நீதிமொழிகள் 11
Falske Vægtskaale er HERREN en Gru, fuldvægtigt Lod er efter hans Sind.
Kommer Hovmod, kommer og Skændsel, men med ydmyge følger der Visdom.
Retsindiges Uskyld leder dem trygt, troløses falskhed lægger dem øde.
Ej hjælper Rigdom paa Vredens Dag, men Retfærd redder fra Døden.
5 ௫ உத்தமனுடைய நீதி அவன் வழியைச் செம்மைப்படுத்தும்; துன்மார்க்கனோ தன்னுடைய துன்மார்க்கத்தினால் விழுவான்.
Den lydefris Retfærd jævner hans Vej, for sin Gudløshed falder den gudløse.
Retsindiges Retfærd bringer dem Frelse, troløse fanges i egen Attraa.
7 ௭ துன்மார்க்கன் மரணமடையும்போது அவனுடைய நம்பிக்கை அழியும்; அக்கிரமக்காரர்களின் எதிர்பார்ப்பு கெட்டுப்போகும்.
Ved Døden brister den gudløses Haab, Daarers Forventning brister.
Den retfærdige fries af Trængsel, den gudløse kommer i hans Sted.
Med sin Mund lægger vanhellig Næsten øde, retfærdige fries ved Kundskab.
10 ௧0 நீதிமான்கள் நன்றாக இருந்தால் பட்டணம் சந்தோஷமாக இருக்கும்; துன்மார்க்கர்கள் அழிந்தால் கெம்பீரம் உண்டாகும்.
Ved retfærdiges Lykke jubler en By, der er Fryd ved gudløses Undergang.
11 ௧௧ செம்மையானவர்களுடைய ஆசீர்வாதத்தினால் பட்டணம் நிலைபெற்று ஓங்கும்; துன்மார்க்கர்களுடைய வாயினால் அது இடிந்துவிழும்.
Ved retsindiges Velsignelse rejser en By sig, den styrtes i Grus ved gudløses Mund.
Mand uden Vid ser ned paa sin Næste, hvo, som har Indsigt, tier.
13 ௧௩ புறங்கூறித் திரிகிறவன் இரகசியத்தை வெளிப்படுத்துகிறான்; ஆவியில் உண்மையுள்ளவனோ காரியத்தை அடக்குகிறான்.
Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, den paalidelige skjuler Sagen.
14 ௧௪ ஆலோசனையில்லாத இடத்தில் மக்கள் விழுந்துபோவார்கள்; அநேக ஆலோசனைக்காரர்கள் உண்டானால் சுகம் உண்டாகும்.
Uden Styre staar et Folk for Fald, vel staar det til, hvor mange giver Raad.
15 ௧௫ அந்நியனுக்காகப் பிணைப்படுகிறவன் மிகுந்த பாடுபடுவான்; பிணைப்படுவதை வெறுப்பவன் சுகமாக இருப்பான்.
Den gaar det ilde, som borger for andre, tryg er den, der hader Haandslag.
Yndefuld Kvinde vinder Manden Ære; hader hun Retsind, volder hun Skændsel. De lade maa savne Gods, flittige vinder sig Rigdom.
17 ௧௭ தயவுள்ள மனிதன் தன்னுடைய ஆத்துமாவுக்கு நன்மை செய்துகொள்ளுகிறான்; கொடூரனோ தன்னுடைய உடலை அலைக்கழிக்கிறான்.
Kærlig Mand gør vel mod sin Sjæl, den grumme er haard ved sit eget Kød.
Den gudløse skaber kun skuffende Vinding, hvo Retfærd saar, faar virkelig Løn.
At hige efter Retfærd er Liv, at jage efter ondt er Død.
20 ௨0 மாறுபாடுள்ள இருதயமுடையவர்கள் யெகோவாவுக்கு அருவருப்பானவர்கள்; உத்தம வழியில் நடக்கிறவர்களோ அவருக்குப் பிரியமானவர்கள்.
De svigefulde er HERREN en Gru, hans Velbehag ejer, hvo lydefrit vandrer.
21 ௨௧ கையோடு கைகோர்த்தாலும், கெட்டவன் தண்டனைக்குத் தப்பான்; நீதிமான்களுடைய சந்ததியோ விடுவிக்கப்படும்.
Visselig undgaar den onde ej Straf, de retfærdiges Æt gaar fri.
Som Guldring i Svinetryne er fager Kvinde, der ikke kan skønne.
Retfærdiges Ønske bliver kun til Lykke, gudløse har kun Vrede i Vente.
24 ௨௪ வாரி இறைத்தும் விருத்தியடைந்தவர்களும் உண்டு; அதிகமாக தனக்கென்று மட்டும் வைத்துக்கொண்டும் வறுமையடைபவர்களும் உண்டு.
En strør om sig og gør dog Fremgang, en anden nægter sig alt og mangler.
25 ௨௫ உதாரகுணமுள்ள ஆத்துமா செழிக்கும்; எவன் தண்ணீர் பாய்ச்சுகிறானோ அவனுக்குத் தண்ணீர் பாய்ச்சப்படும்.
Gavmild Sjæl bliver mæt; hvo andre kvæger, kvæges og selv.
26 ௨௬ தானியத்தைக் கட்டிவைக்கிறவனை மக்கள் சபிப்பார்கள்; விற்கிறவனுடைய தலையின்மேல் ஆசீர்வாதம் தங்கும்.
Hvo Kornet gemmer, ham bander Folket, Velsignelse kommer over den, som sælger.
Hvo der jager efter godt, han søger efter Yndest, hvo der higer efter ondt, ham kommer det over.
Hvo der stoler paa sin Rigdom, falder, retfærdige grønnes som Løv.
Den, der øder sit Hus, høster Vind, Daare bliver Vismands Træl.
Retfærds Frugt er et Livets Træ, Vismand indfanger Sjæle.
En retfærdig reddes med Nød og næppe, endsige en gudløs, en, der synder.
