மத்தேயு 22
Então Jesus contou outras parábolas aos líderes dos judeus para ilustrar o que acontece Formatted [com as pessoas que não O aceitam como o rei que Deus prometeu mandar]. Segue/Esta é uma delas:
“[Deus é como] um rei [que disse aos seus servos para] fazerem uma festa de casamento para o filho dele.
3 ௩ அழைக்கப்பட்டவர்களைத் திருமணத்திற்கு வரச்சொல்லும்படி அவன் தன் வேலைக்காரர்களை அனுப்பினான்; அவர்களோ வர விருப்பமில்லாதிருந்தார்கள்.
Então este rei mandou seus servos dizerem às pessoas que tinham sido convidadas {que ele tinha convidado} que deviam vir à festa de casamento. [Esses servos fizeram isso]. Porém as pessoas não quiseram vir [a essa festa].
4 ௪ அப்பொழுது அவன் வேறு வேலைக்காரர்களை அழைத்து: நீங்கள் போய், இதோ, என் விருந்தை ஆயத்தம் செய்தேன், என் எருதுகளும், கொழுத்த கன்றுக்குட்டிகளும் அடிக்கப்பட்டது, எல்லாம் ஆயத்தமாக இருக்கிறது; திருமணத்திற்கு வாருங்கள் என்று அழைக்கப்பட்டவர்களுக்குச் சொல்லுங்களென்று அனுப்பினான்.
Então ele enviou outros servos [dizerem novamente às pessoas que ele tinha convidou que deviam vir à festa]. Ele disse [a esses servos]: ‘Digam às pessoas que foram convidadas {que eu convidei} [para virem à festa: ] ‘É assim que o rei diz para vocês: ‘Estou dizendo a vocês que eu preparei o banquete, os bois e os bezerros gordos foram mortos/abatidos {eu matei/abati e cozinhei (assei) os bois e os bezerros gordos}. Tudo está pronto [para a festa começar]. Venham à festa de casamento [agora]!’’
5 ௫ அழைக்கப்பட்டவர்களோ அதை அசட்டைசெய்து, ஒருவன் தன் வயலுக்கும், ஒருவன் தன் வியாபாரத்திற்கும் போய்விட்டார்கள்.
[Quando os servos disseram isso a eles], esses convidados não se importaram [com o que os servos disseram. Em vez de se importarem com aquilo que ouviram], alguns deles foram aos seus próprios campos. Outros foram aos seus lugares de negócios/suas empresas.
Os outros agarraram os servos, trataram-nos mal e mataram-nos.
7 ௭ ராஜா அதைக் கேள்விப்பட்டு, கோபமடைந்து, தன் படைகளை அனுப்பி, அந்தக் கொலைபாதகர்களை அழித்து, அவர்கள் பட்டணத்தையும் சுட்டெரித்தான்.
[Quando o rei ouviu o que tinha acontecido], ele ficou furioso. Como resultado ele mandou que seus soldados fossem e matassem esses assassinos e queimassem as cidades deles.
8 ௮ அப்பொழுது, அவன் தன் வேலைக்காரர்களைப் பார்த்து: திருமணவிருந்து ஆயத்தமாக இருக்கிறது, அழைக்கப்பட்டவர்களோ அதற்கு தகுதியற்றவர்களாக போனார்கள்.
[Depois que os soldados dele fizeram isso], ele disse aos seus outros servos: ‘Eu preparei a festa de casamento, mas as pessoas que foram convidadas {que eu convidei} não merecem [vir a ela, porque] ––[rejeitaram meu convite/não pensaram que eu as honrei ao convidá-las.]
9 ௯ ஆகவே, நீங்கள் வீதிகளிலேபோய், காணப்படுகிற அனைவரையும் திருமணத்திற்கு அழைத்துக்கொண்டு வாருங்கள் என்றான்.
Por isso, vão às praças das ruas principais e digam a qualquer um que encontrarem que eles devem vir à festa de casamento.
10 ௧0 அந்த வேலைக்காரர்கள் புறப்பட்டு, வழிகளிலேபோய், தாங்கள் கண்ட நல்லவர்கள் பொல்லாதவர்கள் அனைவரையும் அழைத்துக்கொண்டுவந்தார்கள்; திருமண மண்டபம் விருந்தாளிகளால் நிறைந்திருந்தது.
Então esses servos foram ali e reuniram todos os que viram [que queriam ir a essa] festa. Reuniram tanto aqueles que os outros consideravam maus como aqueles que os outros consideravam bons no salão onde a festa de casamento se realiza. O salão ficou cheio {Essas pessoas encheram o salão}.
