மாற்கு 15
1 ௧ அதிகாலையிலே, பிரதான ஆசாரியர்களும் மூப்பர்களும் வேதபண்டிதர்களும் ஆலோசனைச் சங்கத்தினர்கள் அனைவரும் கூடி ஆலோசனைபண்ணி, காவலர்கள் இயேசுவின் கரங்களைக் கட்டிக் கொண்டுபோய், பிலாத்துவிடம் ஒப்புக்கொடுத்தார்கள்.
Very early in the morning the chief priests met together with [the rest of] the Jewish council, [in order to decide how to accuse Jesus before the Roman governor. Their guards] tied Jesus’ hands [again]. They took him to [the house of] Pilate, [the governor, and they started to accuse him, saying] “[Jesus is claiming that he is a king!]!”
2 ௨ பிலாத்து அவரைப் பார்த்து: நீ யூதர்களுடைய ராஜாவா என்று கேட்டான். அதற்கு அவர்: நீர் சொல்லுகிறபடிதான் என்றார்.
Pilate asked Jesus, “Do you [claim to be] the king of the Jews?” Jesus answered him, “You yourself have said so.”
3 ௩ பிரதான ஆசாரியர்கள் இயேசுவின்மேல் அதிகமாகக் குற்றங்களைச் சுமத்தினார்கள். அவரோ அதற்கு பதில் ஒன்றும் சொல்லவில்லை.
Then the chief priests claimed that Jesus had done many bad things.
4 ௪ அப்பொழுது பிலாத்து மீண்டும் அவரைப் பார்த்து: இதோ, இவர்கள் உன்மேல் எத்தனையோ குற்றங்களைச் சுமத்துகிறார்களே, அதற்கு நீ பதில் ஒன்றும் சொல்லுகிறதில்லையா என்று கேட்டான்.
So Pilate asked him again, “Don’t you have anything to say? Listen to how many bad things they are saying that you [have done]!”
But [even though Jesus was not guilty], he did not say anything more. The result was that Pilate was very much surprised.
6 ௬ பண்டிகைநாட்களில், காவலில் உள்ள யாரை விடுதலையாக்கவேண்டும் என்று மக்கள் கேட்டுக் கொள்கிறார்களோ, அவனை அவர்களுக்காக விடுதலைபண்ணுவது பிலாத்துவிற்கு வழக்கமாக இருந்தது.
It was the governor’s custom [each year] during the [Passover] celebration to release [one person who was in prison. He customarily released] whichever prisoner the people requested.
7 ௭ கலவரம்பண்ணி அந்தக் கலவரத்திலே கொலைசெய்து, அதற்காகக் காவலில் அடைக்கப்பட்டவர்களின் கூட்டத்தில் பரபாஸ் என்னப்பட்ட ஒருவன் இருந்தான்.
[At that time] there was a man called Barabbas who had been {whom [the soldiers had]} [put in prison with some other men]. Those men had murdered [some soldiers] when they rebelled [against the Roman government].
8 ௮ மக்கள், வழக்கத்தின்படியே தங்களுக்கு ஒருவனை விடுதலையாக்கவேண்டும் என்று சத்தமிட்டுக் கேட்கத்தொடங்கினார்கள்.
A crowd approached [Pilate] and asked him [to release someone], just like he customarily did for them [during the Passover celebration].
Pilate answered them, “Would you like me to release for you the [man whom you] Jewish [people say is your] king?”
[He asked this] because he realized what the chief priests were wanting to do. They were accusing Jesus because they were jealous of him [because many people were becoming his disciples].
11 ௧௧ பரபாசைத் தங்களுக்காக விடுதலை செய்யவேண்டும் என்று கேட்கச்சொல்லி, பிரதான ஆசாரியர்கள் மக்களைத் தூண்டிவிட்டார்கள்.
But the chief priests urged the crowd [to request] that Pilate release Barabbas for them instead [of Jesus].
12 ௧௨ பிலாத்து மீண்டும் அவர்களைப் பார்த்து: அப்படியானால், யூதர்களுடைய ராஜாவென்று நீங்கள் சொல்லுகிறவனை நான் என்னசெய்யவேண்டும் என்று கேட்டான்.
