< மத்தேயு 13 >
1 ௧ இயேசு அன்றைய தினமே வீட்டிலிருந்து புறப்பட்டுப்போய், கடலோரத்திலே உட்கார்ந்தார்.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸਦ੍ਮਨੋ ਗਤ੍ਵਾ ਸਰਿਤ੍ਪਤੇ ਰੋਧਸਿ ਸਮੁਪਵਿਵੇਸ਼|
2 ௨ திரளான மக்கள் அவரிடத்தில் கூடிவந்தபடியால், அவர் படகில் ஏறி உட்கார்ந்தார்; மக்களெல்லோரும் கரையிலே நின்றார்கள்.
ਤਤ੍ਰ ਤਤ੍ਸੰਨਿਧੌ ਬਹੁਜਨਾਨਾਂ ਨਿਵਹੋਪਸ੍ਥਿਤੇਃ ਸ ਤਰਣਿਮਾਰੁਹ੍ਯ ਸਮੁਪਾਵਿਸ਼ਤ੍, ਤੇਨ ਮਾਨਵਾ ਰੋਧਸਿ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
3 ௩ அவர் அநேக காரியங்களை உவமைகளாக அவர்களுக்குச் சொன்னார்: கேளுங்கள், விதைக்கிறவன் ஒருவன் விதைக்கப் புறப்பட்டான்.
ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੈਸ੍ਤਾਨ੍ ਇੱਥੰ ਬਹੁਸ਼ ਉਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍| ਪਸ਼੍ਯਤ, ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲੋ ਬੀਜਾਨਿ ਵਪ੍ਤੁੰ ਬਹਿਰ੍ਜਗਾਮ,
4 ௪ அவன் விதைக்கும்போது, சில விதைகள் வழியருகே விழுந்தன; பறவைகள் வந்து அவைகளைச் சாப்பிட்டன.
ਤਸ੍ਯ ਵਪਨਕਾਲੇ ਕਤਿਪਯਬੀਜੇਸ਼਼ੁ ਮਾਰ੍ਗਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਪਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਵਿਹਗਾਸ੍ਤਾਨਿ ਭਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਃ|
5 ௫ சில விதைகள் அதிக மண்ணில்லாத கற்பாறை இடங்களில் விழுந்தன; மண் ஆழமாக இல்லாததினாலே அவைகள் சீக்கிரமாக முளைத்தன.
ਅਪਰੰ ਕਤਿਪਯਬੀਜੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਤੋਕਮ੍ਰੁʼਦ੍ਯੁਕ੍ਤਪਾਸ਼਼ਾਣੇ ਪਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਮ੍ਰੁʼਦਲ੍ਪਤ੍ਵਾਤ੍ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਤਾਨ੍ਯਙ੍ਕੁਰਿਤਾਨਿ,
6 ௬ வெயில் ஏறினபோதோ, கருகிப்போய், வேரில்லாமையால் உலர்ந்துபோயின.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਰਵਾਵੁਦਿਤੇ ਦਗ੍ਧਾਨਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮੂਲਾਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਤ੍ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਤਾਂ ਗਤਾਨਿ ਚ|
7 ௭ சில விதைகள் முள்ளுள்ள இடங்களில் விழுந்தன; முள் வளர்ந்து அவைகளை நெருக்கிப்போட்டது.
ਅਪਰੰ ਕਤਿਪਯਬੀਜੇਸ਼਼ੁ ਕਣ੍ਟਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਪਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਕਣ੍ਟਕਾਨ੍ਯੇਧਿਤ੍ਵਾ ਤਾਨਿ ਜਗ੍ਰਸੁਃ|
8 ௮ சில விதைகளோ நல்ல நிலத்தில் விழுந்தன, சில விதைகள் நூறாகவும், சில விதைகள் அறுபதாகவும், சில விதைகள் முப்பதாகவும் பலன் தந்தன.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਕਤਿਪਯਬੀਜਾਨਿ ਉਰ੍ੱਵਰਾਯਾਂ ਪਤਿਤਾਨਿ; ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਾਨਿਚਿਤ੍ ਸ਼ਤਗੁਣਾਨਿ ਕਾਨਿਚਿਤ੍ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਟਿਗੁਣਾਨਿ ਕਾਨਿਚਿਤ੍ ਤ੍ਰਿੰਸ਼ਗੁੰਣਾਨਿ ਫਲਾਨਿ ਫਲਿਤਵਨ੍ਤਿ|
9 ௯ கேட்கிறதற்குக் காதுள்ளவன் கேட்கவேண்டும் என்றார்.
ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਯਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੁਤੀ ਆਸਾਤੇ ਸ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਯਾਤ੍|
10 ௧0 அப்பொழுது, சீடர்கள் அவரிடத்தில் வந்து: ஏன் அவர்களோடு உவமைகளாக பேசுகிறீர் என்று கேட்டார்கள்.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਰਾਗਤ੍ਯ ਸੋ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛ੍ਯਤ, ਭਵਤਾ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕੁਤੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾ ਕਥ੍ਯਤੇ?
11 ௧௧ அவர்களுக்கு அவர் மறுமொழியாக: பரலோகராஜ்யத்தின் இரகசியங்களை அறியும்படி உங்களுக்கு அருளப்பட்டது, அவர்களுக்கோ அருளப்படவில்லை.
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਨਿਗੂਢਾਂ ਕਥਾਂ ਵੇਦਿਤੁੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਮਦਾਯਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਭ੍ਯੋ ਨਾਦਾਯਿ|
12 ௧௨ உள்ளவன் எவனோ அவனுக்குக் கொடுக்கப்படும், பரிபூரணமும் அடைவான்; இல்லாதவன் எவனோ அவனிடத்தில் உள்ளதும் எடுத்துக்கொள்ளப்படும்.
ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਵਰ੍ੱਧਤੇ, ਤਸ੍ਮਾਯੇਵ ਦਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਬਾਹੁਲ੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਨ ਵਰ੍ੱਧਤੇ, ਤਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਨਾਸ੍ਤੇ, ਤਦਪਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਆਦਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
13 ௧௩ அவர்கள் கண்டும் காணாதவர்களாகவும், கேட்டும் கேளாதவர்களாகவும், உணர்ந்துகொள்ளாதவர்களாகவும் இருக்கிறபடியினால், நான் உவமைகளாக அவர்களோடு பேசுகிறேன்.
ਤੇ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤੋਪਿ ਨ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤੋਪਿ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਿ, ਬੁਧ੍ਯਮਾਨਾ ਅਪਿ ਨ ਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤੇ ਚ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾ ਕਥ੍ਯਤੇ|
14 ௧௪ ஏசாயாவின் தீர்க்கதரிசனம் அவர்களிடத்தில் நிறைவேறுகிறது; அதாவது: காதாரக்கேட்டும் உணராதிருப்பீர்கள்; கண்ணாரக்கண்டும் அறியாதிருப்பீர்கள்.
ਯਥਾ ਕਰ੍ਣੈਃ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਥ ਯੂਯੰ ਵੈ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਨ ਭੋਤ੍ਸ੍ਯਥ| ਨੇਤ੍ਰੈਰ੍ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ ਯੂਯਞ੍ਚ ਪਰਿਜ੍ਞਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ| ਤੇ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾ ਯਥਾ ਨੈਵ ਪਰਿਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਲੋਚਨੈਃ| ਕਰ੍ਣੈ ਰ੍ਯਥਾ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਿ ਨ ਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤੇ ਚ ਮਾਨਸੈਃ| ਵ੍ਯਾਵਰ੍ੱਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਚਿੱਤੇਸ਼਼ੁ ਕਾਲੇ ਕੁਤ੍ਰਾਪਿ ਤੈਰ੍ਜਨੈਃ| ਮੱਤਸ੍ਤੇ ਮਨੁਜਾਃ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾ ਯਥਾ ਨੈਵ ਭਵਨ੍ਤਿ ਚ| ਤਥਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਸ੍ਥੂਲਬੁੱਧਯਃ| ਬਧਿਰੀਭੂਤਕਰ੍ਣਾਸ਼੍ਚ ਜਾਤਾਸ਼੍ਚ ਮੁਦ੍ਰਿਤਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ|
15 ௧௫ இந்த மக்கள் கண்களினால் காணாமலும், காதுகளினால் கேளாமலும், இருதயத்தினால் உணர்ந்து மனந்திரும்பாமலும், நான் அவர்களை ஆரோக்கியமாக்காமலும் இருக்கும்படியாக, அவர்கள் இருதயம் கொழுத்திருக்கிறது; காதால் மந்தமாகக் கேட்டு, தங்களுடைய கண்களை மூடிக்கொண்டார்கள்’ என்பதே.
ਯਦੇਤਾਨਿ ਵਚਨਾਨਿ ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਾਨਿ ਤੇਸ਼਼ੁ ਤਾਨਿ ਫਲਨ੍ਤਿ|
16 ௧௬ உங்களுடைய கண்கள் காண்கிறதினாலும், உங்களுடைய காதுகள் கேட்கிறதினாலும், அவைகள் பாக்கியமுள்ளவைகள்.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਯਨਾਨਿ ਧਨ੍ਯਾਨਿ, ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਾਨਿ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤੇ; ਧਨ੍ਯਾਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ਼ਬ੍ਦਗ੍ਰਹਾਃ, ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੈਰਾਕਰ੍ਣ੍ਯਤੇ|
17 ௧௭ அநேக தீர்க்கதரிசிகளும் நீதிமான்களும் நீங்கள் காண்கிறவைகளைக் காணவும், நீங்கள் கேட்கிறவைகளைக் கேட்கவும் விரும்பியும், காணாமலும் கேளாமலும் போனார்களென்று, உண்மையாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.
