< லூக்கா 18 >

1 சோர்ந்துபோகாமல் எப்பொழுதும் ஜெபம்பண்ணவேண்டும் என்பதைக்குறித்து அவர்களுக்கு அவர் ஒரு உவமையைச் சொன்னார்.
[Jesus] told [his disciples] a parable to teach them that they always ought to pray confidently and not be discouraged [if God does not immediately answer their prayers].
2 ஒரு பட்டணத்திலே ஒரு நியாயாதிபதி இருந்தான்; அவன் தேவனுக்குப் பயப்படாதவனும் மனிதர்களை மதிக்காதவனுமாக இருந்தான்.
He said, “In a certain city there was a judge who did not revere God, and did not care about people, either.
3 அந்தப் பட்டணத்திலே ஒரு விதவையும் இருந்தாள்; அவள் அவனிடத்தில் போய்: எனக்கும் என் எதிராளிக்கும் இருக்கிற காரியத்தில் எனக்கு நியாயஞ்செய்யவேண்டும் என்று விண்ணப்பம்பண்ணினாள்.
There was a widow in that city who kept coming to him, saying, ‘Please decide what is just [in the dispute between me and] the man who is opposing me [in court!’]
4 வெகுநாட்கள்வரை அவனுக்கு மனதில்லாதிருந்தது. பின்பு அவன்: நான் தேவனுக்குப் பயப்படாமலும் மனிதர்களை மதிக்காமலும் இருந்தும்,
For a long time the judge refused [to help her]. But later he thought to himself, ‘I do not revere God and I do not care about people,
5 இந்த விதவை என்னை எப்பொழுதும் தொந்தரவு செய்கிறபடியினால், இவள் அடிக்கடி வந்து என்னைத் தொந்தரவுசெய்யாதபடி இவளுக்கு நியாயஞ்செய்யவேண்டும் என்று தனக்குள்ளே சொல்லிக்கொண்டான் என்றார்.
but this widow keeps bothering me! So I will make sure that she is treated justly. [If I do not do that], she will exhaust me by continually coming to me!’”
6 பின்னும் கர்த்தர் அவர்களை நோக்கி: அநீதியுள்ள அந்த நியாயாதிபதி சொன்னதைச் சிந்தித்துப்பாருங்கள்.
Then the Lord [Jesus] said, “[Even though] the judge was not a righteous man, think carefully about what he said!
7 அந்தப்படியே தேவன் தம்மை நோக்கி இரவும் பகலும் கூப்பிடுகிறவர்களாகிய தம்மால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்டவர்களின் காரியத்தில் நீடிய பொறுமையுள்ளவராக இருந்து அவர்களுக்கு நியாயஞ்செய்யாமலிருப்பாரோ?
[Similarly], (God will certainly show that [what you] have done has been right!/will God not show that [what you] have done has been right?) [RHQ] He will do this for you whom he has chosen. [He will do this for you] who pray earnestly to him night and day, asking him to [help you]. He may delay [helping you].
8 சீக்கிரத்திலே அவர்களுக்கு நியாயஞ்செய்வார் என்று உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன். ஆனாலும் மனிதகுமாரன் வரும்போது பூமியிலே விசுவாசத்தைக் காண்பாரோ என்றார்.
But I tell you, [some day] he will show that what you did was right, and he will do it quickly. But when [I], the one who came from heaven, return to earth, (there may not be [many people who will still] be trusting [that I will vindicate them] (OR, who will still be trusting in me)./will there be [many people who will still] be trusting [that I will vindicate them] (OR, who will still be trusting in me)?) [RHQ]”
9 அன்றியும், தங்களை நீதிமான்களென்று நம்பி, மற்றவர்களை அற்பமாக எண்ணின சிலரைக்குறித்து, அவர் ஒரு உவமையைச் சொன்னார்.
[Jesus] also told a parable [to warn] people who mistakenly thought that they were doing things that made them acceptable to God. Besides, they also despised other people.
10 ௧0 இரண்டு மனிதர்கள் ஜெபம்பண்ணும்படி தேவாலயத்திற்குப் போனார்கள்; ஒருவன் பரிசேயன், மற்றவன் வரி வசூலிப்பவன்.
[He said this]: “Two men went up to the Temple [in Jerusalem] to pray. One was a Pharisee. The other was a tax collector.
11 ௧௧ பரிசேயன் நின்று: தேவனே! நான் கொள்ளைக்காரர்கள், அநியாயக்காரர்கள், விபசாரக்காரர்கள் ஆகிய மற்ற மனிதர்களைப்போலவும், இந்த வரி வசூலிப்பவனைப்போலவும் இராததினால் உமக்கு நன்றி செலுத்துகிறேன்.
