லூக்கா 7
1 ௧ இயேசு தம்முடைய வார்த்தைகளையெல்லாம் மக்கள் கேட்கும்படி சொல்லிமுடித்தபின்பு, கப்பர்நகூமுக்குப் போனார்.
తతః పరం స లోకానాం కర్ణగోచరే తాన్ సర్వ్వాన్ ఉపదేశాన్ సమాప్య యదా కఫర్నాహూమ్పురం ప్రవిశతి
2 ௨ அங்கே நூறுபேர்கொண்ட படைப்பிரிவின் அதிபதி ஒருவனுக்குப் பிரியமான வேலைக்காரன் வியாதியால் மரணவேதனைப்பட்டான்.
తదా శతసేనాపతేః ప్రియదాస ఏకో మృతకల్పః పీడిత ఆసీత్|
3 ௩ அவன் இயேசுவைக்குறித்துக் கேள்விப்பட்டபோது, அவர் வந்து தன் வேலைக்காரனைக் குணமாக்கவேண்டும் என்று, அவரைக் கேட்டுக்கொள்ள யூதர்களுடைய ஆலய மூப்பர்களை அவரிடத்தில் அனுப்பினான்.
అతః సేనాపతి ర్యీశో ర్వార్త్తాం నిశమ్య దాసస్యారోగ్యకరణాయ తస్యాగమనార్థం వినయకరణాయ యిహూదీయాన్ కియతః ప్రాచః ప్రేషయామాస|
4 ௪ அவர்கள் இயேசுவினிடத்தில் வந்து, அவரைத் தாழ்மையாக வேண்டிக்கொண்டு: நீர் அவனுக்கு இந்த தயவுசெய்கிறதற்கு அவன் தகுதி உடையவனாக இருக்கிறான்.
తే యీశోరన్తికం గత్వా వినయాతిశయం వక్తుమారేభిరే, స సేనాపతి ర్భవతోనుగ్రహం ప్రాప్తుమ్ అర్హతి|
యతః సోస్మజ్జాతీయేషు లోకేషు ప్రీయతే తథాస్మత్కృతే భజనగేహం నిర్మ్మితవాన్|
6 ௬ அப்பொழுது இயேசு அவர்களோடு போனார். வீட்டிற்கு அருகில் சென்றபோது, அந்த படைஅதிபதி தன் நண்பரை நோக்கி: நீங்கள் இயேசுவிடம்போய், ஆண்டவரே! நீர் வருத்தப்படவேண்டாம்; நீர் என் வீட்டிற்குள் பிரவேசிக்க நான் தகுதியானவன் இல்லை;
తస్మాద్ యీశుస్తైః సహ గత్వా నివేశనస్య సమీపం ప్రాప, తదా స శతసేనాపతి ర్వక్ష్యమాణవాక్యం తం వక్తుం బన్ధూన్ ప్రాహిణోత్| హే ప్రభో స్వయం శ్రమో న కర్త్తవ్యో యద్ భవతా మద్గేహమధ్యే పాదార్పణం క్రియేత తదప్యహం నార్హామి,
7 ௭ உம்மிடத்திற்கு வர நான் என்னைத் தகுதியானவனாக நினைக்கவில்லை; ஒரு வார்த்தைமட்டும் சொல்லும், அப்பொழுது என் வேலைக்காரன் சுகம் பெறுவான்.
కిఞ్చాహం భవత్సమీపం యాతుమపి నాత్మానం యోగ్యం బుద్ధవాన్, తతో భవాన్ వాక్యమాత్రం వదతు తేనైవ మమ దాసః స్వస్థో భవిష్యతి|
8 ௮ நான் அதிகாரத்திற்குக் கீழ்ப்பட்டவனாக இருந்தாலும், எனக்குக் கீழ்ப்படிந்து நடக்கிற போர்வீரர்களும் உண்டு; நான் ஒருவனைப் போ என்றால் போகிறான், மற்றொருவனை வா என்றால் வருகிறான், என் வேலைக்காரனை, இதைச் செய் என்றால் செய்கிறான் என்று நான் சொன்னதாகச் சொல்லுங்கள் என்று அவர்களை அனுப்பினான்.