Pilate said to them again, “[If I release Barabbas], what do you want me to do with the man whom [some of] you Jews say is [your] king?”
Then they shouted again, “[Command that your soldiers] crucify him!”
14 ௧௪ அதற்கு பிலாத்து: ஏன்? இவன் என்னக் குற்றம் செய்தான் என்றான். அவர்களோ: அவனைச் சிலுவையில் அறையும் என்று அதிகமாகக் கூக்குரலிட்டுச் சொன்னார்கள்.
Then Pilate said to them, “Why? What crime has he committed?” But they shouted even louder, “[Command your soldiers to] crucify him!”
15 ௧௫ அப்பொழுது பிலாத்து மக்களைப் பிரியப்படுத்த மனதுள்ளவனாக, பரபாசை அவர்களுக்காக விடுதலைசெய்து, இயேசுவை சாட்டையினால் அடித்து, சிலுவையில் அறையும்படிக்கு ஒப்புக்கொடுத்தான்.
So, because Pilate wanted to please the crowd, he released Barabbas for them. Then, after [his soldiers] had whipped Jesus with leather straps into which they had fastened metal pieces, [Pilate told the soldiers to take him away] in order that he would be crucified {they would crucify him}.
16 ௧௬ அப்பொழுது போர்வீரர்கள் அவரைத் தேசாதிபதியின் அரண்மனையாகிய மாளிகையில் கொண்டுபோய், அந்த இடத்தில் போர்வீரர்களைக் கூடிவரச்செய்து,
The soldiers took Jesus into the [courtyard of the] palace [where Pilate lived]. That place was the government headquarters. Then they summoned the whole (cohort/group of soldiers) [who were on duty there].
[After the soldiers gathered together], they put a purple robe on Jesus. Then they placed on his head a crown that they made from [branches of] thornbushes. [They did those things in order to ridicule him by pretending that he was a king].
Then they greeted him [like they would greet a king, in order to ridicule him], saying, “Hooray for the King [who rules] the Jews!”
They repeatedly struck his head with a reed and spat on him. By kneeling down, they [pretended to honor] him.
20 ௨0 அவரைப் பரிகாசம்பண்ணினபின்பு, சிவப்பான அங்கியைக் கழற்றி, அவருடைய ஆடைகளை அவருக்கு உடுத்தி, அவரை சிலுவையில் அறையும்படி வெளியே கொண்டுபோனார்கள்.
When they had finished ridiculing him, they pulled off the purple robe. They put his own clothes on him, and then they led him outside [of the city] in order to nail him to a cross.
21 ௨௧ சிரேனே ஊரானும், அலெக்சந்தருக்கும் ரூப்புக்கும் தகப்பனுமாகிய சீமோன் என்னப்பட்ட ஒருவன் நாட்டிலிருந்து அந்த வழியே வரும்போது, இயேசுவின் சிலுவையைச் சுமக்கும்படி அவனைக் கட்டாயப்படுத்தினார்கள்.
[After Jesus carried his cross a short distance], a man named Simon from Cyrene [city came along]. He was the father of Alexander and Rufus. He was passing by while he was returning [home] from outside [the city. The soldiers] compelled Simon to carry the cross [for Jesus].
They brought them both to a place that they [call] Golgotha. That name means, ‘a place [like] a skull’.
23 ௨௩ வெள்ளைப்போளம் கலந்த திராட்சைரசத்தை அவருக்குக் குடிக்கக் கொடுத்தார்கள்; அவர் அதை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை.
Then they tried to give Jesus wine that was {that they} mixed with [medicine called] myrrh. [They wanted him to drink it so that he would not feel so much pain when they crucified him]. But he did not drink it.
24 ௨௪ அப்பொழுது அவரை சிலுவையில் அறைந்தார்கள். அதற்குப்பின்பு அவருடைய ஆடைகளைப் பங்கு போட்டு, ஒவ்வொருவனும் ஒவ்வொரு பங்கை எடுத்துக்கொள்ளச் சீட்டுப்போட்டார்கள்.