11 ௧௧ விருந்தாளிகளைப் பார்க்கும்படி ராஜா உள்ளே நுழைந்தபோது, திருமணஆடை அணிந்திராத ஒரு மனிதனை அங்கே பார்த்து:
Mas quando o rei entrou [no salão] para ver os convidados que estavam ali, viu um que Formatted não usou a roupa [que os servos dele deram aos convidados para usarem] na festa de casamento.
12 ௧௨ நண்பனே, நீ திருமணஆடை இல்லாதவனாக இங்கே எப்படி வந்தாய் என்று கேட்டான்; அதற்கு அவன் பேசாமலிருந்தான்.
O rei disse-lhe: ‘Amigo, ––você jamais devia ter entrado/como foi que você entrou? -ou–– [RHQ] neste salão, já que não está usando a roupa [que damos aos convidados para usarem] em uma festa de casamento!/?’ Esse homem não disse nada, [pois não sabia o que dizer].
13 ௧௩ அப்பொழுது, ராஜா பணிவிடைக்காரர்களைப் பார்த்து: இவனுடைய கையையும் காலையும் கட்டிக் கொண்டுபோய், அழுகையும் பற்கடிப்பும் உண்டாயிருக்கிற புறம்பான இருளிலே போடுங்கள் என்றான்.
Então o rei disse aos seus empregados: ‘Amarrem os pés e as mãos desse convidado e joguem-no fora, onde há escuridão total. As pessoas que estão lá choram, [porque sofrem] e rangem os dentes [porque estão com muita dor]”.
[Então Jesus disse]: “[O ponto desta história é que Deus] convidou muitos [para virem a Ele], mas são poucos os que Ele escolheu [para estarem ali.]”.
Depois de Jesus dizer isso, os fariseus se reuniram para planejar como iam fazê-lo dizer algo que faria com que eles pudessem colocá-lo na prisão.
16 ௧௬ தங்களுடைய சீடர்களையும் ஏரோதியர்களையும் அவரிடத்தில் அனுப்பினார்கள். அவர்கள் வந்து: போதகரே, நீர் உண்மையுள்ளவரென்றும், தேவனுடைய வழியை உண்மையாக போதிக்கிறவரென்றும், நீர் பட்சபாதமில்லாதவராக இருப்பதால் எவனைக்குறித்தும் உமக்குக் கவலை இல்லையென்றும் அறிந்திருக்கிறோம்.
Mandaram a Ele alguns dos seus próprios discípulos [que pensavam que os israelitas deviam pagar somente o imposto que as autoridades dos judeus requeriam que as pessoas pagassem]. Também enviaram alguns membros do partido que apoiava Herodes [que pensava que os israelitas só deviam pagar o imposto que o governo romano requeria das pessoas]. Eles disseram-lhe: “Mestre, sabemos que o senhor é honesto e que ensina verdadeiramente a palavra de Deus. Também sabemos que não se importa com o que qualquer outra pessoa diz a respeito do senhor, mesmo que seja uma pessoa importante que não goste do que diz. [IDM]
17 ௧௭ ஆதலால், உமக்கு எப்படித் தோன்றுகிறது? இராயனுக்கு வரிகொடுக்கிறது நியாயமோ, அல்லவோ? அதை எங்களுக்குச் சொல்லும் என்று கேட்டார்கள்.
Portanto, diga-nos o que pensa [RHQ] [ser a resposta para esta pergunta]: É certo ou não nós pagarmos impostos ao governo romano?”
Mas Jesus sabia que na verdade eles eram maliciosos, [querendo que Ele dissesse algo que faria ou os judeus ou as autoridades romanas acusá-lo.] Por isso Ele respondeu-lhes: “Vocês –– são hipócritas/estão fingindo fazer uma pergunta legítima––, mas somente querem [RHQ] que eu diga algo pelo qual possam me prender.
Mostrem-me a moeda romana [com a qual as pessoas pagam o imposto]”. Aí eles mostraram a Ele a moeda chamada denário.
Então Ele disse a eles: “De quem é a figura nela? E de quem é o nome gravado nela?”
21 ௨௧ இராயனுடையது என்றார்கள். அதற்கு அவர்: அப்படியானால், இராயனுடையதை இராயனுக்கும், தேவனுடையதை தேவனுக்கும் செலுத்துங்கள் என்றார்.
Responderam: “[Tem o retrato e o nome de] César, [o chefe do governo romano]”. Aí Ele disse a eles: “Pois paguem ao governo o que [requer] e deem a Deus o que Deus [requer]”.
