மாற்கு 4
1 ௧ இயேசு மறுபடியும் கடலோரத்திலே போதகம்பண்ணத் தொடங்கினார். அநேக மக்கள் அவரிடம் கூடிவந்ததினால், அவர் கடலிலே நின்ற ஒரு படகில் ஏறி உட்கார்ந்தார்; மக்களெல்லோரும் கடற்கரையில் நின்றார்கள்.
Another time Jesus began to teach [people] alongside Lake [Galilee. As he was doing that, a very large crowd gathered around him. Because people were jostling him], he got into a boat in the lake [so that he could speak to the crowd better. Then he sat in it and began to teach the crowd from the boat]. At the same time, the crowd was on the shore close to the lake.
2 ௨ அவர் அநேக காரியங்களை உவமைகளாக அவர்களுக்குப் போதித்தார்; போதிக்கிறபொழுது அவர்களுக்குச் சொன்னது என்னவென்றால்:
Then he taught them many parables. While he was teaching them, he told them [this]:
“Consider [well the meaning of this illustration]: A man/farmer went out [to his field] to sow [some seeds].
4 ௪ அவன் விதைக்கும்போது, சில விதைகள் வழியருகே விழுந்தன; வானத்துப் பறவைகள் வந்து அந்த விதைகளைத் தின்றுபோட்டது.
As he was scattering them [over the soil], some [of the] seeds fell on the path. Then some birds came and ate those seeds.
5 ௫ சில விதைகள் அதிக மண் இல்லாத கற்பாறை நிலத்தில் விழுந்தன; அதற்கு ஆழமான மண் இல்லாததினாலே சீக்கிரத்தில் முளைத்தது;
Other [seeds] fell on ground where there was not much soil [on top of] rock. Very soon the [seeds] sprouted because [the sun warmed] the moist soil quickly where it was not deep.
But after the sun shone [on those young plants], they became scorched. Then they withered because they did not have [deep] roots.
7 ௭ சில விதைகள் முள்ளுள்ள இடங்களில் விழுந்தது; முள் வளர்ந்து, விதை பலன் கொடுக்காதபடி, அதை நெருக்கிப்போட்டது.
As the farmer sowed, other [seeds] fell on [ground that contained roots of] thorny plants. [The] seeds [grew, but] the thorny plants also grew up and crowded out [the] good [plants. So the plants] produced no grain.
8 ௮ சில விதைகள் நல்ல நிலத்தில் விழுந்து, உயர்ந்து வளருகிற பயிராகி, ஒன்று முப்பதுமடங்காகவும், ஒன்று அறுபதுமடங்காகவும், ஒன்று நூறுமடங்காகவும் பலன் தந்தது.
But as the farmer sowed, other [seeds] fell on good soil. As a result, they sprouted, they grew well, and then they produced [plenty of] grain. [Some] plants bore 30 [grains]. [Some] bore 60 [grains]. [Some] bore 100 [grains].”
Then Jesus said, “If you want to understand this [MTY], you should consider [carefully what I have just said].”
10 ௧0 அவர் தனிமையாக இருக்கிறபோது, பன்னிரண்டுபேரும், அவருக்கு நெருக்கமாக இருந்தவர்களும் இந்த உவமையைக்குறித்து அவரிடம் கேட்டார்கள்.
[Later], when only the twelve [disciples] and a few [other] people were with him, they asked him about the parables.
11 ௧௧ அதற்கு அவர்: தேவனுடைய ராஜ்யத்தின் இரகசியத்தைத் தெரிந்துகொள்ளும்படி உங்களுக்கு அருளப்பட்டது; வெளியே இருக்கிறவர்களுக்கோ இவைகள் எல்லாம் உவமைகளாகச் சொல்லப்படுகிறது.
He said to them, “People have not understood before [the new message] about how God wants to rule people’s lives. It is to you that this is being made known {that I am making this known}. But I tell about this [only] (in parables/figuratively) to those who have not [yet invited God to rule their lives].
