன் அவனை உண்டாக்கினவரை சபிக்கிறான்; ஆபத்தைக் குறித்துக் மகிழ்கிறவன் தண்டனைக்குத் தப்பமாட்டான்.
Whoso mocketh the poor reproacheth his Maker: [and] he that is glad at calamity shall not be unpunished.
Children’s children are the crown of old men; and the glory of children are their fathers.
Excellent speech becometh not a fool: much less do lying lips a prince.
8 ௮ லஞ்சம் வாங்குகிறவர்களின் பார்வைக்கு அது இரத்தினம்போல இருக்கும்; அது பார்க்கும் திசையெல்லாம் காரியம் வாய்க்கும்.
A gift is [as] a precious stone in the eyes of him that hath it: whithersoever it turneth, it prospereth.
9 ௯ குற்றத்தை மூடுகிறவன் நட்பை நாடுகிறான்; கேட்டதைச் சொல்லுகிறவன் உயிர் நண்பனையும் பிரித்துவிடுகிறான்.
He that covereth a transgression seeketh love: but he that harpeth on a matter separateth chief friends.
A rebuke entereth deeper into one that hath understanding than an hundred stripes into a fool.
An evil man seeketh only rebellion; therefore a cruel messenger shall be sent against him.
12 ௧௨ தன்னுடைய மதிகேட்டில் திரியும் மதியீனனுக்கு எதிர்ப்படுவதைவிட, குட்டிகளைப் பறிகொடுத்த கரடிக்கு எதிர்ப்படுவது மேல்.
Let a bear robbed of her whelps meet a man, rather than a fool in his folly.
Whoso rewardeth evil for good, evil shall not depart from his house.
14 ௧௪ சண்டையின் ஆரம்பம் மதகைத் திறந்துவிடுகிறதுபோல இருக்கும்; ஆதலால் விவாதம் எழும்புமுன்பு அதை விட்டுவிடு.
The beginning of strife is [as] when one letteth out water: therefore leave off contention, before there be quarrelling.
15 ௧௫ துன்மார்க்கனை நீதிமானாக்குகிறவனும், நீதிமானைக் குற்றவாளியாக்குகிறவனுமாகிய இந்த இருவரும் யெகோவாவுக்கு அருவருப்பானவர்கள்.
He that justifieth the wicked, and he that condemneth the righteous, both of them alike are an abomination to the LORD.
Wherefore is there a price in the hand of a fool to buy wisdom, seeing he hath no understanding?
A friend loveth at all times, and a brother is born for adversity.
A man void of understanding striketh hands, and becometh surety in the presence of his neighbour.
He loveth transgression that loveth strife: he that raiseth high his gate seeketh destruction.
He that hath a froward heart findeth no good: and he that hath a perverse tongue falleth into mischief.
21 ௨௧ மதிகெட்ட மகனைப் பெறுகிறவன் தனக்குச் சஞ்சலம் உண்டாக அவனைப் பெறுகிறான்; மதியீனனுடைய தகப்பனுக்கு மகிழ்ச்சியில்லை.
He that begetteth a fool [doeth it] to his sorrow: and the father of a fool hath no joy.
A merry heart is a good medicine: but a broken spirit drieth up the bones.
A wicked man taketh a gift out of the bosom, to pervert the ways of judgment.
Wisdom is before the face of him that hath understanding: but the eyes of a fool are in the ends of the earth.
A foolish son is a grief to his father, and bitterness to her that bare him.
Also to punish the righteous is not good, [nor] to smite the noble for [their] uprightness.
He that spareth his words hath knowledge: and he that is of a cool spirit is a man of understanding.
28 ௨௮ பேசாமலிருந்தால் மூடனும் ஞானவான் என்று எண்ணப்படுவான்; தன்னுடைய உதடுகளை மூடுகிறவன் புத்திமான் என்று எண்ணப்படுவான்.
Even a fool, when he holdeth his peace, is counted wise: when he shutteth his lips, he is [esteemed as] prudent.