ਮਯਾ ਯੂਯੰ ਤਥ੍ਯੰ ਵਚਾਮਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਦ੍ਯਦ੍ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਦ੍ ਬਹਵੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਸ਼੍ਚ ਮਾਨਵਾ ਦਿਦ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤੋਪਿ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨਾਲਭਨ੍ਤ, ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਥ, ਤਤ੍ ਤੇ ਸ਼ੁਸ਼੍ਰੂਸ਼਼ਮਾਣਾ ਅਪਿ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਨਾਲਭਨ੍ਤ|
18 ௧௮ ஆகவே, விதைக்கிறவனைப்பற்றிய உவமையைக் கேளுங்கள்.
ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲੀਯਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਸ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਤ|
19 ௧௯ ஒருவன், ராஜ்யத்தின் வசனத்தைக் கேட்டும் உணராதிருக்கும்போது, சாத்தான் வந்து, அவன் இருதயத்தில் விதைக்கப்பட்டதைப் பறித்துக்கொள்ளுகிறான்; அவனே வழியருகே விதைக்கப்பட்டவன்.
ਮਾਰ੍ਗਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਬੀਜਾਨ੍ਯੁਪ੍ਤਾਨਿ ਤਸ੍ਯਾਰ੍ਥ ਏਸ਼਼ਃ, ਯਦਾ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਨ ਬੁਧ੍ਯਤੇ, ਤਦਾ ਪਾਪਾਤ੍ਮਾਗਤ੍ਯ ਤਦੀਯਮਨਸ ਉਪ੍ਤਾਂ ਕਥਾਂ ਹਰਨ੍ ਨਯਤਿ|
20 ௨0 கற்பாறை இடங்களில் விதைக்கப்பட்டவன், வசனத்தைக்கேட்டு, உடனே அதை மகிழ்ச்சியோடு ஏற்றுக்கொள்ளுகிறவன்;
ਅਪਰੰ ਪਾਸ਼਼ਾਣਸ੍ਥਲੇ ਬੀਜਾਨ੍ਯੁਪ੍ਤਾਨਿ ਤਸ੍ਯਾਰ੍ਥ ਏਸ਼਼ਃ; ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵੈਵ ਹਰ੍ਸ਼਼ਚਿੱਤੇਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ,
21 ௨௧ ஆனாலும் தனக்குள்ளே வேரில்லாதவனாக, கொஞ்சக்காலம்மட்டும் நிலைத்திருப்பான்; வசனத்தினிமித்தம் உபத்திரவமும் துன்பமும் உண்டானவுடனே இடறலடைவான்.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਮਨਸਿ ਮੂਲਾਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਤ੍ ਸ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ਕਾਲਮਾਤ੍ਰੰ ਸ੍ਥਿਰਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ; ਪਸ਼੍ਚਾਤ ਤਤ੍ਕਥਾਕਾਰਣਾਤ੍ ਕੋਪਿ ਕ੍ਲੇਸ੍ਤਾਡਨਾ ਵਾ ਚੇਤ੍ ਜਾਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦ੍ ਵਿਘ੍ਨਮੇਤਿ|
22 ௨௨ முள்ளுள்ள இடங்களில் விதைக்கப்பட்டவன், வசனத்தைக் கேட்கிறவனாக இருந்து, உலகத்தின் கவலையும் செல்வத்தின் மயக்கமும் வசனத்தை நெருக்கிப்போடுகிறதினால், அவனும் பலனற்றுப்போவான். (aiōn )
ਅਪਰੰ ਕਣ੍ਟਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਬੀਜਾਨ੍ਯੁਪ੍ਤਾਨਿ ਤਦਰ੍ਥ ਏਸ਼਼ਃ; ਕੇਨਚਿਤ੍ ਕਥਾਯਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤਾਯਾਂ ਸਾਂਸਾਰਿਕਚਿਨ੍ਤਾਭਿ ਰ੍ਭ੍ਰਾਨ੍ਤਿਭਿਸ਼੍ਚ ਸਾ ਗ੍ਰਸ੍ਯਤੇ, ਤੇਨ ਸਾ ਮਾ ਵਿਫਲਾ ਭਵਤਿ| (aiōn )
23 ௨௩ நல்ல நிலத்தில் விதைக்கப்பட்டவனோ, வசனத்தைக் கேட்கிறவனும் உணருகிறவனுமாக இருந்து, நூறுமடங்காகவும் அறுபதுமடங்காகவும் முப்பதுமடங்காகவும் பலன் தருவான் என்றார்.
