நீதிமொழிகள் 13
A wise son, [cometh of] a father’s correction, but, a scoffer, heareth not a rebuke.
2 ௨ மனிதன் தன்னுடைய வாயின் பலனால் நன்மையைச் சாப்பிடுவான்; துரோகிகளின் ஆத்துமாவோ கொடுமையை சாப்பிடும்.
Of the fruit of his mouth, shall a man eat what is good, but, the soul of the treacherous, [shall be sated with] violence.
3 ௩ தன்னுடைய வாயைக் காக்கிறவன் தன்னுடைய உயிரைக் காக்கிறான்; தன்னுடைய உதடுகளை விரிவாகத் திறக்கிறவனோ கலக்கமடைவான்.
He that watcheth his mouth, guardeth his soul, He that openeth wide his lips, [it shall be] his ruin.
4 ௪ சோம்பேறியுடைய ஆத்துமா விரும்பியும் ஒன்றும் பெற்றுக்கொள்ளாது; ஜாக்கிரதையுள்ளவர்களுடைய ஆத்துமாவோ செழிக்கும்;
The sluggard, desireth, but his soul hath, nothing. But, the soul of the diligent, shall be enriched.
A word of falsehood, the righteous man, hateth, but, the lawless, causeth shame and disgrace.
Righteousness, guardeth the man of blameless way, but, lawlessness, overthroweth the sinner.
7 ௭ ஒன்றுமில்லாமல் இருக்கத் தன்னைச் செல்வந்தனாக நினைக்கிறவனும் உண்டு; மிகுந்த செல்வம் இருக்கத் தன்னைத் தரித்திரனாக நினைக்கிறவனும் உண்டு.
There is who feigneth himself rich, yet hath nothing at all, who pleadeth poverty, yet hath great substance.
The ransom of a man’s life, is his wealth, but, the poor, heareth not rebuke.
The light of the righteous, rejoiceth, but, the lamp of the lawless, goeth out.
Only by pride, doth one cause contention, but, with the well-advised, is wisdom.
Wealth gotten by greed, diminisheth, but, he that gathereth by little, increaseth.
12 ௧௨ நெடுங்காலமாகக் காத்திருக்குதல் இருதயத்தை இளைக்கச்செய்யும்; விரும்பினது வரும்போதோ ஜீவமரம்போல இருக்கும்.
Hope deferred, sickeneth the heart, —but, a tree of life, is desire fulfilled.
He that despiseth a matter, shall get pledged thereto, but, he that revereth a commandment, the same shall be recompensed.
the instruction of the wise, is a well-spring of life, by departing from the snares of death.
Sound discretion, yieldeth favour, but, the way of the treacherous, is rugged.
Every prudent man, maketh use of knowledge, but, a dullard, spreadeth folly.
A lawless messenger, falleth into mischief, but, a faithful herald, bringeth healing.
18 ௧௮ புத்திமதிகளைத் தள்ளுகிறவன் தரித்திரத்தையும் அவமானத்தையும் அடைவான்; கடிந்து கொள்ளுதலைக் கவனித்து நடக்கிறவனோ மேன்மையடைவான்.
Poverty and contempt, are for him that neglecteth correction, but, he that regardeth reproof, shall be honoured.
A desire fulfilled, is sweet to the soul, but it is, an abomination to the lawless, to depart from evil.
He that walketh with the wise, becometh wise, but, the friend of dullards, becometh foolish.
Evil pursueth, sinners, but, unto the righteous, shall good be recompensed.
22 ௨௨ நல்லவன் தன்னுடைய பிள்ளைகளின் பிள்ளைகளுக்கு சொத்தை வைத்துப்போகிறான்; பாவியின் செல்வமோ நீதிமானுக்காகச் சேர்த்துவைக்கப்படும்.
A good man, leaveth an inheritance to children’s children, but, laid up for the righteous, is the wealth of the sinner.
Much food, is in the fallow ground of the poor, but there is that is swept away, for want of justice.
24 ௨௪ பிரம்பைப் பயன்படுத்தாதவன் தன்னுடைய மகனைப் பகைக்கிறான்; அவன்மேல் அன்பாக இருக்கிறவனோ அவனை ஏற்கனவே தண்டிக்கிறான்.
He that withholdeth his rod, hateth his son, —but, he that loveth him, carefully correcteth him.
The righteous, eateth to satisfy his appetite, but, the belly of the lawless, shall want.