యస్మాద్ అహం పరాధీనోపి మమాధీనా యాః సేనాః సన్తి తాసామ్ ఏకజనం ప్రతి యాహీతి మయా ప్రోక్తే స యాతి; తదన్యం ప్రతి ఆయాహీతి ప్రోక్తే స ఆయాతి; తథా నిజదాసం ప్రతి ఏతత్ కుర్వ్వితి ప్రోక్తే స తదేవ కరోతి|
9 ௯ இயேசு இவைகளைக் கேட்டு அவனைக்குறித்து ஆச்சரியப்பட்டு, அவருக்குப் பின்னே வருகிற மக்களைப் பார்த்து: இஸ்ரவேலரிடத்தில் இப்படிப்பட்ட விசுவாசத்தை நான் இதுவரை கண்டதில்லை என்று உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார்.
యీశురిదం వాక్యం శ్రుత్వా విస్మయం యయౌ, ముఖం పరావర్త్య పశ్చాద్వర్త్తినో లోకాన్ బభాషే చ, యుష్మానహం వదామి ఇస్రాయేలో వంశమధ్యేపి విశ్వాసమీదృశం న ప్రాప్నవం|
10 ௧0 அனுப்பப்பட்டவர்கள் வீட்டிற்குத் திரும்பிவந்தபோது, வியாதியாகக்கிடந்த வேலைக்காரன் சுகம் பெற்றிருந்ததைக் கண்டார்கள்.
తతస్తే ప్రేషితా గృహం గత్వా తం పీడితం దాసం స్వస్థం దదృశుః|
11 ௧௧ மறுநாளிலே இயேசு நாயீன் என்னும் ஊருக்குப் போனார்; அவருடைய சீடர்களும் திரளான மக்களும் அவரோடு போனார்கள்.
పరేఽహని స నాయీనాఖ్యం నగరం జగామ తస్యానేకే శిష్యా అన్యే చ లోకాస్తేన సార్ద్ధం యయుః|
12 ௧௨ அவர், அந்த ஊரின் தலைவாசலுக்கு அருகில் வந்தபோது, மரித்துப்போன ஒருவனை அடக்கம்பண்ணுவதற்காக கொண்டுவந்தார்கள்; அவன் தன் விதவைத் தாய்க்கு ஒரே மகனாக இருந்தான்; அந்த ஊரில் உள்ள அநேக மக்கள் அவளோடு வந்தார்கள்.
తేషు తన్నగరస్య ద్వారసన్నిధిం ప్రాప్తేషు కియన్తో లోకా ఏకం మృతమనుజం వహన్తో నగరస్య బహిర్యాన్తి, స తన్మాతురేకపుత్రస్తన్మాతా చ విధవా; తయా సార్ద్ధం తన్నగరీయా బహవో లోకా ఆసన్|
ప్రభుస్తాం విలోక్య సానుకమ్పః కథయామాస, మా రోదీః| స సమీపమిత్వా ఖట్వాం పస్పర్శ తస్మాద్ వాహకాః స్థగితాస్తమ్యుః;
14 ௧௪ அருகில் வந்து, பாடையைத் தொட்டார்; அதைச் சுமந்துகொண்டுவந்தவர்கள் நின்றார்கள்; அப்பொழுது அவர்: வாலிபனே, எழுந்திரு என்று உனக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார்.
తదా స ఉవాచ హే యువమనుష్య త్వముత్తిష్ఠ, త్వామహమ్ ఆజ్ఞాపయామి|
తస్మాత్ స మృతో జనస్తత్క్షణముత్థాయ కథాం ప్రకథితః; తతో యీశుస్తస్య మాతరి తం సమర్పయామాస|
16 ௧௬ எல்லோரும் பயந்து: மகா தீர்க்கதரிசியானவர் நமக்குள்ளே தோன்றியிருக்கிறார் என்றும், தேவன் தமது மக்களைச் சந்தித்தார் என்றும் சொல்லி, தேவனை மகிமைப்படுத்தினார்கள்.