12 ௧௨ “அவர்கள் குணமாகாதபடிக்கும், பாவங்கள் அவர்களுக்கு மன்னிக்கப்படாதபடிக்கும், அவர்கள் கண்டும் காணாதவர்களாகவும், கேட்டும் உணராதவர்களாகவும் இருக்கும்படி, இப்படிச் சொல்லப்படுகிறது” என்றார்.
As a result [it is true what a prophet has written], Although they see [what I do], they do not perceive [what it means] [DOU]. Although they hear [what I say], they do not understand [what it means] [DOU]. So they do not (repent/turn away from their sinful behavior) in order that they would be forgiven {[God] would forgive them}.”
13 ௧௩ பின்பு அவர் அவர்களைப் பார்த்து: “இந்த உவமையை நீங்கள் புரிந்துகொள்ளவில்லையா? புரியாவிட்டால் மற்ற உவமைகளையெல்லாம் எப்படிப் புரிந்துகொள்வீர்கள்?
He also said to them, “([I am disappointed that] you do not understand this illustration!/Can you not understand this illustration?) [RHQ] [If you do not understand] this, (you will certainly not understand any of the [other] illustrations!/how will you understand any of the [other] illustrations?) [RHQ] [Nevertheless, I will explain it to you].
[In the illustration that I told you], the man who sows [seeds represents someone who] declares God’s message [DOU].
15 ௧௫ வசனத்தைக் கேட்டவுடனே சாத்தான் வந்து, அவர்கள் இருதயங்களில் விதைக்கப்பட்ட வசனத்தை எடுத்துப்போடுகிறான்; இவர்களே வழியருகே விதைக்கப்பட்டவர்கள்.
[Some people are like] the path on which [some of] the seeds fell. When they hear [the message], Satan comes at once and causes them to forget what they have heard.
[Some people are like the ground where the soil was not very deep over] rock. When they hear [God’s] message, they immediately accept it with joy.
17 ௧௭ தங்களுக்குள்ளே வேர்கொள்ளாதபடியால், கொஞ்சக்காலம்மட்டும் நிலைத்திருக்கிறார்கள், வசனத்தினால் உபத்திரவமும் துன்பமும் உண்டானவுடனே இடறலடைகிறார்கள்; இவர்களே கற்பாறை நிலத்தில் விதைக்கப்பட்டவர்கள்.
But, because [the message does not penetrate deeply] [MET] [into their hearts/inner beings, they] believe it for [only a short time. They are like the plants that] did not have deep roots. When others treat such people badly or cause them to suffer because [they believe], those people [who are suffering] soon stop believing God’s message.
18 ௧௮ வசனத்தைக் கேட்டும், உலகக் கவலைகளும், ஐசுவரியத்தின் மயக்கமும், மற்றவைகளைப்பற்றி உண்டாகிற ஆசைகளும் உள்ளே புகுந்து, வசனத்தை நெருக்கிப்போட, அதினால் பலன் இல்லாமல் போகிறார்கள். (aiōn g165)
[Some people are like] the [soil that had roots of] thorny weeds in it. [Although] those people hear [God’s] message,
they desire to be rich, and they desire to own many other things. So they worry [only] about material things. The result is that they forget [God’s] message and they do not do [the things that God wants them to do]. (aiōn g165)
20 ௨0 வசனத்தைக்கேட்டு, ஏற்றுக்கொண்டு, ஒன்று முப்பதுமடங்கும், ஒன்று அறுபதுமடங்கும், ஒன்று நூறுமடங்காகவும் பலன்கொடுக்கிறார்கள்; இவர்களே நல்ல நிலத்தில் விதைக்கப்பட்டவர்கள்” என்றார்.
[But some people] are like the good soil. They hear [God’s] message and they accept it [and they believe] it. [Then they do the things that God wants them to do. They are like the good plants that produced] 30, 60 or 100 [grains].”
