நீதிமொழிகள் 13
El hijo sabio acepta la disciplina de su padre, Pero el burlador no escucha la corrección.
2 ௨ மனிதன் தன்னுடைய வாயின் பலனால் நன்மையைச் சாப்பிடுவான்; துரோகிகளின் ஆத்துமாவோ கொடுமையை சாப்பிடும்.
Del fruto de su boca el hombre comerá el bien, Pero el alma de los traidores se nutre de violencia.
3 ௩ தன்னுடைய வாயைக் காக்கிறவன் தன்னுடைய உயிரைக் காக்கிறான்; தன்னுடைய உதடுகளை விரிவாகத் திறக்கிறவனோ கலக்கமடைவான்.
El que guarda su boca preserva su vida, Pero al que mucho abre sus labios le vendrá ruina.
4 ௪ சோம்பேறியுடைய ஆத்துமா விரும்பியும் ஒன்றும் பெற்றுக்கொள்ளாது; ஜாக்கிரதையுள்ளவர்களுடைய ஆத்துமாவோ செழிக்கும்;
El alma del perezoso desea, y nada alcanza, Pero el alma del diligente será prosperada.
El justo aborrece la palabra de mentira, Pero el perverso es odioso y trae deshonra.
La justicia guarda al de perfecto camino, Pero la perversidad arruina al pecador.
7 ௭ ஒன்றுமில்லாமல் இருக்கத் தன்னைச் செல்வந்தனாக நினைக்கிறவனும் உண்டு; மிகுந்த செல்வம் இருக்கத் தன்னைத் தரித்திரனாக நினைக்கிறவனும் உண்டு.
Hay quienes se enriquecen, y nada tienen, Y hay quienes son pobres, y tienen grandes riquezas.
El rescate de la vida del hombre puede ser su riqueza, Pero el pobre no escucha censuras.
La luz de los justos brilla de alegría, Pero la lámpara de los impíos se apagará.
Con la soberbia solo se provoca contienda, Pero con los que admiten consejo está la sabiduría.
Riqueza sin esfuerzo se desvanece, Pero el que recoge con mano laboriosa la aumenta.
12 ௧௨ நெடுங்காலமாகக் காத்திருக்குதல் இருதயத்தை இளைக்கச்செய்யும்; விரும்பினது வரும்போதோ ஜீவமரம்போல இருக்கும்.
La esperanza que tarda es tormento del corazón, Pero árbol de vida es el deseo cumplido.
El que menosprecia la palabra será destruido, Pero el que teme el mandamiento será recompensado.
La enseñanza del sabio es manantial de vida, Que aparta de las trampas de la muerte.
El buen entendimiento produce gracia, Pero el camino de los traidores es duro.
El sagaz actúa con conocimiento, Pero el necio despliega su insensatez.
El mensajero perverso caerá en desgracia, Pero el enviado fiel es medicina.
18 ௧௮ புத்திமதிகளைத் தள்ளுகிறவன் தரித்திரத்தையும் அவமானத்தையும் அடைவான்; கடிந்து கொள்ளுதலைக் கவனித்து நடக்கிறவனோ மேன்மையடைவான்.
Miseria y oprobio para el que rechaza la corrección, Pero el que acepta la reprensión será honrado.
El deseo cumplido deleita el alma, Apartarse del mal es repugnancia a los necios.
El que anda con sabios será sabio, Pero el que se reúne con los necios sufrirá daño.
La adversidad persigue a los pecadores, Para los justos abunda el bien.
22 ௨௨ நல்லவன் தன்னுடைய பிள்ளைகளின் பிள்ளைகளுக்கு சொத்தை வைத்துப்போகிறான்; பாவியின் செல்வமோ நீதிமானுக்காகச் சேர்த்துவைக்கப்படும்.
La herencia del bueno queda en su familia, Pero la riqueza del pecador está reservada para el justo.
El barbecho de los pobres abunda en alimento, Pero es arrasado por falta de justicia.
24 ௨௪ பிரம்பைப் பயன்படுத்தாதவன் தன்னுடைய மகனைப் பகைக்கிறான்; அவன்மேல் அன்பாக இருக்கிறவனோ அவனை ஏற்கனவே தண்டிக்கிறான்.
El que detiene el castigo aborrece a su hijo, El que lo ama prontamente lo disciplina.
El justo come y sacia su apetito, Pero el estómago de los perversos padece escasez.
