மத்தேயு 20
1 ௧ பரலோகராஜ்யம் வீட்டெஜமானாகிய ஒரு மனிதனுக்கு ஒப்பாக இருக்கிறது; அவன் தன் திராட்சைத்தோட்டத்திற்கு வேலையாட்களை அமர்த்த அதிகாலையிலே புறப்பட்டான்.
ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਕੇਨਚਿਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਯੇਨ ਸਮੰ, ਯੋ(ਅ)ਤਿਪ੍ਰਭਾਤੇ ਨਿਜਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ਕਾਨ੍ ਨਿਯੋਕ੍ਤੁੰ ਗਤਵਾਨ੍|
2 ௨ வேலையாட்களுடன் நாளொன்றுக்கு ஒரு வெள்ளிக்காசு கூலிபேசி, அவர்களைத் தன் திராட்சைத்தோட்டத்திற்கு அனுப்பினான்.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੈਃ ਸਾਕੰ ਦਿਨੈਕਭ੍ਰੁʼਤਿੰ ਮੁਦ੍ਰਾਚਤੁਰ੍ਥਾਂਸ਼ੰ ਨਿਰੂਪ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰੇਰਯਾਮਾਸ|
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਹਰੈਕਵੇਲਾਯਾਂ ਗਤ੍ਵਾ ਹੱਟੇ ਕਤਿਪਯਾਨ੍ ਨਿਸ਼਼੍ਕਰ੍ੰਮਕਾਨ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਾਨਵਦਤ੍,
4 ௪ நீங்களும் திராட்சைத்தோட்டத்திற்குப் போங்கள், நியாயமானபடி உங்களுக்குக் கூலி கொடுப்பேன் என்றான்; அவர்களும் போனார்கள்.
ਯੂਯਮਪਿ ਮਮ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਯਾਤ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਹੰ ਯੋਗ੍ਯਭ੍ਰੁʼਤਿੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਤਤਸ੍ਤੇ ਵਵ੍ਰਜੁਃ|
ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਸ ਦ੍ਵਿਤੀਯਤ੍ਰੁʼਤੀਯਯੋਃ ਪ੍ਰਹਰਯੋ ਰ੍ਬਹਿ ਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਤਥੈਵ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
6 ௬ ஐந்துமணியளவிலும் அவன்போய், சும்மா நிற்கிற வேறு சிலரைப் பார்த்து: நீங்கள் பகல் முழுவதும் இங்கே சும்மா நிற்கிறதென்ன என்று கேட்டான்.
ਤਤੋ ਦਣ੍ਡਦ੍ਵਯਾਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਯਾਂ ਵੇਲਾਯਾਂ ਬਹਿ ਰ੍ਗਤ੍ਵਾਪਰਾਨ੍ ਕਤਿਪਯਜਨਾਨ੍ ਨਿਸ਼਼੍ਕਰ੍ੰਮਕਾਨ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਯੂਯੰ ਕਿਮਰ੍ਥਮ੍ ਅਤ੍ਰ ਸਰ੍ੱਵੰ ਦਿਨੰ ਨਿਸ਼਼੍ਕਰ੍ੰਮਾਣਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਥ?
7 ௭ அதற்கு அவர்கள்: ஒருவரும் எங்களுக்கு வேலை கொடுக்கவில்லை என்றார்கள். அவன் அவர்களைப் பார்த்து: நீங்களும் திராட்சைத்தோட்டத்திற்குப் போங்கள், நியாயமானபடி கூலி பெற்றுக்கொள்வீர்கள் என்றான்.
ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਨ ਕੋਪਿ ਕਰ੍ਮਮਣਿ ਨਿਯੁੰਕ੍ਤੇ| ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਯੂਯਮਪਿ ਮਮ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਯਾਤ, ਤੇਨ ਯੋਗ੍ਯਾਂ ਭ੍ਰੁʼਤਿੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਥ|
8 ௮ மாலைநேரத்தில், திராட்சைத்தோட்டத்தின் எஜமான் தன் நிர்வாகியைப் பார்த்து: நீ வேலையாட்களை அழைத்து, பிந்தி வந்தவர்கள் தொடங்கி முதலில் வந்தவர்கள்வரைக்கும் அவர்களுக்குக் கூலிகொடு என்றான்.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਸਨ੍ਧ੍ਯਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਸਏਵ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਪਤਿਰਧ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੰ ਗਦਿਵਾਨ੍, ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ਕਾਨ੍ ਆਹੂਯ ਸ਼ੇਸ਼਼ਜਨਮਾਰਭ੍ਯ ਪ੍ਰਥਮੰ ਯਾਵਤ੍ ਤੇਭ੍ਯੋ ਭ੍ਰੁʼਤਿੰ ਦੇਹਿ|
ਤੇਨ ਯੇ ਦਣ੍ਡਦ੍ਵਯਾਵਸ੍ਥਿਤੇ ਸਮਾਯਾਤਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕੈਕੋ ਜਨੋ ਮੁਦ੍ਰਾਚਤੁਰ੍ਥਾਂਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤ੍|
10 ௧0 முந்தி சேர்க்கப்பட்டவர்கள் வந்து, தங்களுக்கு அதிக கூலி கிடைக்கும் என்று நினைத்தார்கள், அவர்களும் ஆளுக்கு ஒவ்வொரு வெள்ளிக்காசு வாங்கினார்கள்.
ਤਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਥਮਨਿਯੁਕ੍ਤਾ ਜਨਾ ਆਗਤ੍ਯਾਨੁਮਿਤਵਨ੍ਤੋ ਵਯਮਧਿਕੰ ਪ੍ਰਪ੍ਸ੍ਯਾਮਃ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੈਰਪਿ ਮੁਦ੍ਰਾਚਤੁਰ੍ਥਾਂਸ਼ੋ(ਅ)ਲਾਭਿ|
ਤਤਸ੍ਤੇ ਤੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤੇਨ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਪਤਿਨਾ ਸਾਕੰ ਵਾਗ੍ਯੁੱਧੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਃ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ,
12 ௧௨ பிந்திவந்தவர்களாகிய இவர்கள் ஒருமணிநேரம்மட்டும் வேலைசெய்தார்கள்; பகலின் பாடுகளையும் வெயிலின் வெப்பத்தையும் சகித்த எங்களுக்கு இவர்களைச் சமமாக்கினீரே என்று முறுமுறுத்தார்கள்.
ਵਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਦਿਨੰ ਤਾਪਕ੍ਲੇਸ਼ੌ ਸੋਢਵਨ੍ਤਃ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਚਾਤਾਯਾ ਸੇ ਜਨਾ ਦਣ੍ਡਦ੍ਵਯਮਾਤ੍ਰੰ ਪਰਿਸ਼੍ਰਾਨ੍ਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿਃ ਸਮਾਨਾਂਸ਼ਾਃ ਕ੍ਰੁʼਤਾਃ|
13 ௧௩ அவர்களில் ஒருவனுக்கு அவன் மறுமொழியாக: நண்பனே, நான் உனக்கு அநியாயம் செய்யவில்லை; நீ என்னிடத்தில் ஒரு வெள்ளிக்காசுக்குச் சம்மதிக்கவில்லையா?
ਤਤਃ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਹੇ ਵਤ੍ਸ, ਮਯਾ ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਕੋਪ੍ਯਨ੍ਯਾਯੋ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤਃ ਕਿੰ ਤ੍ਵਯਾ ਮਤ੍ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਮੁਦ੍ਰਾਚਤੁਰ੍ਥਾਂਸ਼ੋ ਨਾਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤਃ?
14 ௧௪ உன்னுடையதை நீ வாங்கிக்கொண்டு போ, உனக்குக் கொடுத்ததுபோல பிந்திவந்தவனாகிய இவனுக்கும் கொடுப்பது என்னுடைய விருப்பம்.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਵ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯੰ ਤਦਾਦਾਯ ਯਾਹਿ, ਤੁਭ੍ਯੰ ਯਤਿ, ਪਸ਼੍ਚਾਤੀਯਨਿਯੁਕ੍ਤਲੋਕਾਯਾਪਿ ਤਤਿ ਦਾਤੁਮਿੱਛਾਮਿ|
15 ௧௫ என்னுடையதை என் விருப்பப்படிச்செய்ய எனக்கு அதிகாரமில்லையா? நான் தாராளமனமுடையனாக இருக்கிறபடியால், நீ பொறாமைகொள்ளலாமா என்றான்.