[Some] of the [soldiers took his clothes]. Then they nailed him to a cross. Afterwards, they divided his clothes among themselves by gambling with [something like] dice. They did this [in order to determine] which [piece of clothing] each one would get.
It was nine o’clock in the morning when they crucified him.
26 ௨௬ அவரை சிலுவையில் அறைந்ததின் காரணத்தைக் காண்பிப்பதற்காக, யூதர்களுடைய ராஜா என்று எழுதி, சிலுவையில் இயேசுவின் தலைக்குமேலே கட்டினார்கள்.
They [attached to the cross above Jesus’ head] a sign on which it had been written {someone had written} the reason why [they were nailing him to the cross]. [But all] that it said was, “The King of the Jews.”
27 ௨௭ இயேசுவோடு, அவருடைய வலதுபக்கத்தில் ஒருவனும், இடதுபக்கத்தில் ஒருவனுமாக, இரண்டு திருடர்களைச் சிலுவைகளில் அறைந்தார்கள்.
They also nailed to crosses two men who were bandits. They nailed one to a cross at the right side [of Jesus] and one to a cross at the left side [of Jesus].
29 ௨௯ அந்தவழியாக நடந்துபோகிறவர்கள் தங்களுடைய தலைகளைத் துலுக்கி: ஆ! ஆ! தேவாலயத்தை இடித்து, மூன்று நாட்களுக்குள்ளே கட்டுகிறவனே.
The people who were passing by insulted him by shaking their heads as [if here were an evil man]. They said, “Aha! You said that you would destroy the Temple and then you would build it again within three days.
[If you could do that, then] rescue yourself by coming down from the cross!”
31 ௩௧ அப்படியே பிரதான ஆசாரியர்களும் வேதபண்டிதர்களும் தங்களுக்குள்ளே பரிகாசம்பண்ணி: இவன் மற்றவர்களை இரட்சித்தான், தன்னைத்தானே இரட்சித்துக்கொள்ள முடியவில்லை.
The chief priests, along with the men who taught the [Jewish] laws, also [wanted to] make fun of Jesus. So they said to each other, “He [claims to have] saved others [from their sicknesses] [IRO] but he cannot save himself!
32 ௩௨ நாம் பார்த்து விசுவாசிக்க, இஸ்ரவேலுக்கு ராஜாவாகிய கிறிஸ்து இப்பொழுது சிலுவையில் இருந்து இறங்கிவரட்டும் என்று சொல்லிக்கொண்டார்கள். அவருடன் சிலுவைகளில் அறையப்பட்டவர்களும் அவரை அவமதித்தார்கள்.
He said, ‘I am the Messiah, I am the King who [rules the people of] Israel.’ [If his words are true], he should come down now from the cross! Then we will believe [him]!” The [two] men who were crucified beside him also insulted him.
At noon the whole land became dark, [and it stayed dark] until three o’clock in the afternoon.
34 ௩௪ மாலை மூன்று மணியளவில், இயேசு: எலோயீ! எலோயீ! லாமா சபக்தானி, என்று அதிகச் சத்தமிட்டுக் கூப்பிட்டார்; அதற்கு: என் தேவனே! என் தேவனே! ஏன் என்னைக் கைவிட்டீர் என்று அர்த்தம்.
At three o’clock Jesus shouted loudly, “Eloi, Eloi, lama sabachthani?” That means, “My God, my God, why have you deserted me?”
When some of the people who were standing there heard [the word ‘Eloi’, misunderstanding it], they said, “Listen! He is calling for [the prophet] Elijah!”
36 ௩௬ ஒருவன் ஓடி, கடல் காளானைக் காடியிலே தோய்த்து, அதை ஒரு கோலில் மாட்டி, அவருக்குக் குடிக்கக்கொடுத்து: பொறுங்கள், எலியா இவனைக் கீழே இறக்க வருவானோ பார்க்கலாம் என்றான்.
