மத்தேயு 17
1 ௧ ஆறு நாட்களுக்குப்பின்பு, இயேசு பேதுருவையும் யாக்கோபையும் அவனுடைய சகோதரனாகிய யோவானையும் கூட்டிக்கொண்டு தனித்திருக்கும்படி உயர்ந்த மலையின்மேல்போய்,
A week after Jesus [said that], he took Peter, James, and John, the [younger] brother of James, and led them up a high mountain where they were away from other people.
2 ௨ அவர்களுக்கு முன்பாக மறுரூபமடைந்தார்; அவருடைய முகம் சூரியனைப்போலப் பிரகாசித்தது, அவருடைய உடை ஒளியைப்போல வெண்மையானது.
[While they were there, the three disciples] saw that Jesus’ appearance was changed. His face shone like the sun, and his clothing [shone and] became as brilliant as light.
Suddenly Moses and Elijah, [who were important prophets many years ago], appeared and started talking with him.
4 ௪ அப்பொழுது பேதுரு இயேசுவைப் பார்த்து: ஆண்டவரே, நாம் இங்கே இருக்கிறது நல்லது; உமக்கு விருப்பமானால், இங்கே உமக்கு ஒரு கூடாரமும், மோசேக்கு ஒரு கூடாரமும், எலியாவிற்கு ஒரு கூடாரமுமாக, மூன்று கூடாரங்களைப் போடுவோம் என்றான்.
Peter [saw them and] said to Jesus, “Lord, it is wonderful for us to be here! If you want [me to], I will make three shelters, one for you, one for Moses, and one for Elijah.”
5 ௫ அவன் பேசும்போது, இதோ, ஒளியுள்ள ஒரு மேகம் அவர்கள்மேல் நிழலிட்டது. இவர் என்னுடைய நேசகுமாரன், இவரில் பிரியமாக இருக்கிறேன், இவருக்குச் செவிகொடுங்கள் என்று அந்த மேகத்திலிருந்து ஒரு சத்தம் உண்டானது.
While Peter was speaking, a bright cloud [appeared and] covered them. [They heard God] speaking [about Jesus from] inside the cloud. He said [to them], “This is my Son. I love him. He pleases me very much. [So] you must listen to him!”
When the three disciples heard [God speaking], they were terrified. [As a result], they fell prostrate on the ground.
But Jesus went to them and touched them [and] said [to them], “Stand up! Do not be afraid any more!”
And when they looked up [MTY], they saw that Jesus was the only one [who was still there].
9 ௯ அவர்கள் மலையிலிருந்து இறங்குகிறபோது, இயேசு அவர்களைப் பார்த்து: மனிதகுமாரன் மரித்தோரிலிருந்து உயிரோடு எழுந்திருக்கும்வரைக்கும் இந்தத் தரிசனத்தை ஒருவருக்கும் சொல்லவேண்டாம் என்று கட்டளையிட்டார்.
When they were walking down the mountain, Jesus commanded them, “Do not tell anyone what you saw [on the mountain top] until [God has caused me], the one who has come from heaven, to become alive again after I die.”
10 ௧0 அப்பொழுது, அவருடைய சீடர்கள் அவரைப் பார்த்து: அப்படியானால் எலியா முந்தி வரவேண்டும் என்று வேதபண்டிதர்கள் சொல்லுகிறார்களே, அது எப்படியென்று கேட்டார்கள்.
[Those three disciples had just seen Elijah and he did not do anything to prepare people for the coming of the Messiah], so they asked Jesus, “If [what you say is true], why do the men who teach the [Jewish] laws say that it is necessary for Elijah to come [back to earth] before [the Messiah comes]?”
Jesus answered [them], “It is true that [God promised that] Elijah would come to prepare many [HYP] [people for the Messiah’s coming].
12 ௧௨ ஆனாலும், எலியா வந்தாயிற்று என்று உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்; அவனை அறியாமல் தங்களுடைய விருப்பப்படி அவனுக்குச் செய்தார்கள்; இவ்விதமாக மனிதகுமாரனும் அவர்களால் பாடுகள்படுவார் என்றார்.
But note this: Elijah’s [representative] has already come, [and our leaders have seen him], but they did not recognize him [as the one who would come before the Messiah]. Instead, they treated him [badly], just like they desired. And those same rulers will soon treat [me], the one who came from heaven, in the same manner.”
13 ௧௩ அவர் யோவான்ஸ்நானனைக்குறித்துத் தங்களுக்குச் சொன்னார் என்று சீடர்கள் அப்பொழுது அறிந்துகொண்டார்கள்.
Then the three disciples understood that [when he was talking about Elijah], he was referring to John the Baptizer.
14 ௧௪ அவர்கள் மக்களிடத்தில் வந்தபோது, ஒரு மனிதன் அவரிடத்தில் வந்து, அவர் முன்பாக முழங்கால்படியிட்டு:
When [Jesus and the three disciples] returned to the [rest of us disciples] and to the crowd [that had gathered], a man approached Jesus and knelt before him.
15 ௧௫ ஆண்டவரே, என் மகனுக்கு இரங்கும், அவன் வலிப்பு வியாதியினால் கொடிய வேதனைப்படுகிறான்; அடிக்கடி தீயிலும், அடிக்கடி தண்ணீரிலும் விழுகிறான்.
He said [to him], “Sir/Lord, have mercy on my son and [heal him]! He has epilepsy and suffers very much. [Because of this illness], he has fallen in the fire and in the water many times.
I brought him to your disciples [in order that they might heal him], but they were not able to heal him.”