The Pharisee stood and prayed silently, ‘God, I thank you that I am not like other men. [Some] extort money [from others]; some treat others unjustly; some commit adultery. [I do not do such things. And I am certainly not] like this tax collector [who cheats people]!
12 ௧௨ வாரத்தில் இரண்டுமுறை உபவாசிக்கிறேன்; என் சம்பாத்தியத்திலெல்லாம் பத்தில் ஒரு பங்கு காணிக்கை செலுத்தி வருகிறேன் என்று, தனக்குள்ளே ஜெபம்பண்ணினான்.
[Our law says that we(exc) should] (fast/abstain from food) [once a week], [but I do more than that. I] fast twice a week! I give [you] ten percent of all that I earn!’
13 ௧௩ வரி வசூலிப்பவன் தூரத்திலே நின்று, தன் கண்களையும் வானத்திற்கு ஏறெடுக்கத் துணியாமல், தன் மார்பிலே அடித்துக்கொண்டு: தேவனே! பாவியாகிய என்மேல் கிருபையாக இரும் என்றான்.
But the tax collector stood far [from the other people in the Temple courtyard because he felt very unworthy]. He would not even look up toward heaven. Instead, he beat on his chest [to show that he was sorry for his sin]. He said, ‘God, I am a sinner; be merciful to me [and forgive me]!’”
14 ௧௪ அவனல்ல, இவனே நீதிமானாக்கப்பட்டவனாகத் தன் வீட்டிற்குத் திரும்பிப்போனான் என்று உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்; ஏனென்றால், தன்னை உயர்த்துகிறவனெவனும் தாழ்த்தப்படுவான், தன்னைத் தாழ்த்துகிறவன் உயர்த்தப்படுவான் என்றார்.
[Then Jesus said], “I tell you [(pl)] that as the tax collector went home, the record of his sins was erased {[God] erased the record of his sins}, not that of the Pharisee. [Remember this]: Those who exalt themselves will be humbled {[God] will humble all those who exalt themselves}, but those who humble themselves will be exalted {[he] will exalt those who humble themselves}.”
15 ௧௫ பின்பு குழந்தைகளை அவர் தொடும்படிக்கு அவர்களை அவரிடத்தில் கொண்டுவந்தார்கள். சீடர்கள் அதைக் கண்டு, கொண்டுவந்தவர்களை அதட்டினார்கள்.
[One day when many people were coming to Jesus], they were also bringing small children. They wanted him to put his hands on [the children and bless them]. When the disciples saw that, they rebuked [those who were bringing those children].
16 ௧௬ இயேசுவோ அவர்களைக் கொண்டுவரும்படி கட்டளையிட்டு: சிறு பிள்ளைகள் என்னிடத்தில் வருகிறதற்கு இடங்கொடுங்கள், அவர்களைத் தடைபண்ணாதிருங்கள்; தேவனுடைய ராஜ்யம் அப்படிப்பட்டவர்களுடையது.
But Jesus called the children [to come to him]. He said to his disciples, “Let the children come to me! Do not stop them! It is people who are [humble and trusting] like they are who can experience God ruling [their lives].
17 ௧௭ எவனாவது சிறு பிள்ளையைப்போல தேவனுடைய ராஜ்யத்தை ஏற்றுக்கொள்ளாவிட்டால், அதில் பிரவேசிக்கமாட்டான் என்று உண்மையாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார்.
Note this: Those who do not [trust God and] allow him to direct [their lives], as children [do], will not enter the [MET] place where God rules.”
18 ௧௮ அப்பொழுது தலைவன் ஒருவன் அவரை நோக்கி: நல்ல போதகரே, நித்தியஜீவனை பெற்றுக்கொள்வதற்க்கு நான் என்னசெய்யவேண்டும் என்று கேட்டான். (aiōnios g166)
A [Jewish] leader asked [Jesus], “Good teacher, what shall I do in order to have eternal life?” (aiōnios g166)
19 ௧௯ அதற்கு இயேசு: நீ என்னை நல்லவன் என்று சொல்லுவானேன்? தேவன் ஒருவர்தவிர நல்லவன் ஒருவனும் இல்லையே.
Jesus said to him, “Only God is good! No one [else] is good! (So you(sg) should consider carefully what [you are implying by] calling me good!/[Do you realize that you are implying that I am God by] calling me good?) [RHQ]
20 ௨0 விபசாரம் செய்யாதிருப்பாயாக, கொலை செய்யாதிருப்பாயாக, களவு செய்யாதிருப்பாயாக, பொய்ச்சாட்சி சொல்லாதிருப்பாயாக, உன் தகப்பனையும் உன் தாயையும் கனம்பண்ணுவாயாக என்கிற கட்டளைகளை நீ தெரிந்திருக்கிறாயே என்றார்.