ਅਪਰਮ੍ ਉਰ੍ੱਵਰਾਯਾਂ ਬੀਜਾਨ੍ਯੁਪ੍ਤਾਨਿ ਤਦਰ੍ਥ ਏਸ਼਼ਃ; ਯੇ ਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਵੁਧ੍ਯਨ੍ਤੇ, ਤੇ ਫਲਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਕੇਚਿਤ੍ ਸ਼ਤਗੁਣਾਨਿ ਕੇਚਿਤ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਟਿਗੁਣਾਨਿ ਕੇਚਿੱਚ ਤ੍ਰਿੰਸ਼ਦ੍ਗੁਣਾਨਿ ਫਲਾਨਿ ਜਨਯਨ੍ਤਿ|
24 ௨௪ வேறொரு உவமையை அவர்களுக்குச் சொன்னார்: பரலோகராஜ்யம் தன் நிலத்தில் நல்ல விதையை விதைத்த மனிதனுக்கு ஒப்பாக இருக்கிறது.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸੋਪਰਾਮੇਕਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਮੁਪਸ੍ਥਾਪ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਯਾਮਾਸ; ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਰਾਜ੍ਯੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਨ ਕੇਨਚਿਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥੇਨੋਪਮੀਯਤੇ, ਯੇਨ ਸ੍ਵੀਯਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰਸ਼ਸ੍ਤਬੀਜਾਨ੍ਯੌਪ੍ਯਨ੍ਤ|
25 ௨௫ மனிதர்கள் தூங்கும்போது அவனுடைய சத்துரு வந்து, கோதுமைக்குள் களைகளை விதைத்துவிட்டுப்போனான்.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਕ੍ਸ਼਼ਣਦਾਯਾਂ ਸਕਲਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਸੁਪ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਰਿਪੁਰਾਗਤ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗੋਧੂਮਬੀਜਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਵਨ੍ਯਯਵਮਬੀਜਾਨ੍ਯੁਪ੍ਤ੍ਵਾ ਵਵ੍ਰਾਜ|
26 ௨௬ பயிரானது வளர்ந்து கதிர்விட்டபோது, களைகளும் காணப்பட்டது.
ਤਤੋ ਯਦਾ ਬੀਜੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਙ੍ਕਰਾ ਜਾਯਮਾਨਾਃ ਕਣਿਸ਼ਾਨਿ ਘ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ; ਤਦਾ ਵਨ੍ਯਯਵਸਾਨ੍ਯਪਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਮਾਨਾਨ੍ਯਭਵਨ੍|
27 ௨௭ வீட்டெஜமானுடைய வேலைக்காரர்கள் அவனிடத்தில் வந்து: ஆண்டவனே, நீர் உமது நிலத்தில் நல்ல விதையை விதைத்தீர் அல்லவா? பின்னே அதில் களைகள் எப்படி உண்டானது என்றார்கள்.
ਤਤੋ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਸ੍ਯ ਦਾਸੇਯਾ ਆਗਮ੍ਯ ਤਸ੍ਮੈ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ, ਹੇ ਮਹੇੱਛ, ਭਵਤਾ ਕਿੰ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਭਦ੍ਰਬੀਜਾਨਿ ਨੌਪ੍ਯਨ੍ਤ? ਤਥਾਤ੍ਵੇ ਵਨ੍ਯਯਵਸਾਨਿ ਕ੍ਰੁʼਤ ਆਯਨ੍?
28 ௨௮ அதற்கு அவன்: சத்துரு அதைச் செய்தான் என்றான். அப்பொழுது வேலைக்காரர்கள்: நாங்கள்போய் அவைகளைப் பிடுங்கிப்போட உமக்கு விருப்பமா? என்று கேட்டார்கள்.
ਤਦਾਨੀਂ ਤੇਨ ਤੇ ਪ੍ਰਤਿਗਦਿਤਾਃ, ਕੇਨਚਿਤ੍ ਰਿਪੁਣਾ ਕਰ੍ੰਮਦਮਕਾਰਿ| ਦਾਸੇਯਾਃ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਵਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ਯੁਤ੍ਪਾੱਯ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪਾਮੋ ਭਵਤਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀੱਛਾ ਜਾਯਤੇ?
29 ௨௯ அதற்கு அவன்: வேண்டாம், களைகளைப் பிடுங்கும்போது நீங்கள் கோதுமையையும்சேர்த்து வேரோடு பிடுங்காதபடிக்கு, இரண்டையும் அறுப்புமட்டும் வளரவிடுங்கள்.