తస్మాత్ సర్వ్వే లోకాః శశఙ్కిరే; ఏకో మహాభవిష్యద్వాదీ మధ్యేఽస్మాకమ్ సముదైత్, ఈశ్వరశ్చ స్వలోకానన్వగృహ్లాత్ కథామిమాం కథయిత్వా ఈశ్వరం ధన్యం జగదుః|
తతః పరం సమస్తం యిహూదాదేశం తస్య చతుర్దిక్స్థదేశఞ్చ తస్యైతత్కీర్త్తి ర్వ్యానశే|
18 ௧௮ இவைகளையெல்லாம் யோவானுடைய சீடர்கள் அவனுக்கு அறிவித்தார்கள். அப்பொழுது யோவான் தன் சீடர்களில் இரண்டுபேரை அழைத்து,
తతః పరం యోహనః శిష్యేషు తం తద్వృత్తాన్తం జ్ఞాపితవత్సు
19 ௧௯ நீங்கள் இயேசுவினிடத்திற்குப்போய்: வருகிறவர் நீர்தானா? அல்லது வேறொருவர் வர நாங்கள் காத்திருக்கவேண்டுமா? என்று கேளுங்கள் என்று சொல்லி அனுப்பினான்.
స స్వశిష్యాణాం ద్వౌ జనావాహూయ యీశుం ప్రతి వక్ష్యమాణం వాక్యం వక్తుం ప్రేషయామాస, యస్యాగమనమ్ అపేక్ష్య తిష్ఠామో వయం కిం స ఏవ జనస్త్వం? కిం వయమన్యమపేక్ష్య స్థాస్యామః?
20 ௨0 அப்படியே அவர்கள் இயேசுவிடம் வந்து: வருகிறவர் நீர்தானா? அல்லது வேறொருவர் வர நாங்கள் காத்திருக்கவேண்டுமா? என்று கேட்கும்படி யோவான்ஸ்நானன் எங்களை உம்மிடம் அனுப்பினார் என்றார்கள்.
పశ్చాత్తౌ మానవౌ గత్వా కథయామాసతుః, యస్యాగమనమ్ అపేక్ష్య తిష్ఠామో వయం, కిం సఏవ జనస్త్వం? కిం వయమన్యమపేక్ష్య స్థాస్యామః? కథామిమాం తుభ్యం కథయితుం యోహన్ మజ్జక ఆవాం ప్రేషితవాన్|
21 ௨௧ அந்த நேரத்திலே நோய்களையும் கொடிய வியாதிகளையும் பொல்லாத ஆவிகளையும் கொண்டிருந்த அநேகரை அவர் குணமாக்கி, அநேக குருடர்களுக்குப் பார்வையளித்தார்.
తస్మిన్ దణ్డే యీశూరోగిణో మహావ్యాధిమతో దుష్టభూతగ్రస్తాంశ్చ బహూన్ స్వస్థాన్ కృత్వా, అనేకాన్ధేభ్యశ్చక్షుంషి దత్త్వా ప్రత్యువాచ,
22 ௨௨ இயேசு அவர்களுக்கு மறுமொழியாக: நீங்கள் போய், பார்த்தவைகளையும் கேட்டவைகளையும் யோவானுக்கு சொல்லுங்கள்; பார்வையற்றோர் பார்வையடைகிறார்கள், சப்பாணிகள் நடக்கிறார்கள், குஷ்டரோகிகள் சுத்தமாகிறார்கள், காதுகேளாதோர் கேட்கிறார்கள், மரித்தோர் உயிரோடு எழுந்திருக்கிறார்கள், தரித்திரர்களுக்கு நற்செய்தி பிரசங்கிக்கப்படுகிறது.
