நீதிமொழிகள் 11
Falsk vegt er fæl for Herren, men full vegt likar han godt.
Kjem stormod, so kjem og skam, men smålåtne, dei hev visdom.
Dei ærlege hev si uskyld til førar, men fals slær sin herre på hals.
Gods hjelper ikkje på vreidens dag, men rettferd frelser frå dauden.
5 ௫ உத்தமனுடைய நீதி அவன் வழியைச் செம்மைப்படுத்தும்; துன்மார்க்கனோ தன்னுடைய துன்மார்க்கத்தினால் விழுவான்.
Ærleg manns rettferd jamnar hans veg, men den gudlause stuper ved gudløysa si.
Ærlege folk ved si rettferd vert frelste, men dei falske vert fanga i eigen gir.
7 ௭ துன்மார்க்கன் மரணமடையும்போது அவனுடைய நம்பிக்கை அழியும்; அக்கிரமக்காரர்களின் எதிர்பார்ப்பு கெட்டுப்போகும்.
Når ugudleg mann døyr, er det ute med voni; og vondskaps venting til inkjes vert.
Rettferdig vert fria or trengsla, og ugudleg kjem i hans stad.
Den skamlause tyner sin granne med munnen, men rettferdige friar seg ut med sin kunnskap.
10 ௧0 நீதிமான்கள் நன்றாக இருந்தால் பட்டணம் சந்தோஷமாக இருக்கும்; துன்மார்க்கர்கள் அழிந்தால் கெம்பீரம் உண்டாகும்.
Gjeng det godt med rettferdige, fegnast byen, vert gudlause tynte, syng folk av gleda.
11 ௧௧ செம்மையானவர்களுடைய ஆசீர்வாதத்தினால் பட்டணம் நிலைபெற்று ஓங்கும்; துன்மார்க்கர்களுடைய வாயினால் அது இடிந்துவிழும்.
Med velsigning frå ærlege folk kjem byen seg upp, men gudlause munn bryt han ned.
Vitlaus er den som vanvyrdar sin granne, men vitug mann tegjer stilt.
13 ௧௩ புறங்கூறித் திரிகிறவன் இரகசியத்தை வெளிப்படுத்துகிறான்; ஆவியில் உண்மையுள்ளவனோ காரியத்தை அடக்குகிறான்.
Den som fer med drøs, ber løynråd ut, men den hjarte-trugne løyner saki.
14 ௧௪ ஆலோசனையில்லாத இடத்தில் மக்கள் விழுந்துபோவார்கள்; அநேக ஆலோசனைக்காரர்கள் உண்டானால் சுகம் உண்டாகும்.
Der inkje styre er, lyt folket falla, men der dei rådvise er mange, der er frelsa.
15 ௧௫ அந்நியனுக்காகப் பிணைப்படுகிறவன் மிகுந்த பாடுபடுவான்; பிணைப்படுவதை வெறுப்பவன் சுகமாக இருப்பான்.
Borgar du for framand, er du ille faren, men han er trygg som hatar handtak.
Ei yndefull kvinna vinn æra, og valdsmenner vinn seg rikdom.
17 ௧௭ தயவுள்ள மனிதன் தன்னுடைய ஆத்துமாவுக்கு நன்மை செய்துகொள்ளுகிறான்; கொடூரனோ தன்னுடைய உடலை அலைக்கழிக்கிறான்.
Ein godhjarta mann gjer vel mot si sjæl, men ein hardhjarta mann fer vondt med sitt eige kjøt.
Den ugudlege vinn seg ei sviksam løn, men den som rettferd sår, fær varig løn.
Stend du fast i rettferd, vinn du liv, men fer du etter vondt, då fær du daude.
20 ௨0 மாறுபாடுள்ள இருதயமுடையவர்கள் யெகோவாவுக்கு அருவருப்பானவர்கள்; உத்தம வழியில் நடக்கிறவர்களோ அவருக்குப் பிரியமானவர்கள்.
Dei range i hugen hev Herren ein stygg til, men han likar deim som ulastande ferdast.
21 ௨௧ கையோடு கைகோர்த்தாலும், கெட்டவன் தண்டனைக்குத் தப்பான்; நீதிமான்களுடைய சந்ததியோ விடுவிக்கப்படும்.
Det kann du gjeva handi på, den vonde vert’kje urefst, men ætti åt rettferdige slepp undan.
Som ein gullring i eit grisetryne er ei fager kvinna utan vit.
Det rettferdige ynskjer, vert berre godt, det som gudlause vonar, vert til vreide.
24 ௨௪ வாரி இறைத்தும் விருத்தியடைந்தவர்களும் உண்டு; அதிகமாக தனக்கென்று மட்டும் வைத்துக்கொண்டும் வறுமையடைபவர்களும் உண்டு.
Ein strår ut og fær endå meir, ein annan vert arm av usømeleg sparing.
25 ௨௫ உதாரகுணமுள்ள ஆத்துமா செழிக்கும்; எவன் தண்ணீர் பாய்ச்சுகிறானோ அவனுக்குத் தண்ணீர் பாய்ச்சப்படும்.
Den som velsignar, skal trivast, og kveikjer du andre, vert sjølv du kveikt.
26 ௨௬ தானியத்தைக் கட்டிவைக்கிறவனை மக்கள் சபிப்பார்கள்; விற்கிறவனுடைய தலையின்மேல் ஆசீர்வாதம் தங்கும்.
Ein kornflår, honom bannar folket, men signing kjem yver den som sel korn.
Den som strævar etter godt, han søkjer hugnad, men den som leitar etter vondt, han fær det yver seg.
Den som lit på sin rikdom, han skal stupa, men rettferdige grønkar som lauv.
Den som øydar sitt hus, skal erva vind, og narren vert træl åt den kloke.
Rettferdig manns frukt er eit livsens tre, og sjæler vinn den vise.
Du ser rettferdig mann fær vederlag på jordi, kor mykje meir då den ugudlege og syndaren!