ਤੇਨਾਵਾਦਿ, ਨਹਿ, ਸ਼ਙ੍ਕੇ(ਅ)ਹੰ ਵਨ੍ਯਯਵਸੋਤ੍ਪਾਟਨਕਾਲੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਸ੍ਤੈਃ ਸਾਕੰ ਗੋਧੂਮਾ ਅਪ੍ਯੁਤ੍ਪਾਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
30 ௩0 அறுப்புக்காலத்தில் நான் அறுக்கிறவர்களைப் பார்த்து: முதலாவது, களைகளைப் பிடுங்கி, அவைகளைச் சுட்டெரிக்கிறதற்குக் கட்டுகளாகக் கட்டுங்கள்; கோதுமையையோ என் களஞ்சியத்தில் சேர்த்துவையுங்கள் என்பேன் என்று சொன்னான் என்றார்.
ਅਤਃ ਸ਼੍ਸ੍ਯਕਰ੍ੱਤਨਕਾਲੰ ਯਾਵਦ੍ ਉਭਯਾਨ੍ਯਪਿ ਸਹ ਵਰ੍ੱਧਨ੍ਤਾਂ, ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤਨਕਾਲੇ ਕਰ੍ੱਤਕਾਨ੍ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਯੂਯਮਾਦੌ ਵਨ੍ਯਯਵਸਾਨਿ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਦਾਹਯਿਤੁੰ ਵੀਟਿਕਾ ਬਦ੍ੱਵਾ ਸ੍ਥਾਪਯਤ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵੇ ਗੋਧੂਮਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਭਾਣ੍ਡਾਗਾਰੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਸ੍ਥਾਪ੍ਯਨ੍ਤਾਮ੍|
31 ௩௧ வேறொரு உவமையை அவர்களுக்குச் சொன்னார்: பரலோகராஜ்யம் கடுகுவிதைக்கு ஒப்பாக இருக்கிறது; அதை ஒரு மனிதன் எடுத்துத் தன் நிலத்தில் விதைத்தான்.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸੋਪਰਾਮੇਕਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਮੁੱਥਾਪ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ਮਨੁਜਃ ਸਰ੍ਸ਼਼ਪਬੀਜਮੇਕੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰ ਉਵਾਪ|
32 ௩௨ அது எல்லாவிதைகளிலும் சிறியதாயிருந்தும், வளரும்போது, எல்லாச் செடிகளிலும் பெரியதாகி, ஆகாயத்துப் பறவைகள் அதின் கிளைகளில் வந்து அடையத்தக்க மரமாகும் என்றார்.
ਸਰ੍ਸ਼਼ਪਬੀਜੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਦ੍ ਬੀਜਾਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਮਪਿ ਸਦਙ੍ਕੁਰਿਤੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ਾਕਾਤ੍ ਬ੍ਰੁʼਹਦ੍ ਭਵਤਿ; ਸ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਸ੍ਤਰੁ ਰ੍ਭਵਤਿ, ਯਸ੍ਯ ਸ਼ਾਖਾਸੁ ਨਭਸਃ ਖਗਾ ਆਗਤ੍ਯ ਨਿਵਸਨ੍ਤਿ; ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਰਾਜ੍ਯੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਸ੍ਯ ਸਰ੍ਸ਼਼ਪੈਕਸ੍ਯ ਸਮਮ੍|
33 ௩௩ வேறொரு உவமையை அவர்களுக்குச் சொன்னார்: பரலோகராஜ்யம் புளித்த மாவிற்கு ஒப்பாக இருக்கிறது; அதை ஒரு பெண் எடுத்து, முழுவதும் புளிக்கும்வரைக்கும், மூன்றுபடி மாவிலே பிசைந்துவைத்தாள் என்றார்.
ਪੁਨਰਪਿ ਸ ਉਪਮਾਕਥਾਮੇਕਾਂ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕਾਰ; ਕਾਚਨ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਯਤ੍ ਕਿਣ੍ਵਮਾਦਾਯ ਦ੍ਰੋਣਤ੍ਰਯਮਿਤਗੋਧੂਮਚੂਰ੍ਣਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਿਸ਼੍ਰੀਭਵਨਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਸਮਾੱਛਾਦ੍ਯ ਨਿਧੱਤਵਤੀ, ਤਤ੍ਕਿਣ੍ਵਮਿਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ|
34 ௩௪ இவைகளையெல்லாம் இயேசு மக்களோடு உவமைகளாகப் பேசினார்; உவமைகளில்லாமல், அவர்களோடு பேசவில்லை.
ਇੱਥੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮਨੁਜਨਿਵਹਾਨਾਂ ਸੰਨਿਧਾਵੁਪਮਾਕਥਾਭਿਰੇਤਾਨ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨਾਨਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਉਪਮਾਂ ਵਿਨਾ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਿਮਪਿ ਕਥਾਂ ਨਾਕਥਯਤ੍|
35 ௩௫ என் வாயை உவமைகளினால் திறப்பேன்; உலகத்தோற்றமுதல் மறைபொருளானவைகளை வெளிப்படுத்துவேன் என்று தீர்க்கதரிசியால் சொல்லப்பட்டது நிறைவேறும்படி இப்படி நடந்தது.
ਏਤੇਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੀਯੇਨ ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਵ੍ਯਾਦਾਯ ਵਦਨੰ ਨਿਜੰ| ਅਹੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਗੁਪ੍ਤਵਾਕ੍ਯੰ ਪੁਰਾਭਵੰ| ਯਦੇਤਦ੍ਵਚਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਮਾਸੀਤ੍, ਤਤ੍ ਸਿੱਧਮਭਵਤ੍|
36 ௩௬ அப்பொழுது இயேசு மக்களை அனுப்பிவிட்டு வீட்டிற்குப் போனார். அவருடைய சீடர்கள் அவரிடத்தில் வந்து: நிலத்தின் களைகளைப்பற்றிய உவமையை எங்களுக்கு விளக்கிச்சொல்லவேண்டுமென்று கேட்டார்கள்.
ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਮਨੁਜਾਨ੍ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜ੍ਯ ਯੀਸ਼ੌ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯਾ ਆਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ਵੇ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਃ, ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਸ੍ਯ ਵਨ੍ਯਯਵਸੀਯਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਮ੍ ਭਵਾਨ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਵਦਤੁ|
37 ௩௭ அவர் மறுமொழியாக: நல்ல விதையை விதைக்கிறவன் மனிதகுமாரன்;
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਯੇਨ ਭਦ੍ਰਬੀਜਾਨ੍ਯੁਪ੍ਯਨ੍ਤੇ ਸ ਮਨੁਜਪੁਤ੍ਰਃ,
38 ௩௮ நிலம் உலகம்; நல்ல விதை ராஜ்யத்தின் பிள்ளைகள்; களைகள் சாத்தானுடைய பிள்ளைகள்;
ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਜਗਤ੍, ਭਦ੍ਰਬੀਜਾਨੀ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ,
39 ௩௯ அவைகளை விதைக்கிற சத்துரு பிசாசு; அறுவடை உலகத்தின் முடிவு; அறுக்கிறவர்கள் தேவதூதர்கள். (aiōn )
ਵਨ੍ਯਯਵਸਾਨਿ ਪਾਪਾਤ੍ਮਨਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ| ਯੇਨ ਰਿਪੁਣਾ ਤਾਨ੍ਯੁਪ੍ਤਾਨਿ ਸ ਸ਼ਯਤਾਨਃ, ਕਰ੍ੱਤਨਸਮਯਸ਼੍ਚ ਜਗਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ਃ, ਕਰ੍ੱਤਕਾਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਾਃ| (aiōn )
40 ௪0 ஆதலால், களைகளைச்சேர்த்து அக்கினியால் சுட்டெரிக்கிறதுபோல, இந்த உலகத்தின் முடிவிலே நடக்கும். (aiōn )
ਯਥਾ ਵਨ੍ਯਯਵਸਾਨਿ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਦਾਹ੍ਯਨ੍ਤੇ, ਤਥਾ ਜਗਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; (aiōn )
41 ௪௧ மனிதகுமாரன் தம்முடைய தூதர்களை அனுப்புவார்; அவர்கள் அவருடைய ராஜ்யத்தில் இருக்கிற எல்லா இடறல்களையும் அக்கிரமம் செய்கிறவர்களையும் சேர்த்து,
ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਸ੍ਵਾਂਯਦੂਤਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤੇਨ ਤੇ ਚ ਤਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਵਿਘ੍ਨਕਾਰਿਣੋ(ਅ)ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਲੋਕਾਂਸ਼੍ਚ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ
42 ௪௨ அவர்களை அக்கினிச்சூளையிலே போடுவார்கள்; அங்கே அழுகையும் பற்கடிப்பும் உண்டாயிருக்கும்.
ਯਤ੍ਰ ਰੋਦਨੰ ਦਨ੍ਤਘਰ੍ਸ਼਼ਣਞ੍ਚ ਭਵਤਿ, ਤਤ੍ਰਾਗ੍ਨਿਕੁਣ੍ਡੇ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
43 ௪௩ அப்பொழுது, நீதிமான்கள் தங்களுடைய பிதாவின் ராஜ்யத்திலே சூரியனைப்போலப் பிரகாசிப்பார்கள். கேட்கிறதற்குக் காதுள்ளவன் கேட்கவேண்டும்.