యువాం వ్రజతమ్ అన్ధా నేత్రాణి ఖఞ్జాశ్చరణాని చ ప్రాప్నువన్తి, కుష్ఠినః పరిష్క్రియన్తే, బధిరాః శ్రవణాని మృతాశ్చ జీవనాని ప్రాప్నువన్తి, దరిద్రాణాం సమీపేషు సుసంవాదః ప్రచార్య్యతే, యం ప్రతి విఘ్నస్వరూపోహం న భవామి స ధన్యః,
23 ௨௩ என்னிடத்தில் என் செயல்களைக்குறித்து சந்தேகமில்லாமல் விசுவாசிக்கிறவன் எவனோ அவன் பாக்கியவான் என்றார்.
ఏతాని యాని పశ్యథః శృణుథశ్చ తాని యోహనం జ్ఞాపయతమ్|
24 ௨௪ யோவானால் அனுப்பப்பட்டவர்கள் போனபின்பு அவர் யோவானைப்பற்றி மக்களுக்குச் சொன்னது என்னவென்றால்: எதைப்பார்க்க வனாந்திரத்திற்குப் போனீர்கள்? காற்றினால் அசைகின்ற புல்லையோ?
తయో ర్దూతయో ర్గతయోః సతో ర్యోహని స లోకాన్ వక్తుముపచక్రమే, యూయం మధ్యేప్రాన్తరం కిం ద్రష్టుం నిరగమత? కిం వాయునా కమ్పితం నడం?
25 ௨௫ இல்லையென்றால், எதைப்பார்க்கப் போனீர்கள்? விலையுயர்ந்த ஆடை அணிந்த மனிதனையோ? அலங்கார ஆடை அணிந்து சுகபோகமாக வாழ்கிறவர்கள் அரசருடைய மாளிகைகளிலே இருக்கிறார்கள்.
యూయం కిం ద్రష్టుం నిరగమత? కిం సూక్ష్మవస్త్రపరిధాయినం కమపి నరం? కిన్తు యే సూక్ష్మమృదువస్త్రాణి పరిదధతి సూత్తమాని ద్రవ్యాణి భుఞ్జతే చ తే రాజధానీషు తిష్ఠన్తి|
26 ௨௬ இல்லையென்றால், எதைப்பார்க்கப் போனீர்கள்? தீர்க்கதரிசியையோ? ஆம், தீர்க்கதரிசியைவிட உயர்ந்தவனையே என்று உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.
తర్హి యూయం కిం ద్రష్టుం నిరగమత? కిమేకం భవిష్యద్వాదినం? తదేవ సత్యం కిన్తు స పుమాన్ భవిష్యద్వాదినోపి శ్రేష్ఠ ఇత్యహం యుష్మాన్ వదామి;
27 ௨௭ இதோ, நான் என் தூதுவனை உமக்கு முன்பாக அனுப்புகிறேன்; அவன் உமக்குமுன்னேபோய், உமது வழியை ஆயத்தம்பண்ணுவான் என்று எழுதிய வாக்கியத்தில் சொல்லப்பட்டவன் இவன்தான்.
పశ్య స్వకీయదూతన్తు తవాగ్ర ప్రేషయామ్యహం| గత్వా త్వదీయమార్గన్తు స హి పరిష్కరిష్యతి| యదర్థే లిపిరియమ్ ఆస్తే స ఏవ యోహన్|
28 ௨௮ பெண்களிடத்திலே பிறந்தவர்களில் யோவான்ஸ்நானனைவிட பெரிய தீர்க்கதரிசி ஒருவனும் இல்லை; ஆனாலும், தேவனுடைய ராஜ்யத்தில் சிறியவனாக இருக்கிறவன் அவனைவிட பெரியவனாக இருக்கிறான் என்று உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார்.