Quando esses homens ouviram Jesus dizer isso, ficaram admirados [que a resposta dele não fizesse com que qualquer um pudesse acusá-lo]. Então deixaram Jesus e foram para outro lugar.
Havia [uma seita dos judeus chamada] dos saduceus. Eles creem que os mortos não vivem novamente depois de morrerem. Naquele mesmo dia, alguns deles foram a Ele e fizeram- lhe uma pergunta.
24 ௨௪ போதகரே, ஒருவன் வாரிசு இல்லாமல் மரித்துப்போனால், அவனுடைய சகோதரன் அவன் மனைவியை திருமணம்செய்து, தன் சகோதரனுக்கு வாரிசு உண்டாக்கவேண்டும் என்று மோசே சொன்னாரே.
[Para desacreditar a ideia de que os mortos fossem viver de novo], disseram a Ele: “Mestre, Moisés escreveu [nas Escrituras: ] ‘Se um homem [que é casado e] que não tem filhos morrer, o irmão dele deve casar-se com a viúva do morto para que os dois possam produzir uma criança. Então aquela criança [será considerada] descendente do homem que morreu [e este continuará a ter descendentes]’.
25 ௨௫ எங்களுக்குள்ளே சகோதரர்கள் ஏழுபேர் இருந்தார்கள்; மூத்தவன் திருமணம்செய்து, மரித்து, வாரிசு இல்லாததினால் தன் மனைவியைத் தன் சகோதரனுக்கு விட்டுப்போனான்.
[Pois], havia sete irmãos em uma família que vivia perto de nós. O irmão mais velho casou-se com alguém. Ele e sua mulher não tiveram filhos e ele morreu. Então o irmão [mais velho] do homem morto casou-se com aquela mulher. [Mas ele também morreu sem ter filho].
A mesma coisa aconteceu com o segundo (etc.), até que os sete irmãos, um em seguida do outro, casaram-se com a mesma mulher.
Por último, a viúva também morreu.
28 ௨௮ ஆகவே, உயிர்த்தெழுதலில் அந்த ஏழுபேரில் எவனுக்கு அவள் மனைவியாக இருப்பாள்? அவர்கள் எல்லோரும் அவளைத் திருமணம் செய்திருந்தார்களே என்று கேட்டார்கள்.
Portanto, já que todos esses homens tinham sido casados com ela [e somente um deles serão esposo dela no lugar onde os mortos vão], quando as pessoas tornarem a viver, de quem o senhor acha que ela será esposa?”
29 ௨௯ இயேசு அவர்களுக்கு மறுமொழியாக: நீங்கள் வேதவாக்கியங்களையும், தேவனுடைய வல்லமையையும் அறியாமல் தவறாகப் புரிந்துகொள்ளுகிறீர்கள்.
Jesus respondeu-lhes: “Vocês certamente estão errados, [porque] não sabem o que eles escreveram nas Escrituras. Vocês também não conhecem o poder de Deus [para fazer com que as pessoas vivam de novo].
30 ௩0 உயிர்த்தெழுதலில் பெண் எடுப்பதும் இல்லை, கொடுப்பதும் இல்லை; அவர்கள் பரலோகத்திலே தேவதூதர்களைப்போல இருப்பார்கள்;
A verdade é que [ela não será esposa de nenhum deles], pois quando Deus fizer todos os mortos viverem de novo, ninguém será casado com ninguém. Pelo contrário, as pessoas serão como os anjos no céu. [Eles não se casam].
31 ௩௧ மேலும் மரித்தோர் உயிர்த்தெழுதலைப்பற்றி: நான் ஆபிரகாமின் தேவனும், ஈசாக்கின் தேவனும், யாக்கோபின் தேவனுமாக இருக்கிறேன் என்று தேவனால் உங்களுக்குச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறதை நீங்கள் வாசிக்கவில்லையா?
Mas quanto às pessoas viverem de novo depois de morrerem, Deus disse algo para vocês. Com certeza vocês/Será que vocês não [RHQ] leram o Ele que disse. [Muito tempo depois que Abraão, Isaque e Jacó morreram, Deus disse a Moisés]:
‘Sou o Deus que Abraão [adora] e que Isaque [adora] e que Jacó adora’. [Abraão, Isaque e Jacó morreram muito tempo antes disso, porém Deus diz que eles ainda o louvam, e por isso sabemos que seus espíritos ainda vivem]! Deus certamente não é alguém que os mortos adoram! Ele é o Deus que os vivos adoram, [porque Ele mantém vivos os espíritos deles depois deles terem morrido/da morte deles]!”
Quando as multidões de pessoas ouviram Jesus ensinar isso, ficaram maravilhadas.
