நீதிமொழிகள் 10
1 ௧ சாலொமோனின் நீதிமொழிகள்: ஞானமுள்ள மகன் தகப்பனைச் சந்தோஷப்படுத்துகிறான்; மூடத்தனமுள்ளவனோ தாய்க்குச் சஞ்சலமாக இருக்கிறான்.
Il figlio saggio rende lieto il padre; il figlio stolto contrista la madre. Proverbi di Salomone.
Non giovano i tesori male acquistati, mentre la giustizia libera dalla morte.
3 ௩ யெகோவா நீதிமான்களைப் பசியினால் வருந்தவிடமாட்டார்; துன்மார்க்கர்களுடைய பொருளையோ அகற்றிவிடுகிறார்.
Il Signore non lascia patir la fame al giusto, ma delude la cupidigia degli empi.
La mano pigra fa impoverire, la mano operosa arricchisce.
5 ௫ கோடைக்காலத்தில் சேர்க்கிறவன் புத்தியுள்ள மகன்; அறுப்புக்காலத்தில் தூங்குகிறவனோ அவமானத்தை உண்டாக்குகிற மகன்.
Chi raccoglie d'estate è previdente; chi dorme al tempo della mietitura si disonora.
Le benedizioni del Signore sul capo del giusto, la bocca degli empi nasconde il sopruso.
La memoria del giusto è in benedizione, il nome degli empi svanisce.
L'assennato accetta i comandi, il linguacciuto va in rovina.
Chi cammina nell'integrità va sicuro, chi rende tortuose le sue vie sarà scoperto.
Chi chiude un occhio causa dolore, chi riprende a viso aperto procura pace.
Fonte di vita è la bocca del giusto, la bocca degli empi nasconde violenza.
L'odio suscita litigi, l'amore ricopre ogni colpa.
Sulle labbra dell'assennato si trova la sapienza, per la schiena di chi è privo di senno il bastone.
I saggi fanno tesoro della scienza, ma la bocca dello stolto è un pericolo imminente.
15 ௧௫ செல்வந்தனுடைய பொருள் அவனுக்குப் பாதுகாப்பான பட்டணம்; ஏழைகளின் வறுமையோ அவர்களைக் கலங்கச்செய்யும்.
I beni del ricco sono la sua roccaforte, la rovina dei poveri è la loro miseria.
Il salario del giusto serve per la vita, il guadagno dell'empio è per i vizi.
17 ௧௭ புத்திமதிகளைக் காத்துக்கொள்ளுகிறவன் ஜீவவழியில் இருக்கிறான்; திருத்துதலை வெறுக்கிறவனோ மோசம்போகிறான்.
E' sulla via della vita chi osserva la disciplina, chi trascura la correzione si smarrisce.
Placano l'odio le labbra sincere, chi diffonde la calunnia è uno stolto.
Nel molto parlare non manca la colpa, chi frena le labbra è prudente.
Argento pregiato è la lingua del giusto, il cuore degli empi vale ben poco.
Le labbra del giusto nutriscono molti, gli stolti muoiono in miseria.
La benedizione del Signore arricchisce, non le aggiunge nulla la fatica.
E' un divertimento per lo stolto compiere il male, come il coltivar la sapienza per l'uomo prudente.
24 ௨௪ துன்மார்க்கன் பயப்படும் காரியம் அவனுக்கு வந்து சம்பவிக்கும்; நீதிமான் விரும்புகிற காரியம் அவனுக்குக் கொடுக்கப்படும்.
Al malvagio sopraggiunge il male che teme, il desiderio dei giusti invece è soddisfatto.
Al passaggio della bufera l'empio cessa di essere, ma il giusto resterà saldo per sempre.
26 ௨௬ பற்களுக்கு புளிப்பும், கண்களுக்குப் புகையும் எப்படி இருக்கிறதோ, அப்படியே சோம்பேறியும் தன்னை அனுப்புகிறவர்களுக்கு இருக்கிறான்.
Come l'aceto ai denti e il fumo agli occhi così è il pigro per chi gli affida una missione.
27 ௨௭ யெகோவாவுக்குப் பயப்படுதல் ஆயுள்நாட்களைப் பெருகச்செய்யும்; துன்மார்க்கர்களுடைய வருடங்களோ குறுகிப்போகும்.
Il timore del Signore prolunga i giorni, ma gli anni dei malvagi sono accorciati.
L'attesa dei giusti finirà in gioia, ma la speranza degli empi svanirà.
La via del Signore è una fortezza per l'uomo retto, mentre è una rovina per i malfattori.
Il giusto non vacillerà mai, ma gli empi non dureranno sulla terra.
La bocca del giusto esprime la sapienza, la lingua perversa sarà tagliata.
Le labbra del giusto stillano benevolenza, la bocca degli empi perversità.