17 ௧௭ இயேசு மறுமொழியாக: விசுவாசமில்லாத மாறுபாடுள்ள சந்ததியே, எதுவரைக்கும் நான் உங்களோடு இருப்பேன்? எதுவரைக்கும் உங்களிடம் பொறுமையாக இருப்பேன்? அவனை என்னிடத்தில் கொண்டுவாருங்கள் என்றார்.
Jesus responded [by saying to everyone who had gathered there], “[You who have seen how I help people] do not believe [that you can do anything! Your minds] are distorted! How long do I have to be with you [before you] are [able to do what I do] [RHQ]? How long [do] I have to endure your [not believing] [RHQ]? Bring the boy here to me!”
When [they brought the boy to Jesus], Jesus rebuked the demon [that was causing the epilepsy]. [As a result], the demon came out of the boy, and right then the boy was healed.
19 ௧௯ அப்பொழுது, சீடர்கள் இயேசுவினிடத்தில் தனிமையில் வந்து: அதைத் துரத்திவிட எங்களால் ஏன் முடியாமற்போனது என்று கேட்டார்கள்.
[Later, some of us] disciples approached Jesus. We asked him privately, “Why were we [(exc)] not able to expel the demon?”
20 ௨0 அதற்கு இயேசு: உங்களுடைய விசுவாசக்குறைவினாலேதான்; கடுகுவிதையளவு விசுவாசம் உங்களுக்கு இருந்தால் நீங்கள் இந்த மலையைப் பார்த்து, இந்த இடத்தைவிட்டு அப்புறம் போ என்று சொல்ல அது அப்புறம் போகும்; உங்களால் செய்யமுடியாத காரியம் ஒன்றுமிராது என்று உண்மையாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.
He answered us, “It is because you did not believe very much [in God’s power]. Think about this: Mustard seeds [are very small, but in this area they grow and produce large] [MET] [plants]. [Similarly], if your faith grows until you truly believe [that God will do what you ask him to], you will be able to do anything [LIT]! You [could even] say to this hill, ‘Move from here to there!’ and it would go [where you told it to go].”
21 ௨௧ இந்த வகைப் பிசாசு ஜெபத்தினாலும் உபவாசத்தினாலுமேதவிர மற்ற எவ்விதத்தினாலும் புறப்பட்டுப்போகாது என்றார்.
22 ௨௨ அவர்கள் கலிலேயாவிலே வாழ்ந்தபோது, இயேசு அவர்களைப் பார்த்து: மனிதகுமாரன் மனிதர்களுடைய கைகளில் ஒப்புக்கொடுக்கப்படுவார்.
When [we disciples] had gathered together in Galilee [district], Jesus said to us, “[I], the one who came from heaven, will soon be handed over {[Someone] will soon hand me, the one who came from heaven, over} to the authorities [SYN].
23 ௨௩ அவர்கள் அவரைக் கொலைசெய்வார்கள்; ஆனாலும் மூன்றாம்நாளிலே உயிரோடு எழுந்திருப்பார் என்றார். அவர்கள் மிகுந்த துக்கமடைந்தார்கள்.
They will kill me. But [God] will cause me to become alive again on the third day [after I am killed].” [When we heard that], we became very sad.
24 ௨௪ அவர்கள் கப்பர்நகூமில் வந்தபோது, வரிப்பணம் வாங்குகிறவர்கள் பேதுருவினிடத்தில் வந்து: உங்களுடைய போதகர் வரிப்பணம் செலுத்துகிறதில்லையா என்று கேட்டார்கள்; செலுத்துகிறார் என்றான்.
When we came to Capernaum [city], the men who collect taxes [for the Temple approached Peter and said to him], “Your teacher pays the [Temple tax], does he not?”
25 ௨௫ அவன் வீட்டிற்குள் வந்தபோது, அவன் பேசுகிறதற்கு முன்னமே இயேசு அவனைப் பார்த்து: சீமோனே, உனக்கு எப்படித் தோன்றுகிறது? பூமியின் ராஜாக்கள் வருமானவரியையும் மற்ற வரியையும் தங்களுடைய பிள்ளைகளிடத்திலோ, அந்நியர்களிடத்திலோ, யாரிடத்தில் வாங்குகிறார்கள் என்று கேட்டார்.
He answered [them], “Yes, [he does pay it].” When we came into the house [where Jesus was saying], [before Peter began to talk about paying taxes], Jesus said [to him], “Simon, from whom do you think rulers collect revenue or taxes? [Do they collect taxes] from the citizens of their own [country], or from citizens of countries [they have conquered]?”
26 ௨௬ அதற்குப் பேதுரு: அந்நியர்களிடத்தில் வாங்குகிறார்கள் என்றான். இயேசு அவனைப் பார்த்து: அப்படியானால் பிள்ளைகள் அதைச் செலுத்தவேண்டியதில்லையே.
Peter answered [him], “From [citizens of] other [countries].” Then Jesus said to him, “So citizens of their own [country] do not need to [pay taxes].
27 ௨௭ ஆனாலும், நாம் அவர்களுக்கு இடறலாக இல்லாதபடிக்கு, நீ கடலுக்குப்போய், தூண்டில்போட்டு, முதலாவது அகப்படுகிற மீனைப் பிடித்து, அதின் வாயைத் திறந்துபார்; ஒரு வெள்ளிக்காசைக் காண்பாய்; அதை எடுத்து எனக்காகவும் உனக்காகவும் அவர்களிடம் கொடு என்றார்.
But [even though the Temple is mine, pay the tax for us so that the Temple tax collectors will not become angry with us. In order to get the money to pay it], go to the lake. Cast your [fish line and] hook, and take the first fish that you catch. When you open its mouth, you will find a silver coin [that is worth enough to pay the tax] for you and me. Take that coin and give [it] to the Temple tax collectors.”