అతో యుష్మానహం వదామి స్త్రియా గర్బ్భజాతానాం భవిష్యద్వాదినాం మధ్యే యోహనో మజ్జకాత్ శ్రేష్ఠః కోపి నాస్తి, తత్రాపి ఈశ్వరస్య రాజ్యే యః సర్వ్వస్మాత్ క్షుద్రః స యోహనోపి శ్రేష్ఠః|
29 ௨௯ யோவானுடைய உபதேசத்தைக் கேட்ட வரி வசூலிப்பவர்களும், மக்களும் அவனிடம் ஞானஸ்நானம் பெற்று, தேவன் நீதியுள்ளவர் என்று அறிக்கை செய்தார்கள்.
అపరఞ్చ సర్వ్వే లోకాః కరమఞ్చాయినశ్చ తస్య వాక్యాని శ్రుత్వా యోహనా మజ్జనేన మజ్జితాః పరమేశ్వరం నిర్దోషం మేనిరే|
30 ௩0 ஆனால், பரிசேயர்களும் நியாயப்பண்டிதர்களும் அவனிடம் ஞானஸ்நானம் பெறாமல் தேவனுடைய ஆலோசனையைத் தள்ளிவிட்டார்கள்.
కిన్తు ఫిరూశినో వ్యవస్థాపకాశ్చ తేన న మజ్జితాః స్వాన్ ప్రతీశ్వరస్యోపదేశం నిష్ఫలమ్ అకుర్వ్వన్|
31 ௩௧ மறுபடியும் இயேசு சொன்னது என்னவென்றால்: இந்த வம்சத்தை யாருக்கு ஒப்பிடுவேன்? இவர்கள் யாருக்கு ஒப்பாக இருக்கிறார்கள்?
అథ ప్రభుః కథయామాస, ఇదానీన్తనజనాన్ కేనోపమామి? తే కస్య సదృశాః?
32 ௩௨ சந்தைகளில் உட்கார்ந்து, ஒருவரையொருவர் பார்த்து: உங்களுக்காக புல்லாங்குழல் ஊதினோம், நீங்கள் கூத்தாடவில்லை; உங்களுக்காகப் புலம்பினோம், நீங்கள் அழவில்லை என்று குறைசொல்லுகிற குழந்தைகளுக்கு ஒப்பாக இருக்கிறார்கள்.
యే బాలకా విపణ్యామ్ ఉపవిశ్య పరస్పరమ్ ఆహూయ వాక్యమిదం వదన్తి, వయం యుష్మాకం నికటే వంశీరవాదిష్మ, కిన్తు యూయం నానర్త్తిష్ట, వయం యుష్మాకం నికట అరోదిష్మ, కిన్తు యుయం న వ్యలపిష్ట, బాలకైరేతాదృశైస్తేషామ్ ఉపమా భవతి|
33 ௩௩ யோவான்ஸ்நானன் அப்பம் புசியாதவனும் திராட்சைரசம் குடிக்காதவனுமாக வந்தான்; அதற்கு நீங்கள்: அவன் பிசாசு பிடித்திருக்கிறவன் என்கிறீர்கள்.
యతో యోహన్ మజ్జక ఆగత్య పూపం నాఖాదత్ ద్రాక్షారసఞ్చ నాపివత్ తస్మాద్ యూయం వదథ, భూతగ్రస్తోయమ్|
34 ௩௪ மனிதகுமாரன் சாப்பிட வந்தார்; அதற்கு நீங்கள்: இதோ, சாப்பாட்டுப்பிரியனும் மதுபானப்பிரியனுமான மனிதன், வரி வசூலிப்பவர்களுக்கும் பாவிகளுக்கும் சிநேகிதன் என்கிறீர்கள்.
తతః పరం మానవసుత ఆగత్యాఖాదదపివఞ్చ తస్మాద్ యూయం వదథ, ఖాదకః సురాపశ్చాణ్డాలపాపినాం బన్ధురేకో జనో దృశ్యతామ్|
కిన్తు జ్ఞానినో జ్ఞానం నిర్దోషం విదుః|
36 ௩௬ பரிசேயர்களில் ஒருவன் தன்னுடனே சாப்பிடவேண்டுமென்று அவரை வேண்டிக்கொண்டான்; அவர் அந்தப் பரிசேயனுடைய வீட்டிற்குச் சென்று சாப்பிட உட்கார்ந்தார்.