One of them ran and filled a sponge with sour wine. He placed it on [the tip of] a reed, and then he [held it] up for [Jesus] to suck out [the wine that was in] it. [While he was doing that, someone] said, “Wait! Let’s see whether Elijah will come to take him down [from the cross]!”
And then, after Jesus shouted loudly, he stopped breathing [and died].
[At that moment] the [heavy thick] curtain that closed off [the most holy place in] the Temple split into two pieces from top to bottom. [That showed that ordinary people could now go into the presence of God].
39 ௩௯ அவருக்கு எதிரே நின்ற நூற்றுக்கு அதிபதி அவர் இப்படிக் கூப்பிட்டு ஜீவனை விட்டதைப் பார்த்தபோது: உண்மையாகவே இந்த மனிதன் தேவனுடைய குமாரன் என்றான்.
The officer who supervised the soldiers [who nailed Jesus to the cross] was standing in front of Jesus. When he saw how Jesus died, he exclaimed, “Truly, this man was the man who was also God!”
40 ௪0 சில பெண்களும் தூரத்திலிருந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள். அவர் கலிலேயாவில் இருந்தபோது அவரோடு சென்று, அவருக்கு ஊழியம் செய்த மகதலேனா மரியாளும், சின்ன யாக்கோபுக்கும் யோசேக்கும் தாயாகிய மரியாளும், சலோமே என்பவளும்,
There were also some women there, watching these events from a distance. They had accompanied Jesus when he was in Galilee [district], and they had provided what he needed. They had come with him to Jerusalem. Among those women was Mary from Magdala [town]. There was [another] Mary, who was the mother of the younger James and of Joses. There was also Salome.
When evening was near, [a man named] Joseph from Arimathea [town came there]. He was a member of the [Jewish] council, one whom everyone respected. He was also one of those who had been waiting expectantly for the [time when] God [would send] his king to begin to rule. [He knew that, according to Jewish law, people’s bodies had to be buried] {[someone had to bury people’s bodies]} [on the day they died. He also realized that] it was the day when [people] prepared [things for] ([the Jewish day of rest/the Sabbath]), [and that the Sabbath would start when the sun set]. So he became courageous and went to Pilate and asked Pilate [to permit him to take] the body of Jesus [down from the cross and bury it immediately].
43 ௪௩ மதிப்புமிக்கஆலோசனைக்காரனும் அரிமத்தியா ஊரைச்சேர்ந்தவனும் தேவனுடைய ராஜ்யத்தின் வருகைக்காக காத்திருந்த யோசேப்பு என்பவன் வந்து, பிலாத்துவினிடத்தில் துணிந்துபோய், இயேசுவின் சரீரத்தைக் கேட்டான்.
44 ௪௪ அவர் இவ்வளவு சீக்கிரமாக மரித்துவிட்டார் என்று பிலாத்து ஆச்சரியப்பட்டு, நூற்றுக்கு அதிபதியை அழைத்து: அவர் இவ்வளவு சீக்கிரத்தில் மரித்தது உண்மையா என்று கேட்டான்.
Pilate was surprised [when he heard that] Jesus was already dead. So he summoned the officer who was in charge of the soldiers [who crucified Jesus], and he asked him if [Jesus] had already died.
When the officer told [Pilate that Jesus was dead], Pilate allowed Joseph [to take away] the body.
46 ௪௬ அவன்போய், மெல்லிய போர்வையை வாங்கிக்கொண்டுவந்து, அவரை இறக்கி, அந்தத் போர்வையிலே சுற்றி, கன்மலையில் வெட்டியிருந்த கல்லறையிலே அவரை வைத்து, கல்லறையின் வாசலில் ஒரு கல்லைப் புரட்டி வைத்தான்.
After Joseph bought a linen cloth, he [and others] took [Jesus’ body down from the cross]. They wrapped it in the linen cloth and laid it in a tomb that [previously] had been dug out of the rock [cliff]. Then they rolled a [huge flat] stone in front of the entrance to the tomb.
Mary [from] Magdala and Mary the mother of Joses were watching where Jesus’ [body] was placed {where they placed Jesus’ [body]}.