[But to answer your question], you [(sg)] know the commandments that [God gave Moses. He commanded such things as] ‘do not commit adultery, do not commit murder, do not steal, do not testify falsely [about what you have seen or heard], honor your father and mother.’”
21 ௨௧ அதற்கு அவன்: இவைகளையெல்லாம் என் சிறுவயதுமுதல் கைக்கொண்டிருக்கிறேன் என்றான்.
The man said, “I have obeyed all those [commandments] ever since I was young. [So] ([there must be something else I have not done./is that enough]?)”
22 ௨௨ இயேசு அதைக்கேட்டு: இன்னும் உன்னிடத்தில் ஒரு குறைவு உண்டு; உனக்கு உண்டானவைகளையெல்லாம் விற்றுத் தரித்திரர்களுக்குக் கொடு, அப்பொழுது பரலோகத்திலே உனக்கு செல்வம் உண்டாயிருக்கும்; பின்பு என்னைப் பின்பற்றிவா என்றார்.
When Jesus heard [him say] that, he replied to him, “There is one thing that you [(sg)] have not [done] yet. Sell all that you own. Then give [the money] to poor people. [The result will be that] you will have [spiritual] riches in heaven. Then come and be my disciple!”
23 ௨௩ அவன் அதிக செல்வந்தனானபடியினால், இதைக் கேட்டபொழுது, மிகுந்த துக்கமடைந்தான்.
The man became sad when he heard that, because he was very rich [and he did not want to give everything away].
24 ௨௪ அவன் மிகுந்த துக்கமடைந்ததை இயேசு கண்டு: செல்வந்தர்கள் தேவனுடைய ராஜ்யத்தில் பிரவேசிப்பது எவ்வளவு அரிதாக இருக்கிறது.
Jesus looked at the man [as he left], and said, “It is very difficult for those who are wealthy [to decide] to let God rule [MET] their [lives].
25 ௨௫ செல்வந்தன் தேவனுடைய ராஜ்யத்தில் பிரவேசிப்பதைவிட, ஒட்டகமானது ஊசியின் காதிலே நுழைவது சுலபமாக இருக்கும் என்றார்.
[You would say] that it is impossible for a camel to go through the eye of a needle. It is [almost] as difficult [HYP] for rich people [to decide] to let God rule their [lives].”
26 ௨௬ அதைக் கேட்டவர்கள்: அப்படியானால் யார் இரட்சிக்கப்படக்கூடும் என்றார்கள்.
[The Jews thought that God favored rich people, so they thought that if God did not save rich people, he would not save others, either]. So [one of the disciples] who heard him say that replied, “If that is so, it seems that no one will be saved {[that God] will not save anyone} [RHQ]!”
27 ௨௭ அதற்கு அவர்: மனிதர்களால் கூடாதவைகள் தேவனால் கூடும் என்றார்.
But Jesus said, “It is impossible for people [to save themselves]. But [God can save them, because] God can do anything!”
28 ௨௮ அப்பொழுது பேதுரு அவரை நோக்கி: இதோ, நாங்கள் எல்லாவற்றையும்விட்டு, உம்மைப் பின்பற்றினோமே என்றான்.
Then Peter said, “[You know that we(exc) have left] everything we had and have become your disciples [RHQ]. [So what about us?] (OR, [So will God accept/save us?]”)
29 ௨௯ அதற்கு அவர்: தேவனுடைய ராஜ்யத்தினிமித்தம் வீட்டையாவது, பெற்றோரையாவது, சகோதரர்களையாவது, மனைவியையாவது, பிள்ளைகளையாவது விட்டுவிட்ட எவனும்,
He said to them, “Keep this in mind: Those who have left [their] homes, [their] wives, [their] brothers, [their] parents, [their] children, [or any other family members], [to tell others] about how God wants to rule [MET] [people’s lives],
30 ௩0 இம்மையிலே அதிகமானவைகளையும், மறுமையிலே நித்தியஜீவனையும் அடையாமற்போவதில்லையென்று உண்மையாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார். (aiōn g165, aiōnios g166)
will receive in this life many times as much [as they left]. And in the future age they will (live eternally [with God]/ have eternal life).” (aiōn g165, aiōnios g166)
31 ௩௧ பின்பு அவர் பன்னிருவரையும் தம்மிடத்தில் அழைத்து: இதோ, எருசலேமுக்குப் போகிறோம், மனிதகுமாரனைக்குறித்துத் தீர்க்கதரிசிகளால் எழுதப்பட்டவைகளெல்லாம் நிறைவேறும்.