21 ௨௧ பின்னும் அவர் அவர்களைப் பார்த்து: விளக்கு விளக்குத்தண்டின்மேல் வைக்கிறதற்குத்தானேதவிர, பாத்திரத்தின் கீழோ, கட்டிலின் கீழோ, வைக்கிறதற்குக் கொண்டுவருவார்களா?
He also told them [another parable], saying, “(People certainly do not [light] an oil lamp and then bring it [in the house] in order that it may be put {someone may put it} under a container or under a bed./Would anyone [light] an oil lamp and then bring it [in the house] in order that it may be put {someone may put it} under a container or under a bed?) [RHQ] (No, [they light it] in order that it may be put {someone may put it} in a place [where it lights the house].[/Wouldn’t they light it] in order that it may be put {someone may put it} in a place [where it lights the house]?) [RHQ]
[Similarly], there are some [parts of God’s message] that people do not know. [But he intends that] people will understand all the things that they do not know [now].
If you want to understand this, you should consider [carefully] what you [have just heard].”
24 ௨௪ பின்னும் அவர் அவர்களைப் பார்த்து: நீங்கள் கேட்கிறதைக் கவனியுங்கள். எந்த அளவினால் அளக்கிறீர்களோ, அந்த அளவினால் உங்களுக்கும் அளக்கப்படும்; கேட்கிற உங்களுக்கு அதிகம் கொடுக்கப்படும்.
Then he said to them, “Consider carefully what you hear [me say to you], for [God] will let you [understand] to the same degree that you [consider what I say]. [He] will let you [understand] even more than that.
25 ௨௫ உள்ளவன் எவனோ, அவனுக்குக் கொடுக்கப்படும்; இல்லாதவன் எவனோ, அவனிடம் உள்ளதும் எடுத்துக்கொள்ளப்படும் என்றார்.
Those who [consider what I say] and understand it, [God] will enable them to understand more. But those who do not [consider carefully what I say], they will forget even what they already know.”
Jesus also said, “God [has the power to change] people who let him rule their lives. I [will illustrate how that can happen] [MET]. A man planted seeds in the ground.
27 ௨௭ இரவில் தூங்கி, பகலில் விழிக்க, அவனுக்குத் தெரியாமலேயே, விதை முளைத்துப் பயிராவதற்கு ஒப்பாக இருக்கிறது.
Afterwards he slept each night and rose each day [without worrying about the seeds]. [During that time] the seeds sprouted and grew in a way that he did not understand, because by itself the soil [caused the plants to grow and produce grain].
28 ௨௮ எப்படியென்றால், நிலமானது முதலில் முளையையும், பின்பு கதிரையும், கதிரிலே நிறைந்த தானியத்தையும் பலனாகத் தானாகக் கொடுக்கும்.
First the stalks [appeared]. Then the heads [appeared]. Then the full kernels in the heads [appeared].
As soon as the grain was ripe he sent [people] [MTY] to harvest it because it was time to harvest [the grain].”
30 ௩0 பின்னும் அவர் அவர்களைப் பார்த்து: தேவனுடைய ராஜ்யத்தை எதற்கு ஒப்பிடுவோம்? அல்லது எந்த உவமையினாலே அதை விளக்கிச் சொல்லமுடியும்?
[Jesus told them] another [parable. He] said, “I will tell you [RHQ] how the [number of people] whose lives God rules in a new way [will continue to grow] (OR, each continue to have more and more influence in this world). I hope [RHQ] that this illustration will show this [to you].
31 ௩௧ அது ஒரு கடுகுவிதைக்கு ஒப்பாக இருக்கிறது; அது பூமியில் விதைக்கப்படும்போது பூமியில் உள்ள எல்லாவிதைகளையும்விட மிக சிறியதாக இருக்கிறது;
[You know what happens to] mustard seeds when we plant them. Though mustard seeds are among the smallest of seeds, [here in Israel] they become large plants.
