நீதிமொழிகள் 12
1 ௧ புத்திமதிகளை விரும்புகிறவன் அறிவை விரும்புகிறான்; கடிந்துகொள்ளுதலை வெறுக்கிறவனோ மிருககுணமுள்ளவன்.
Chi ama la disciplina ama la scienza, chi odia la correzione è stolto.
2 ௨ நல்லவன் யெகோவாவிடத்தில் தயவு பெறுவான்; கெட்டசிந்தனைகளுள்ள மனிதனை அவர் தண்டனைக்கு உட்படுத்துவார்.
Il buono si attira il favore del Signore, ma egli condanna l'intrigante.
Non resta saldo l'uomo con l'empietà, ma la radice dei giusti non sarà smossa.
4 ௪ குணசாலியான பெண் தன்னுடைய கணவனுக்கு கிரீடமாக இருக்கிறாள்; அவமானத்தை உண்டாக்குகிறவளோ அவனுக்கு எலும்புருக்கியாக இருக்கிறாள்.
La donna perfetta è la corona del marito, ma quella che lo disonora è come carie nelle sue ossa.
I pensieri dei giusti sono equità, i propositi degli empi sono frode.
6 ௬ துன்மார்க்கர்களின் வார்த்தைகள் இரத்தம் சிந்த மறைந்திருப்பதைப்பற்றியது; உத்தமர்களுடைய வாயோ அவர்களைத் தப்புவிக்கும்.
Le parole degli empi sono agguati sanguinari, ma la bocca degli uomini retti vi si sottrarrà.
Gli empi, una volta abbattuti, più non sono, ma la casa dei giusti sta salda.
Un uomo è lodato per il senno, chi ha un cuore perverso è disprezzato.
9 ௯ உணவில்லாதவனாக இருந்தும், தன்னைத்தான் மேன்மைப்படுத்துகிறவனைவிட, மேன்மை இல்லாதவனாக இருந்தும் பணிவிடைக்காரனுள்ளவன் உத்தமன்.
Un uomo di poco conto che basta a se stesso vale più di un uomo esaltato a cui manca il pane.
Il giusto ha cura del suo bestiame, ma i sentimenti degli empi sono spietati.
11 ௧௧ தன்னுடைய நிலத்தைப் பயிரிடுகிறவன் உணவினால் திருப்தியடைவான்; வீணர்களைப் பின்பற்றுகிறவனோ மதியற்றவன்.
Chi coltiva la sua terra si sazia di pane, chi insegue chimere è privo di senno.
Le brame dell'empio sono una rete di mali, la radice dei giusti produce frutti.
Nel peccato delle sue labbra si impiglia il malvagio, ma il giusto sfuggirà a tale angoscia.
14 ௧௪ அவனவன் தன் தன் வாயின் பலனால் திருப்தியடைவான்; அவனவன் கைக்கிரியையின் பலனுக்குத்தக்கதாக அவனவனுக்குக் கிடைக்கும்.
Ognuno si sazia del frutto della sua bocca, ma ciascuno sarà ripagato secondo le sue opere.
15 ௧௫ மதியீனனுடைய வழி அவனுடைய பார்வைக்குச் செம்மையாக இருக்கும்; ஆலோசனைக்குச் செவிகொடுக்கிறவனோ ஞானமுள்ளவன்.
Lo stolto giudica diritta la sua condotta, il saggio, invece, ascolta il consiglio.
Lo stolto manifesta subito la sua collera, l'accorto dissimula l'offesa.
Chi aspira alla verità proclama la giustizia, il falso testimone proclama l'inganno.
V'è chi parla senza riflettere: trafigge come una spada; ma la lingua dei saggi risana.
La bocca verace resta ferma per sempre, la lingua bugiarda per un istante solo.
20 ௨0 தீங்கை திட்டமிடுகிறவர்களின் இருதயத்தில் கபடம் இருக்கிறது; சமாதானம்செய்கிற ஆலோசனைக்காரர்களுக்கு உள்ளது சந்தோஷம்.
Amarezza è nel cuore di chi trama il male, gioia hanno i consiglieri di pace.
Al giusto non può capitare alcun danno, gli empi saranno pieni di mali.
Le labbra menzognere sono un abominio per il Signore che si compiace di quanti agiscono con sincerità.
L'uomo accorto cela il sapere, il cuore degli stolti proclama la stoltezza.
La mano operosa ottiene il comando, quella pigra sarà per il lavoro forzato.
L'affanno deprime il cuore dell'uomo, una parola buona lo allieta.
Il giusto è guida per il suo prossimo, ma la via degli empi fa smarrire.
Il pigro non troverà selvaggina; la diligenza è per l'uomo un bene prezioso.
Nella strada della giustizia è la vita, il sentiero dei perversi conduce alla morte.
