நீதிமொழிகள் 10
1 ௧ சாலொமோனின் நீதிமொழிகள்: ஞானமுள்ள மகன் தகப்பனைச் சந்தோஷப்படுத்துகிறான்; மூடத்தனமுள்ளவனோ தாய்க்குச் சஞ்சலமாக இருக்கிறான்.
LE sentenze di Salomone. Il figliuol savio rallegra il padre; Ma il figliuolo solto [è] il cordoglio di sua madre.
I tesori d'empietà non giovano; Ma la giustizia riscuote da morte.
3 ௩ யெகோவா நீதிமான்களைப் பசியினால் வருந்தவிடமாட்டார்; துன்மார்க்கர்களுடைய பொருளையோ அகற்றிவிடுகிறார்.
Il Signore non lascerà aver fame all'anima del giusto; Ma egli sovverte la sostanza degli empi.
La man rimessa fa impoverire; Ma la mano de' diligenti arricchisce.
5 ௫ கோடைக்காலத்தில் சேர்க்கிறவன் புத்தியுள்ள மகன்; அறுப்புக்காலத்தில் தூங்குகிறவனோ அவமானத்தை உண்டாக்குகிற மகன்.
Chi raccoglie nella state [è] un figliuolo avveduto; [Ma] chi dorme nella ricolta [è] un figliuolo che fa vituperio.
Benedizioni [sono] sopra il capo del giusto; Ma la violenza coprirà la bocca degli empi.
La memoria del giusto [è] in benedizione; Ma il nome degli empi marcirà.
Il savio di cuore riceve i comandamenti; Ma lo stolto di labbra andrà in precipizio.
Chi cammina in integrità cammina in sicurtà; Ma chi perverte le sue vie sarà fiaccato.
Chi ammicca con l'occhio reca molestia; Ma lo stolto di labbra andrà in precipizio.
La bocca del giusto [è] una fonte viva; Ma la violenza coprirà la bocca degli empi.
L'odio muove contese; Ma la carità ricopre ogni misfatto.
La sapienza si trova nelle labbra dell'intendente; Ma il bastone [è] per lo dosso di chi [è] scemo di senno.
I savi ripongono [appo loro] la scienza; Ma la bocca dello stolto [è] una ruina vicina.
15 ௧௫ செல்வந்தனுடைய பொருள் அவனுக்குப் பாதுகாப்பான பட்டணம்; ஏழைகளின் வறுமையோ அவர்களைக் கலங்கச்செய்யும்.
Le facoltà del ricco [son] la sua forte città; [Ma] la povertà de' bisognosi [è] il loro spavento.
Le opere de' giusti [sono] a vita; [Ma] quello che l'empio produce [è] a peccato.
17 ௧௭ புத்திமதிகளைக் காத்துக்கொள்ளுகிறவன் ஜீவவழியில் இருக்கிறான்; திருத்துதலை வெறுக்கிறவனோ மோசம்போகிறான்.
Chi osserva l'ammaestramento [è] un cammino a vita; Ma chi lascia la correzione fa traviare.
Chi copre l'odio [è uomo di] labbra bugiarde; E chi sbocca infamia [è] stolto.
In moltitudine di parole non manca misfatto; Ma chi rattiene le sue labbra [è] prudente.
La lingua del giusto [è] argento eletto; [Ma] il cuor degli empi [è] ben poca cosa.
Le labbra del giusto pascono molti; Ma gli stolti muoiono per mancamento di senno.
La benedizione del Signore [è] quella che arricchisce; E la fatica non le sopraggiugne nulla.
Il commettere scelleratezza [è] allo stolto come uno scherzare; Così [è] la sapienza all'uomo d'intendimento.
24 ௨௪ துன்மார்க்கன் பயப்படும் காரியம் அவனுக்கு வந்து சம்பவிக்கும்; நீதிமான் விரும்புகிற காரியம் அவனுக்குக் கொடுக்கப்படும்.
Egli avverrà all'empio ciò ch'egli teme; Ma [Iddio] darà a' giusti ciò che desiderano.
Come il turbo passa via [di subito], così l'empio non [è più]; Ma il giusto [è] un fondamento perpetuo.
26 ௨௬ பற்களுக்கு புளிப்பும், கண்களுக்குப் புகையும் எப்படி இருக்கிறதோ, அப்படியே சோம்பேறியும் தன்னை அனுப்புகிறவர்களுக்கு இருக்கிறான்.
Quale [è] l'aceto a' denti, e il fumo agli occhi, Tale [è] il pigro a quelli che lo mandano.
27 ௨௭ யெகோவாவுக்குப் பயப்படுதல் ஆயுள்நாட்களைப் பெருகச்செய்யும்; துன்மார்க்கர்களுடைய வருடங்களோ குறுகிப்போகும்.
Il timor del Signore accresce i giorni; Ma gli anni degli empi saranno scorciati.
L'aspettar de' giusti [è] letizia; Ma la speranza degli empi perirà.
La via del Signore [è] una fortezza all'[uomo] intiero; Ma [ella è] spavento agli operatori d'iniquità.
Il giusto non sarà giammai in eterno scrollato; Ma gli empi non abiteranno la terra.
La bocca del giusto produce sapienza; Ma la lingua perversa sarà troncata.
Le labbra del giusto conoscono ciò che [è] gradevole; Ma la bocca dell'empio [non è altro che] perversità.