34 ௩௪ அவர் சதுசேயர்களைப் பேசவிடாமல் வாயடைத்தார் என்று பரிசேயர்கள் கேள்விப்பட்டு, அவரிடத்தில் கூடிவந்தார்கள்.
Quando os fariseus ouviram que Jesus respondeu aos saduceus de tal maneira que os saduceus não podiam [pensar em qualquer coisa que pudessem dizer] para responder a Ele, os fariseus se reuniram para [planejar o que diriam a Ele]. Então foram a Jesus.
Um deles que estudou bem as leis [que Deus deu a Moisés] quis saber se Jesus [poderia responder] bem à pergunta dele ou se diria algo errado. Então perguntou-lhe:
“Mestre, qual dos mandamentos na lei [que Deus deu a Moisés] é o mais importante?”
37 ௩௭ இயேசு அவனைப் பார்த்து: உன் தேவனாகிய கர்த்தரிடத்தில் உன் முழு இருதயத்தோடும் உன் முழு ஆத்துமாவோடும் உன் முழு மனதோடும் அன்புசெலுத்துவாயாக;
Jesus [citou as Escrituras quando respondeu]: “Devem amar o Senhor seu Deus em toda a sua maneira de viver. Demonstrem este amor em tudo que quiserem e sentirem e em tudo que pensarem. [IDM]
É este o mandamento mais importante na lei [que Deus deu a Moisés].
39 ௩௯ இதற்கு இணையாக இருக்கிற இரண்டாம் கட்டளை என்னவென்றால், உன்னிடத்தில் நீ அன்புசெலுத்துவதுபோல மற்றவனிடத்திலும் அன்புசெலுத்துவாயாக என்பதே.
O segundo mandamento em importância que com certeza todos devem obedecer é: ‘Ame as pessoas com quem têm contato tanto quanto você ama a si mesmo’.
40 ௪0 இவ்விரண்டு கட்டளைகளிலும் நியாயப்பிரமாணம் முழுவதும், தீர்க்கதரிசனங்களும் அடங்கியிருக்கிறது என்றார்.
Este ensinamento resume todas as leis [que Moisés escreveu nas Escrituras] e tudo quanto os profetas [escreveram nelas]”.
Enquanto os fariseus ainda estavam juntos [perto de Jesus], Ele perguntou a eles:
42 ௪௨ கிறிஸ்துவைக்குறித்து நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள், அவர் யாருடைய குமாரன்? என்று கேட்டார். அவர் தாவீதின் குமாரன் என்றார்கள்.
“O que vocês pensam sobre quem é o Messias? Ele é descendente de quem?” Responderam-lhe: “[Ele é descendente] do [Rei] Davi”.
43 ௪௩ அதற்கு அவர்: அப்படியானால், தாவீது பரிசுத்த ஆவியானவராலே அவரை ஆண்டவர் என்று சொல்லியிருக்கிறது எப்படி?
Jesus disse-lhes: “[Se o Messias for descendente do Rei Davi], então Davi não devia ter chamado/como é possível que Davi tenha chamado–– [RHQ] chamou o Messias ‘Senhor’ quando Davi estava dizendo o que o Espírito Santo o levou a dizer./?
44 ௪௪ நான் உம்முடைய விரோதிகளை உமக்குப் பாதபடியாக்கிப்போடும்வரைக்கும் நீர் என்னுடைய வலதுபக்கத்தில் உட்காரும் என்று கர்த்தர் என் ஆண்டவரிடம் சொன்னார் என்று சொல்லியிருக்கிறானே.
Davi escreveu [isto na Escritura sobre o Messias]: ‘Deus disse a meu Senhor: ‘Sente-se a meu lado direito [onde eu vou honrá-lo grandemente, ] enquanto derroto completamente seus inimigos [MTY].’
Portanto, já que Davi chamou o Messias de ‘Senhor’, ––Ele não pode/como é que Ele pode–– [RHQ] ser [somente] o descendente do [Rei] Davi!/? [Ele tem que ser muito maior do que Davi]!”
46 ௪௬ அதற்கு மறுமொழியாக ஒருவனும் அவருக்கு ஒரு வார்த்தையும் சொல்லமுடியாதிருந்தது. அன்றுமுதல் ஒருவனும் அவரிடத்தில் கேள்விகேட்கத் துணியவில்லை.
Ninguém [que ouviu o que Jesus disse] podia pensar em qualquer palavra para dizer a Ele. Depois disso, ninguém mais se atreveu a fazer qualquer outra pergunta a Ele para tentar prendê-lo.