పశ్చాదేకః ఫిరూశీ యీశుం భోజనాయ న్యమన్త్రయత్ తతః స తస్య గృహం గత్వా భోక్తుముపవిష్టః|
37 ௩௭ அப்பொழுது அந்த ஊரிலிருந்த பாவியாகிய ஒரு பெண் அவர் பரிசேயன் வீட்டிலே உண்பதை அறிந்து, ஒரு பாத்திரத்தில் பரிமளதைலம் கொண்டுவந்து,
ఏతర్హి తత్ఫిరూశినో గృహే యీశు ర్భేక్తుమ్ ఉపావేక్షీత్ తచ్ఛ్రుత్వా తన్నగరవాసినీ కాపి దుష్టా నారీ పాణ్డరప్రస్తరస్య సమ్పుటకే సుగన్ధితైలమ్ ఆనీయ
38 ௩௮ அவருடைய பாதங்களின் அருகே நின்று அழுதுகொண்டு, அவருடைய பாதங்களைத் தன் கண்ணீரினால் நனைத்து, தன் தலைமயிரினால் துடைத்து, அவருடைய பாதங்களை முத்தம் செய்து, பரிமளதைலத்தைப் பூசினாள்.
తస్య పశ్చాత్ పాదయోః సన్నిధౌ తస్యౌ రుదతీ చ నేత్రామ్బుభిస్తస్య చరణౌ ప్రక్షాల్య నిజకచైరమార్క్షీత్, తతస్తస్య చరణౌ చుమ్బిత్వా తేన సుగన్ధితైలేన మమర్ద|
39 ௩௯ அவரை அழைத்த பரிசேயன் அதை பார்த்தபோது, இவர் தீர்க்கதரிசியாக இருந்தால் தம்மைத் தொடுகிற பெண் எப்படிப்பட்டவள் என்று அறிந்திருப்பார்; இவள் பாவியாக இருக்கிறாளே என்று தனக்குள்ளே சொல்லிக்கொண்டான்.
తస్మాత్ స నిమన్త్రయితా ఫిరూశీ మనసా చిన్తయామాస, యద్యయం భవిష్యద్వాదీ భవేత్ తర్హి ఏనం స్పృశతి యా స్త్రీ సా కా కీదృశీ చేతి జ్ఞాతుం శక్నుయాత్ యతః సా దుష్టా|
40 ௪0 இயேசு அவனை நோக்கி: சீமோனே, உனக்கு நான் ஒரு விஷயம் சொல்லவேண்டும் என்றார் அதற்கு அவன்: போதகரே, சொல்லும் என்றான்.
తదా యాశుస్తం జగాద, హే శిమోన్ త్వాం ప్రతి మమ కిఞ్చిద్ వక్తవ్యమస్తి; తస్మాత్ స బభాషే, హే గురో తద్ వదతు|
41 ௪௧ அப்பொழுது அவர்: ஒருவனிடத்தில் இரண்டுபேர் கடன்பட்டிருந்தார்கள்; ஒருவன் ஐந்நூறு வெள்ளிக்காசும், மற்றவன் ஐம்பது வெள்ளிக்காசும் கொடுக்கவேண்டியதாயிருந்தது.
ఏకోత్తమర్ణస్య ద్వావధమర్ణావాస్తాం, తయోరేకః పఞ్చశతాని ముద్రాపాదాన్ అపరశ్చ పఞ్చాశత్ ముద్రాపాదాన్ ధారయామాస|
42 ௪௨ வாங்கிய கடனை திரும்பக்கொடுக்க அவர்களுக்கு முடியாததால், இருவருடைய கடன்களையும் மன்னித்துவிட்டான். இப்படியிருக்க, அவர்களில் எவன் அவனிடத்தில் அதிக அன்பாக இருப்பான்? அதைச் சொல் என்றார்.