ਤਦਾਨੀਂ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਲੋਕਾਃ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪਿਤੂ ਰਾਜ੍ਯੇ ਭਾਸ੍ਕਰਇਵ ਤੇਜਸ੍ਵਿਨੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ| ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਯਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੁਤੀ ਆਸਾਤੇ, ਮ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਯਾਤ੍|
44 ௪௪ அன்றியும், பரலோகராஜ்யம் நிலத்தில் புதைத்திருக்கிற புதையலுக்கு ஒப்பாக இருக்கிறது; அதை ஒரு மனிதன் பார்த்து, மறைத்து, அதைப்பற்றிய மகிழ்ச்சியினாலேபோய், தனக்கு உண்டான எல்லாவற்றையும் விற்று, அந்த நிலத்தை வாங்குகிறான்.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਮਧ੍ਯੇ ਨਿਧਿੰ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ ਯੋ ਗੋਪਯਤਿ, ਤਤਃ ਪਰੰ ਸਾਨਨ੍ਦੋ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੀਯਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਵਿਕ੍ਰੀਯ ੱਤਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਕ੍ਰੀਣਾਤਿ, ਸ ਇਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ|
45 ௪௫ மேலும், பரலோகராஜ்யம் நல்ல முத்துக்களைத்தேடுகிற வியாபாரிக்கு ஒப்பாக இருக்கிறது.
ਅਨ੍ਯਞ੍ਚ ਯੋ ਵਣਿਕ੍ ਉੱਤਮਾਂ ਮੁਕ੍ਤਾਂ ਗਵੇਸ਼਼ਯਨ੍
46 ௪௬ அவன் விலையுயர்ந்த ஒரு முத்தைப் பார்த்து, போய், தனக்குண்டான எல்லாவற்றையும் விற்று, அதை வாங்குகிறான்.
ਮਹਾਰ੍ਘਾਂ ਮੁਕ੍ਤਾਂ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਨਿਜਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਵਿਕ੍ਰੀਯ ਤਾਂ ਕ੍ਰੀਣਾਤਿ, ਸ ਇਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ|
47 ௪௭ அன்றியும், பரலோகராஜ்யம் கடலிலே போடப்பட்டு, எல்லாவிதமான மீன்களையும் சேர்த்து வாரிக்கொள்ளும் வலைக்கு ஒப்பாக இருக்கிறது.
ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਸਮੁਦ੍ਰੋ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤਃ ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਕਾਰਮੀਨਸੰਗ੍ਰਾਹ੍ਯਾਨਾਯਇਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ|
48 ௪௮ அது நிறைந்தபோது, மீனவர்கள் அதைக் கரைக்கு இழுத்து, உட்கார்ந்து, நல்லவைகளைக் கூடைகளில் சேர்த்து, ஆகாதவைகளை எறிந்துவிடுவார்கள்.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਆਨਾਯੇ ਪੂਰ੍ਣੇ ਜਨਾ ਯਥਾ ਰੋਧਸ੍ਯੁੱਤੋਲ੍ਯ ਸਮੁਪਵਿਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਸ਼ਸ੍ਤਮੀਨਾਨ੍ ਸੰਗ੍ਰਹ੍ਯ ਭਾਜਨੇਸ਼਼ੁ ਨਿਦਧਤੇ, ਕੁਤ੍ਸਿਤਾਨ੍ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪਨ੍ਤਿ;
49 ௪௯ இப்படியே உலகத்தின் முடிவிலே நடக்கும். தேவதூதர்கள் புறப்பட்டு, நீதிமான்களின் நடுவிலிருந்து பொல்லாதவர்களைப் பிரித்து, (aiōn )
ਤਥੈਵ ਜਗਤਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਫਲਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਾ ਆਗਤ੍ਯ ਪੁਣ੍ਯਵੱਜਨਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਪਾਪਿਨਃ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਵਹ੍ਨਿਕੁਣ੍ਡੇ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ, (aiōn )
50 ௫0 அவர்களை அக்கினிச்சூளையிலே போடுவார்கள்; அங்கே அழுகையும் பற்கடிப்பும் உண்டாயிருக்கும் என்றார்.
ਤਤ੍ਰ ਰੋਦਨੰ ਦਨ੍ਤੈ ਰ੍ਦਨ੍ਤਘਰ੍ਸ਼਼ਣਞ੍ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਃ|
51 ௫௧ பின்பு, இயேசு அவர்களைப் பார்த்து: இவைகளையெல்லாம் அறிந்துகொண்டீர்களா என்று கேட்டார். அதற்கு அவர்கள்: ஆம், அறிந்துகொண்டோம் ஆண்டவரே, என்றார்கள்.
ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਤੇ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਿਮੇਤਾਨ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨਾਨ੍ਯਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤ? ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਸਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਭੋ|
52 ௫௨ அப்பொழுது அவர் அவர்களைப் பார்த்து: இப்படி இருக்கிறபடியால், பரலோகராஜ்யத்திற்கு அடுத்தவைகளில் உபதேசிக்கப்பட்டுத் தேறின வேதபண்டிதன் எவனும் தன் பொக்கிஷத்திலிருந்து புதியவைகளையும் பழையவைகளையும் எடுத்துக்கொடுக்கிற வீட்டெஜமானாகிய மனிதனுக்கு ஒப்பாக இருக்கிறான் என்றார்.
ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਨਿਜਭਾਣ੍ਡਾਗਾਰਾਤ੍ ਨਵੀਨਪੁਰਾਤਨਾਨਿ ਵਸ੍ਤੂਨਿ ਨਿਰ੍ਗਮਯਤਿ ਯੋ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਃ ਸ ਇਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯਮਧਿ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾਃ ਸ੍ਵਰ੍ਵ ਉਪਦੇਸ਼਼੍ਟਾਰਃ|
53 ௫௩ இயேசு இந்த உவமைகளைச் சொல்லிமுடித்தபின்பு, அந்த இடத்தைவிட்டு,
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਰੇਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਃ ਸਮਾਪ੍ਯ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥੇ| ਅਪਰੰ ਸ੍ਵਦੇਸ਼ਮਾਗਤ੍ਯ ਜਨਾਨ੍ ਭਜਨਭਵਨ ਉਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍;
54 ௫௪ தாம் வளர்ந்த ஊருக்கு வந்து, அவர்களுடைய ஜெப ஆலயத்திலே அவர்களுக்கு உபதேசம் செய்தார். அவர்கள் ஆச்சரியப்பட்டு: இவனுக்கு இந்த ஞானமும் பலத்த செய்கைகளும் எப்படி வந்தது?
ਤੇ ਵਿਸ੍ਮਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤ ਏਤਸ੍ਯੈਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਜ੍ਞਾਨਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਕਰ੍ੰਮ ਚ ਕਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਜਾਯਤ?
55 ௫௫ இவன் தச்சனுடைய குமாரன் அல்லவா? இவன் தாய் மரியாள் என்பவள் அல்லவா? யாக்கோபு, யோசே, சீமோன், யூதா என்பவர்கள் இவனுக்குச் சகோதரர்கள் அல்லவா?
ਕਿਮਯੰ ਸੂਤ੍ਰਧਾਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ ਨਹਿ? ਏਤਸ੍ਯ ਮਾਤੁ ਰ੍ਨਾਮ ਚ ਕਿੰ ਮਰਿਯਮ੍ ਨਹਿ? ਯਾਕੁਬ੍-ਯੂਸ਼਼ਫ੍-ਸ਼ਿਮੋਨ੍-ਯਿਹੂਦਾਸ਼੍ਚ ਕਿਮੇਤਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਨਹਿ?
56 ௫௬ இவன் சகோதரிகளெல்லோரும் நம்மிடத்தில் இருக்கிறார்கள் அல்லவா? இப்படியிருக்க, இதெல்லாம் இவனுக்கு எப்படி வந்தது? என்று சொல்லி,
ਏਤਸ੍ਯ ਭਗਿਨ੍ਯਸ਼੍ਚ ਕਿਮਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਨ ਸਨ੍ਤਿ? ਤਰ੍ਹਿ ਕਸ੍ਮਾਦਯਮੇਤਾਨਿ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍? ਇੱਥੰ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਘ੍ਨਰੂਪੋ ਬਭੂਵ;
57 ௫௭ அவரைக்குறித்து இடறலடைந்தார்கள். இயேசு அவர்களைப் பார்த்து: தீர்க்கதரிசி ஒருவன் தன் ஊரிலும் தன் வீட்டிலுமேயன்றி வேறெங்கும் அவமதிக்கப்படமாட்டான் என்றார்.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਨਿਗਦਿਤੰ ਸ੍ਵਦੇਸ਼ੀਯਜਨਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੰ ਵਿਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਕੁਤ੍ਰਾਪ੍ਯਨ੍ਯਤ੍ਰ ਨਾਸੰਮਾਨ੍ਯੋ ਭਵਤੀ|
58 ௫௮ அவர்களுக்கு விசுவாசம் இல்லாததினால், அவர் அங்கே அதிக அற்புதங்களைச் செய்யவில்லை.
ਤੇਸ਼਼ਾਮਵਿਸ਼੍ਵਾਸਹੇਤੋਃ ਸ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਬਹ੍ਵਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|