[Jesus] took the twelve [disciples] to a place by themselves and said to them, “Listen carefully! We [(inc)] are [now] going up to Jerusalem. [While we are there], everything that has been written by the prophets {that the prophets have written} about [me], the one who came from heaven, will be fulfilled {will occur}.
32 ௩௨ எப்படியென்றால், அவர் யூதரல்லாதவரிடத்தில் ஒப்புக்கொடுக்கப்பட்டு, பரிகாசமும் நிந்தையும் அடைந்து, துப்பப்படுவார்.
I will be put into the hands of {[My enemies] will hand me over to} non-Jews. [The non-Jews] will make fun of me and mistreat me and spit on me.
33 ௩௩ அவரை சாட்டையினால் அடித்து, கொலைசெய்வார்கள்; மூன்றாம்நாளிலே அவர் உயிரோடு எழுந்திருப்பார் என்றார்.
They will whip me, and [then] they will kill me. But on the third day [after that] I will become alive again.”
34 ௩௪ இவைகளில் ஒன்றையும் அவர்கள் உணரவில்லை; அவைகளின் பொருள் அவர்களுக்கு மறைவாக இருந்தது, அவர் சொன்னவைகளை அவர்கள் அறிந்துகொள்ளவில்லை.
But [the disciples] did not understand any of those things that [he said]. They were prevented {[Something] prevented them} from understanding the meaning of what [he] was telling [them].
35 ௩௫ பின்பு இயேசு எரிகோவிற்கு சமீபமாக வந்தபோது, ஒரு குருடன் வழியருகே உட்கார்ந்து பிச்சை கேட்டுக்கொண்டிருந்தான்.
As [Jesus and his disciples] came near to Jericho [city], a blind man was sitting beside the road. [He was] begging [for money].
36 ௩௬ மக்கள் நடக்கிற சத்தத்தை அவன் கேட்டு, இதென்ன என்று விசாரித்தான்.
When he heard the crowd [of people] passing by, he asked someone, “What is happening?”
37 ௩௭ நசரேயனாகிய இயேசு போகிறார் என்று அவனுக்கு அறிவித்தார்கள். அப்பொழுது அவன்: இயேசுவே, தாவீதின் குமாரனே, எனக்கு இரங்கும் என்று கூப்பிட்டான்.
They told him, “Jesus, [the man] from Nazareth [town], is passing by.”
38 ௩௮ முன் நடப்பவர்கள் அவன் பேசாமலிருக்கும்படி அவனை அதட்டினார்கள். அவனோ: இயேசுவே தாவீதின் குமாரனே, எனக்கு இரங்கும் என்று மிகவும் அதிகமாகக் கூப்பிட்டான்.
He shouted, “Jesus, [you who are] descended from [King] David, [the Messiah], pity me!”
39 ௩௯ இயேசு நின்று, அவனைத் தம்மிடத்தில் கொண்டுவரும்படி சொன்னார்.
Those who were [walking] at the front [of the crowd] scolded the man [and] told him to be quiet. But he shouted more loudly, “You who are descended from [King] David, [the Messiah], pity me!”
40 ௪0 அவன் அருகில் வந்தபோது, இயேசு அவனை நோக்கி:
Jesus stopped and told [people] to bring the man to him. When [the blind man] came near, Jesus asked him,
41 ௪௧ நான் உனக்கு என்னசெய்யவேண்டும் என்றிருக்கிறாய் என்று கேட்டார். அதற்கு அவன்: ஆண்டவரே, நான் பார்வையடையவேண்டும் என்றான்.
“What do you [(sg)] want me to do for you?” He replied, “Lord, enable me to see [again]!”
42 ௪௨ இயேசு அவனை நோக்கி: நீ பார்வையடைவாயாக, உன் விசுவாசம் உன்னை இரட்சித்தது என்றார்.
Jesus said to him, “[Then] see! Because you have trusted [PRS] [in me], [I] have healed you!”
43 ௪௩ உடனே அவன் பார்வையடைந்து, தேவனை மகிமைப்படுத்திக்கொண்டே, அவருக்குப் பின்னேசென்றான். மக்களெல்லோரும் அதைக் கண்டு, தேவனைப் புகழ்ந்தார்கள்.
Immediately he was able to see! And he went with [Jesus], praising God. And when all the people who were [going with Jesus] saw it, they also praised God.

< லூக்கா 18 >