நீதிமொழிகள் 13
Den vise son let seg aga av far sin, men spottaren høyrer ikkje på skjenn.
2 ௨ மனிதன் தன்னுடைய வாயின் பலனால் நன்மையைச் சாப்பிடுவான்; துரோகிகளின் ஆத்துமாவோ கொடுமையை சாப்பிடும்.
Sjølv fær ein godt av den frukt som munnen ber, men hugen åt svikarar stend etter vald.
3 ௩ தன்னுடைய வாயைக் காக்கிறவன் தன்னுடைய உயிரைக் காக்கிறான்; தன்னுடைய உதடுகளை விரிவாகத் திறக்கிறவனோ கலக்கமடைவான்.
Den som agtar munnen sin, varar si sjæl, men gapen fær seg ei ulukka.
4 ௪ சோம்பேறியுடைய ஆத்துமா விரும்பியும் ஒன்றும் பெற்றுக்கொள்ளாது; ஜாக்கிரதையுள்ளவர்களுடைய ஆத்துமாவோ செழிக்கும்;
Hugen i letingen lyster og fær ikkje noko, hugen i strævsame folk fær rikleg mette.
Den rettferdige hatar ljugarord, men den gudlause fer stygt og skamleg åt.
Rettferd varar den som fer ulastande, men gudløysa feller den som gjer synd.
7 ௭ ஒன்றுமில்லாமல் இருக்கத் தன்னைச் செல்வந்தனாக நினைக்கிறவனும் உண்டு; மிகுந்த செல்வம் இருக்கத் தன்னைத் தரித்திரனாக நினைக்கிறவனும் உண்டு.
Mang ein ter seg rik og eig då inkje, ein annan ter seg fatig og eig mykje.
Mannsens rikdom er ein løysepeng for livet hans, men fatigmannen fær inkje trugsmål høyra.
Ljoset åt dei rettferdige brenn lystigt, men lampa åt ugudlege vil slokna.
Med ovmod veld ein berre trætta, men hjå deim som tek mot råd, er visdom.
Lettfengen rikdom minkar, men sankar du smått um senn, fær du meir og meir.
12 ௧௨ நெடுங்காலமாகக் காத்திருக்குதல் இருதயத்தை இளைக்கச்செய்யும்; விரும்பினது வரும்போதோ ஜீவமரம்போல இருக்கும்.
Langdrøg von gjer hjarta sjukt, men uppfyllt ynskje er eit livsens tre.
Den som vanvyrder ordet, tyner seg sjølv, men den som ottast bodordet, fær løn.
Vismanns læra er livsens kjelda, so ein slepp undan frå daudesnaror.
Godt vit gjev manntekkje, men hard er vegen som svikarar gjeng.
Kvar som er klok, fer fram med vit, men ein dåre briskar seg med dårskap.
Ein gudlaus sendemann fell i ulukka, men trufast bodberar er lækjedom.
18 ௧௮ புத்திமதிகளைத் தள்ளுகிறவன் தரித்திரத்தையும் அவமானத்தையும் அடைவான்; கடிந்து கொள்ளுதலைக் கவனித்து நடக்கிறவனோ மேன்மையடைவான்.
Armod og skam fær den som viser age ifrå seg, men den som agtar på refsing, vinn æra.
Uppfyllt ynskje er søtt for sjæli, men å vika frå vondt er ei gruv for dårar.
Gakk saman med dei vise, so vert du vis, men ilag med dårar gjeng det deg ille.
Ulukka forfylgjer syndarar, men rettferdige fær godt til løn.
22 ௨௨ நல்லவன் தன்னுடைய பிள்ளைகளின் பிள்ளைகளுக்கு சொத்தை வைத்துப்போகிறான்; பாவியின் செல்வமோ நீதிமானுக்காகச் சேர்த்துவைக்கப்படும்.
Den gode let etter seg arv til barneborn, men det syndaren eig, er gøymt åt den rettferdige.
Fatigfolks nybrot gjev rikeleg føda, men mang ein vert tynt ved urettferd.
24 ௨௪ பிரம்பைப் பயன்படுத்தாதவன் தன்னுடைய மகனைப் பகைக்கிறான்; அவன்மேல் அன்பாக இருக்கிறவனோ அவனை ஏற்கனவே தண்டிக்கிறான்.
Den som sparer riset sitt, hatar son sin, men den som elskar han, tuktar honom tidleg.
Rettferdige hev mat til å metta seg på, men gudlause gjeng med magen tom.