32 ௩௨ விதைக்கப்பட்டப் பின்போ, அது வளர்ந்து, எல்லாப் பூண்டுகளையும்விட மிக பெரிதாக வளர்ந்து, ஆகாயத்துப் பறவைகள் அதின் நிழலின்கீழ் வந்து கூடுகளைக்கட்டத்தக்க பெரிய கிளைகளை விடும் என்றார்.
After they are planted, they grow up and become larger than the other garden plants. They put out big branches so that birds are able to make nests in their shade.”
33 ௩௩ அவர்கள் கேட்டுப் புரிந்துகொள்வதற்கு ஏற்றபடி, அவர் இப்படிப்பட்ட அநேக உவமைகளினாலே அவர்களுக்கு வசனத்தைச் சொன்னார்.
Jesus used many such illustrations when he talked to the people about God. If they were able to understand [some, he kept telling them more].
34 ௩௪ உவமைகள் இல்லாமல் அவர்களுக்கு அவர் ஒன்றும் சொல்லவில்லை; அவர் தம்முடைய சீடர்களோடு தனிமையாக இருக்கும்போது, அவர்களுக்கு எல்லாவற்றையும் விளக்கிச்சொன்னார்.
He always used parables when he spoke to them. But he explained all [the illustrations] to his own disciples when he was alone with them.
On that same day, when the sun was setting, Jesus said to [his disciples], “Let’s cross over to the opposite side of [Lake Galilee in the boat].”
36 ௩௬ அவர்கள் மக்களை அனுப்பிவிட்டு, அவர் படகில் இருந்தபடியே அவரைக்கொண்டுபோனார்கள். வேறு படகுகளும் அவரோடு இருந்தது.
So they left the crowd, [got in] the boat where Jesus [already] was, and left. [Other people] went with them in other boats.
A strong wind came up and the waves started coming into the boat! The boat was soon nearly full [of water]!
38 ௩௮ இயேசு, கப்பலின் பின்பக்கத்தில் தலையணையை வைத்துத் தூங்கிக்கொண்டிருந்தார். அவர்கள் அவரை எழுப்பி: போதகரே, நாங்கள் மரித்துப்போவதைப்பற்றி உமக்குக் கவலை இல்லையா? என்றார்கள்.
Jesus was in the back part of the boat. He was sleeping, [with his head] on a cushion. So they woke him up and said to him, “Teacher! (You ought to be concerned that we are about to die!/Are you not concerned that we are about to die?) [RHQ]”
39 ௩௯ அவர் எழுந்து, காற்றை அதட்டி, கடலைப்பார்த்து: சீராதே, அமைதியாக இரு என்றார். அப்பொழுது காற்று நின்றுபோய், மிகுந்த அமைதி உண்டானது.
So Jesus got up and rebuked the wind. Then he said to the lake, “Be quiet! Be still! [DOU]” The wind [immediately] blowing and then [the lake] became very calm.
40 ௪0 அவர் அவர்களைப் பார்த்து: ஏன் இப்படிப் பயப்பட்டீர்கள்? ஏன் உங்களுக்கு விசுவாசம் இல்லாமற்போனது என்றார்.
He said to the disciples, “([I am disappointed that] you are afraid [like that]!/Why are you afraid [like that]?) [RHQ] Do you not yet believe [that I can protect you]?”
41 ௪௧ அவர்கள் மிகவும் பயந்து: இவர் யாரோ? காற்றும் கடலும் இவருக்குக் கீழ்ப்படிகிறதே என்று, ஒருவரோடொருவர் சொல்லிக்கொண்டார்கள்.
They were very awestruck. They said to one another, “[Not only do the demons obey this man, but] even the wind and the waves obey him! “(What kind of man is he?/This man is [not like ordinary] people!) [RHQ]”