ਸ੍ਵੇੱਛਯਾ ਨਿਜਦ੍ਰਵ੍ਯਵ੍ਯਵਹਰਣੰ ਕਿੰ ਮਯਾ ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ? ਮਮ ਦਾਤ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਤ੍ ਤ੍ਵਯਾ ਕਿਮ੍ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਃ ਕ੍ਰਿਯਤੇ?
16 ௧௬ இவ்விதமாக, பிந்தினோர் முந்தினோராகவும், முந்தினோர் பிந்தினோராகவும் இருப்பார்கள்; அழைக்கப்பட்டவர்கள் அநேகர், தெரிந்துகொள்ளப்பட்டவர்களோ சிலர் என்றார்.
ਇੱਥਮ੍ ਅਗ੍ਰੀਯਲੋਕਾਃ ਪਸ਼੍ਚਤੀਯਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਪਸ਼੍ਚਾਤੀਯਜਨਾਸ਼੍ਚਗ੍ਰੀਯਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਅਹੂਤਾ ਬਹਵਃ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਲ੍ਪੇ ਮਨੋਭਿਲਸ਼਼ਿਤਾਃ|
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਗੱਛਨ੍ ਮਾਰ੍ਗਮਧ੍ਯੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਏਕਾਨ੍ਤੇ ਵਭਾਸ਼਼ੇ,
18 ௧௮ இதோ, எருசலேமுக்குப் போகிறோம்; மனிதகுமாரன் பிரதான ஆசாரியர்களிடத்திலும் வேதபண்டிதரிடத்திலும் ஒப்புக்கொடுக்கப்படுவார்; அவர்கள் அவரை மரணதண்டனைக்குள்ளாகத் தீர்த்து,
ਪਸ਼੍ਯ ਵਯੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਯਾਮਃ, ਤਤ੍ਰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਧ੍ਯਾਪਕਾਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਃ ਸਮਰ੍ਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ;
19 ௧௯ அவரைப் பரிகாசம்பண்ணவும், சாட்டையினால் அடிக்கவும், சிலுவையில் அறையவும் யூதரல்லாதவரிடத்தில் ஒப்புக்கொடுப்பார்கள்; ஆனாலும் மூன்றாம்நாளிலே அவர் உயிரோடு எழுந்திருப்பார் என்றார்.
ਤੇ ਚ ਤੰ ਹਨ੍ਤੁਮਾਜ੍ਞਾਪ੍ਯ ਤਿਰਸ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਵੇਤ੍ਰੇਣ ਪ੍ਰਹਰ੍ੱਤੁੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਧਾਤਯਿਤੁਞ੍ਚਾਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਵਸੇ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
20 ௨0 அப்பொழுது, செபெதேயுவின் குமாரர்களுடைய தாய் தன் குமாரர்களோடுகூட அவரிடத்தில் வந்து, அவரைப் பணிந்துகொண்டு: உம்மிடத்தில் ஒரு விண்ணப்பம் செய்யவேண்டும் என்றாள்.
ਤਦਾਨੀਂ ਸਿਵਦੀਯਸ੍ਯ ਨਾਰੀ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰਾਵਾਦਾਯ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਪ੍ਰਣਮ੍ਯ ਕਞ੍ਚਨਾਨੁਗ੍ਰਹੰ ਤੰ ਯਯਾਚੇ|
21 ௨௧ அவர் அவளைப் பார்த்து: உனக்கு என்ன வேண்டும் என்று கேட்டார். அதற்கு அவள்: உம்முடைய ராஜ்யத்திலே என் குமாரர்களாகிய இவ்விரண்டுபேரில் ஒருவன் உமது வலதுபக்கத்திலும், ஒருவன் உமது இடதுபக்கத்திலும் உட்காரும்படி அருள்செய்யவேண்டும் என்றாள்.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਂ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਯਾਚਸੇ? ਤਤਃ ਸਾ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਭਵਤੋ ਰਾਜਤ੍ਵੇ ਮਮਾਨਯੋਃ ਸੁਤਯੋਰੇਕੰ ਭਵੱਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਵਾਮਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵ ਉਪਵੇਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤੁ|
22 ௨௨ இயேசு மறுமொழியாக: நீங்கள் கேட்டுக்கொள்ளுகிறது இன்னது என்று உங்களுக்குத் தெரியவில்லை. நான் குடிக்கும் பாத்திரத்தில் நீங்கள் குடிக்கவும், நான் பெறும் இடத்தை நீங்கள் பெறவும் உங்களால் கூடுமா என்றார். அதற்கு அவர்கள்: கூடும் என்றார்கள்.
ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਂ ਯਦ੍ ਯਾਚ੍ਯਤੇ, ਤੰਨ ਬੁਧ੍ਯਤੇ, ਅਹੰ ਯੇਨ ਕੰਸੇਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਂ ਕਿੰ ਤੇਨ ਪਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ? ਅਹਞ੍ਚ ਯੇਨ ਮੱਜੇਨੇਨ ਮੱਜਿਸ਼਼੍ਯੇ, ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਂ ਕਿੰ ਤੇਨ ਮੱਜਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ? ਤੇ ਜਗਦੁਃ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ|
23 ௨௩ அவர் அவர்களைப் பார்த்து: என் பாத்திரத்தில் நீங்கள் குடிப்பீர்கள், நான் பெறும் இடத்தையும் நீங்கள் பெறுவீர்கள்; ஆனாலும், என் வலதுபக்கத்திலும் என் இடதுபக்கத்திலும் உட்காரும்படி என் பிதாவினால் எவர்களுக்கு ஆயத்தம்செய்யப்பட்டிருக்கிறதோ அவர்களுக்கேயல்லாமல், மற்றொருவருக்கும் அதை அருளுவது என் காரியமல்ல என்றார்.
ਤਦਾ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਯੁਵਾਂ ਮਮ ਕੰਸੇਨਾਵਸ਼੍ਯੰ ਪਾਸ੍ਯਥਃ, ਮਮ ਮੱਜਨੇਨ ਚ ਯੁਵਾਮਪਿ ਮੱਜਿਸ਼਼੍ਯੇਥੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮੱਤਾਤੇਨ ਨਿਰੂਪਿਤਮ੍ ਇਦੰ ਤਾਨ੍ ਵਿਹਾਯਾਨ੍ਯੰ ਕਮਪਿ ਮੱਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਵਾਮਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਚ ਸਮੁਪਵੇਸ਼ਯਿਤੁੰ ਮਮਾਧਿਕਾਰੋ ਨਾਸ੍ਤਿ|
ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾਨ੍ਯੇ ਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੌ ਭ੍ਰਾਤਰੌ ਪ੍ਰਤਿ ਚੁਕੁਪੁਃ|
25 ௨௫ அப்பொழுது, இயேசு அவர்களைக் கிட்டவரச்செய்து: யூதரல்லாதவர்களுடைய தலைவர்கள் அவர்களை இறுமாப்பாக ஆளுகிறார்கள் என்றும், அதிகாரமுடைய மனிதர்கள் அவர்கள்மேல் கடினமாக அதிகாரம் செலுத்துகிறார்கள் என்றும், நீங்கள் அறிந்திருக்கிறீர்கள்.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵਸਮੀਪੰ ਤਾਨਾਹੂਯ ਜਗਾਦ, ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਨਰਪਤਯਸ੍ਤਾਨ੍ ਅਧਿਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ, ਯੇ ਤੁ ਮਹਾਨ੍ਤਸ੍ਤੇ ਤਾਨ੍ ਸ਼ਾਸਤਿ, ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ|
26 ௨௬ உங்களுக்குள்ளே அப்படி இருக்கலாகாது; உங்களில் எவனாவது பெரியவனாக இருக்கவிரும்பினால், அவன் உங்களுக்குப் பணிவிடைசெய்கிறவனாக இருக்கவேண்டும்.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਨ ਤਥਾ ਭਵੇਤ੍, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਮਹਾਨ੍ ਬੁਭੂਸ਼਼ਤਿ, ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸੇਵੇਤ;
27 ௨௭ உங்களில் எவனாவது முதன்மையானவனாக இருக்கவிரும்பினால், அவன் உங்களுக்குப் பணிவிடைசெய்கிறவனாக இருக்கவேண்டும்.
ਯਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਮੁਖ੍ਯੋ ਬੁਭੂਸ਼਼ਤਿ, ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦਾਸੋ ਭਵੇਤ੍|
28 ௨௮ அப்படியே, மனிதகுமாரனும் பணிவிடை பெரும்படி வராமல், பணிவிடைசெய்யவும், அநேகரை மீட்கும் பொருளாகத் தம்முடைய ஜீவனைக் கொடுக்கவும் வந்தார் என்றார்.
ਇੱਥੰ ਮਨੁਜਪੁਤ੍ਰਃ ਸੇਵ੍ਯੋ ਭਵਿਤੁੰ ਨਹਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੇਵਿਤੁੰ ਬਹੂਨਾਂ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਮੂਲ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਦਾਤੁਞ੍ਚਾਗਤਃ|
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯਿਰੀਹੋਨਗਰਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਬਹਿਰ੍ਗਮਨਸਮਯੇ ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾ ਵਵ੍ਰਜੁਃ|
30 ௩0 அப்பொழுது வழியருகே உட்கார்ந்திருந்த இரண்டு குருடர்கள், இயேசு அவ்வழியே வருகிறார் என்று கேள்விப்பட்டு: ஆண்டவரே, தாவீதின் குமாரனே, எங்களுக்கு இரங்கும் என்று கூப்பிட்டார்கள்.
ਅਪਰੰ ਵਰ੍ਤ੍ਮਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵ ਉਪਵਿਸ਼ਨ੍ਤੌ ਦ੍ਵਾਵਨ੍ਧੌ ਤੇਨ ਮਾਰ੍ਗੇਣ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਗਮਨੰ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਪ੍ਰੋੱਚੈਃ ਕਥਯਾਮਾਸਤੁਃ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨ, ਆਵਯੋ ਰ੍ਦਯਾਂ ਵਿਧੇਹਿ|
31 ௩௧ அவர்கள் பேசாதிருக்கும்படி மக்கள் அவர்களை அதட்டினார்கள். அவர்களோ: ஆண்டவரே, தாவீதின் குமாரனே, எங்களுக்கு இரங்கும் என்று அதிகமாகக் கூப்பிட்டார்கள்.
ਤਤੋ ਲੋਕਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤੁਸ਼਼੍ਣੀਮ੍ਭਵਤਮਿਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੌ ਤਰ੍ਜਯਾਮਾਸੁਃ; ਤਥਾਪਿ ਤੌ ਪੁਨਰੁੱਚੈਃ ਕਥਯਾਮਾਸਤੁਃ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨ, ਆਵਾਂ ਦਯਸ੍ਵ|
32 ௩௨ இயேசு நின்று, அவர்களைத் தம்மிடத்தில் அழைத்து: நான் உங்களுக்கு என்னசெய்யவேண்டும் என்றிருக்கிறீர்கள் என்றார்.
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਥਗਿਤਃ ਸਨ੍ ਤਾਵਾਹੂਯ ਭਾਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍, ਯੁਵਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਯਾ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਰ੍ਵ੍ਯੰ? ਯੁਵਾਂ ਕਿੰ ਕਾਮਯੇਥੇ?
ਤਦਾ ਤਾਵੁਕ੍ਤਵਨ੍ਤੌ, ਪ੍ਰਭੋ ਨੇਤ੍ਰਾਣਿ ਨੌ ਪ੍ਰਸੰਨਾਨਿ ਭਵੇਯੁਃ|
34 ௩௪ இயேசு மனதுருகி, அவர்கள் கண்களைத் தொட்டார்; உடனே அவர்கள் பார்வையடைந்து, அவருக்குப் பின்னே சென்றார்கள்.
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੌ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਮੰਨਃ ਸਨ੍ ਤਯੋ ਰ੍ਨੇਤ੍ਰਾਣਿ ਪਸ੍ਪਰ੍ਸ਼, ਤੇਨੈਵ ਤੌ ਸੁਵੀਕ੍ਸ਼਼ਾਞ੍ਚਕ੍ਰਾਤੇ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਜਗ੍ਮੁਤੁਸ਼੍ਚ|
