நீதிமொழிகள் 13
A wise son—the instruction of a father, And a scorner—he has not heard rebuke.
2 ௨ மனிதன் தன்னுடைய வாயின் பலனால் நன்மையைச் சாப்பிடுவான்; துரோகிகளின் ஆத்துமாவோ கொடுமையை சாப்பிடும்.
A man eats good from the fruit of the mouth, And the soul of the treacherous—violence.
3 ௩ தன்னுடைய வாயைக் காக்கிறவன் தன்னுடைய உயிரைக் காக்கிறான்; தன்னுடைய உதடுகளை விரிவாகத் திறக்கிறவனோ கலக்கமடைவான்.
Whoever is keeping his mouth, is keeping his soul, Whoever is opening wide his lips—ruin to him!
4 ௪ சோம்பேறியுடைய ஆத்துமா விரும்பியும் ஒன்றும் பெற்றுக்கொள்ளாது; ஜாக்கிரதையுள்ளவர்களுடைய ஆத்துமாவோ செழிக்கும்;
The soul of the slothful is desiring, and does not have. And the soul of the diligent is made fat.
The righteous hates a false word, And the wicked causes abhorrence, and is confounded.
Righteousness keeps him who is perfect in the way, And wickedness overthrows a sin offering.
7 ௭ ஒன்றுமில்லாமல் இருக்கத் தன்னைச் செல்வந்தனாக நினைக்கிறவனும் உண்டு; மிகுந்த செல்வம் இருக்கத் தன்னைத் தரித்திரனாக நினைக்கிறவனும் உண்டு.
There is [he] who is making himself rich, and has nothing, Who is making himself poor, and wealth [is] abundant.
The ransom of a man’s life [are] his riches, And the poor has not heard rebuke.
The light of the righteous rejoices, And the lamp of the wicked is extinguished.
A vain man causes debate through pride, And wisdom [is] with the counseled.
Wealth from vanity becomes little, And whoever is gathering by the hand becomes great.
12 ௧௨ நெடுங்காலமாகக் காத்திருக்குதல் இருதயத்தை இளைக்கச்செய்யும்; விரும்பினது வரும்போதோ ஜீவமரம்போல இருக்கும்.
Hope prolonged is making the heart sick, And a tree of life [is] the coming desire.
Whoever is despising the word is destroyed for it, And whoever is fearing the command is repaid.
The law of the wise [is] a fountain of life, To turn aside from snares of death.
Good understanding gives grace, And the way of the treacherous [is] hard.
Every prudent one deals with knowledge, And a fool spreads out folly.
A wicked messenger falls into evil, And a faithful ambassador is healing.
18 ௧௮ புத்திமதிகளைத் தள்ளுகிறவன் தரித்திரத்தையும் அவமானத்தையும் அடைவான்; கடிந்து கொள்ளுதலைக் கவனித்து நடக்கிறவனோ மேன்மையடைவான்.
Whoever is refusing instruction—poverty and shame, And whoever is observing reproof is honored.
A desire accomplished is sweet to the soul, And an abomination to fools [Is] to turn from evil.
Whoever is walking with wise men is wise, And a companion of fools suffers evil.
Evil pursues sinners, And good repays the righteous.
22 ௨௨ நல்லவன் தன்னுடைய பிள்ளைகளின் பிள்ளைகளுக்கு சொத்தை வைத்துப்போகிறான்; பாவியின் செல்வமோ நீதிமானுக்காகச் சேர்த்துவைக்கப்படும்.
A good man causes sons’ sons to inherit, And the sinner’s wealth [is] laid up for the righteous.
Abundance of food—the tillage of the poor, And substance is consumed without judgment.
24 ௨௪ பிரம்பைப் பயன்படுத்தாதவன் தன்னுடைய மகனைப் பகைக்கிறான்; அவன்மேல் அன்பாக இருக்கிறவனோ அவனை ஏற்கனவே தண்டிக்கிறான்.
Whoever is sparing his rod is hating his son, And whoever is loving him has hurried his discipline.
The righteous is eating to the satiety of his soul, And the belly of the wicked lacks!