తదనన్తరం తయోః శోధ్యాభావాత్ స ఉత్తమర్ణస్తయో రృణే చక్షమే; తస్మాత్ తయోర్ద్వయోః కస్తస్మిన్ ప్రేష్యతే బహు? తద్ బ్రూహి|
43 ௪௩ சீமோன் மறுமொழியாக: எவனுக்கு அதிகமாக மன்னித்துவிட்டானோ அவனே அதிக அன்பாக இருப்பான் என்று நினைக்கிறேன் என்றான்; அதற்கு அவர்: சரியாக நினைத்தாய் என்று சொல்லி,
శిమోన్ ప్రత్యువాచ, మయా బుధ్యతే యస్యాధికమ్ ఋణం చక్షమే స ఇతి; తతో యీశుస్తం వ్యాజహార, త్వం యథార్థం వ్యచారయః|
44 ௪௪ பெண்ணின் பக்கம் அவர் திரும்பி, சீமோனை நோக்கி: இந்தப் பெண்ணைப் பார்க்கிறாயே; நான் உன் வீட்டிற்கு வந்தேன், நீ என் கால்களைக் கழுவத் தண்ணீர் தரவில்லை, இவளோ, கண்ணீரினால் என் கால்களை நனைத்து, தன் தலைமயிரினால் அவைகளைத் துடைத்தாள்.
అథ తాం నారీం ప్రతి వ్యాఘుఠ్య శిమోనమవోచత్, స్త్రీమిమాం పశ్యసి? తవ గృహే మయ్యాగతే త్వం పాదప్రక్షాలనార్థం జలం నాదాః కిన్తు యోషిదేషా నయనజలై ర్మమ పాదౌ ప్రక్షాల్య కేశైరమార్క్షీత్|
45 ௪௫ நீ என்னை முத்தம் செய்யவில்லை, இவளோ, நான் இங்கு வந்தது முதல், என் பாதங்களை ஓயாமல் முத்தம் செய்தாள்.
త్వం మాం నాచుమ్బీః కిన్తు యోషిదేషా స్వీయాగమనాదారభ్య మదీయపాదౌ చుమ్బితుం న వ్యరంస్త|
త్వఞ్చ మదీయోత్తమాఙ్గే కిఞ్చిదపి తైలం నామర్దీః కిన్తు యోషిదేషా మమ చరణౌ సుగన్ధితైలేనామర్ద్దీత్|
47 ௪௭ ஆதலால் நான் உனக்குச் சொல்லுகிறேன்: இவள் செய்த அநேக பாவங்கள் மன்னிக்கப்பட்டது; இவள் மிகவும் அன்புகூர்ந்தாளே. எவனுக்குக் கொஞ்சம் மன்னிக்கப்படுகிறதோ, அவன் கொஞ்சமாக அன்பு செலுத்துவான் என்று சொல்லி;
అతస్త్వాం వ్యాహరామి, ఏతస్యా బహు పాపమక్షమ్యత తతో బహు ప్రీయతే కిన్తు యస్యాల్పపాపం క్షమ్యతే సోల్పం ప్రీయతే|
తతః పరం స తాం బభాషే, త్వదీయం పాపమక్షమ్యత|
49 ௪௯ அப்பொழுது அவரோடு சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தவர்கள்: பாவங்களை மன்னிக்கிற இவன் யார் என்று தங்களுக்குள்ளே சொல்லிக்கொண்டார்கள்.
తదా తేన సార్ద్ధం యే భోక్తుమ్ ఉపవివిశుస్తే పరస్పరం వక్తుమారేభిరే, అయం పాపం క్షమతే క ఏషః?
కిన్తు స తాం నారీం జగాద, తవ విశ్వాసస్త్వాం పర్య్యత్రాస్త త్వం క్షేమేణ వ్రజ|
