புலம்பல் 3

1 ௧ ஆண்டவருடைய கோபத்தின் பிரம்பினால் ஏற்பட்ட சிறுமையைக் கண்ட மனிதன் நான்.

わたしは彼の怒りのむちによって、悩みにあった人である。

2 ௨ அவர் என்னை வெளிச்சத்திலே அல்ல, இருளிலே அழைத்து நடத்திவந்தார்.

彼はわたしをかり立てて、光のない暗い中を歩かせ、

3 ௩ அவர் தமது கையை எனக்கு விரோதமாகவே தினமும் திருப்பினார்.

まことにその手をしばしばかえて、ひねもすわたしを攻められた。

4 ௪ என் சதையையும், என் தோலையும் கடினமாக்கினார்; என் எலும்புகளை நொறுக்கினார்.

彼はわが肉と皮を衰えさせ、わが骨を砕き、

5 ௫ அவர் எனக்கு விரோதமாக மதிலைக்கட்டி, கசப்பினாலும் வருத்தத்தினாலும் என்னைச் சூழ்ந்துகொண்டார்.

苦しみと悩みをもって、わたしを囲み、わたしを閉じこめ、

6 ௬ ஆரம்பகாலத்தில் இறந்தவர்களைப்போல என்னை இருளான இடங்களில் கிடக்கச்செய்தார்.

遠い昔に死んだ者のように、暗い所に住まわせられた。

7 ௭ நான் தப்பிப்போகாமலிருக்க என்னைச்சூழ வேலியடைத்தார்; என் விலங்கை கடினமாக்கினார்.

彼はわたしのまわりに、かきをめぐらして、出ることのできないようにし、重い鎖でわたしをつながれた。

8 ௮ நான் சத்தமிட்டுக் கூப்பிட்டாலும், என் ஜெபத்திற்கு வழியை அடைத்துப்போட்டார்.

わたしは叫んで助けを求めたが、彼はわたしの祈をしりぞけ、

9 ௯ வெட்டின கற்களின் சுவரால் என் வழிகளை அடைத்துப்போட்டார், என் பாதைகளைத் தாறுமாறாக்கினார்.

切り石をもって、わたしの行く道をふさぎ、わたしの道筋を曲げられた。

10 ௧0 அவர் எனக்காகப் பதுங்கியிருக்கிற கரடியும், மறைவிடங்களில் தங்குகிற சிங்கமுமாயிருக்கிறார்.

彼はわたしに対して待ち伏せするくまのように、潜み隠れるししのように、

11 ௧௧ என்னுடைய வழிகளை அகற்றி, என்னைத் துண்டித்துப்போட்டார்; என்னைப் பயனற்றவனாக்கிவிட்டார்.

わが道を離れさせ、わたしを引き裂いて、見るかげもないみじめな者とし、

12 ௧௨ தமது வில்லை நாணேற்றி, என்னை அம்புக்கு இலக்காக வைத்தார்.

その弓を張って、わたしを矢の的のようにされた。

13 ௧௩ தம்முடைய அம்புகளை வைக்கும் பையின் அம்புகளை என் உள்ளத்தின் ஆழத்தில் படச்செய்தார்.

彼はその箙の矢をわたしの心臓に打ち込まれた。

14 ௧௪ நான் என் மக்கள் அனைவருக்கும் பரியாசமும், தினமும் அவர்களுடைய கின்னரப் பாடலுமானேன்.

わたしはすべての民の物笑いとなり、ひねもす彼らの歌となった。

15 ௧௫ கசப்பினால் என்னை நிரப்பி, எட்டியினால் என்னை வெறுப்படையச்செய்தார்.

彼はわたしを苦い物で飽かせ、にがよもぎをわたしに飲ませられた。

16 ௧௬ அவர் உணவிலுள்ள சிறுகற்களால் என் பற்களை நொறுக்கி, என்னைச் சாம்பலில் புரளச்செய்தார்.

彼は小石をもって、わたしの歯を砕き、灰の中にわたしをころがされた。

17 ௧௭ என் ஆத்துமாவைச் சமாதானத்திற்குத் தூரமாக்கினார்; சுகத்தை மறந்தேன்.

わが魂は平和を失い、わたしは幸福を忘れた。

18 ௧௮ என் பெலனும், நான் யெகோவாவுக்குக் காத்திருந்த நம்பிக்கையும் அழிந்துபோனது என்றேன்.

そこでわたしは言った、「わが栄えはうせ去り、わたしが主に望むところのものもうせ去った」と。

19 ௧௯ எட்டியும் பிச்சுமாகிய என் சிறுமையையும் என் தவிப்பையும் நினைத்தருளும்.

どうか、わが悩みと苦しみ、にがよもぎと胆汁とを心に留めてください。

20 ௨0 என் ஆத்துமா அவைகளை நினைத்து நினைத்து எனக்குள் உடைந்துபோகிறது.

わが魂は絶えずこれを思って、わがうちにうなだれる。

21 ௨௧ இதை என் மனதிலே வைத்து நம்பிக்கை கொண்டிருப்பேன்.

しかし、わたしはこの事を心に思い起す。それゆえ、わたしは望みをいだく。

22 ௨௨ நாம் அழிந்துபோகாமலிருக்கிறது யெகோவாவுடைய கிருபையே, அவருடைய இரக்கங்களுக்கு முடிவில்லை.

主のいつくしみは絶えることがなく、そのあわれみは尽きることがない。

23 ௨௩ அவைகள் காலைதோறும் புதியவைகள்; உமது உண்மை பெரிதாயிருக்கிறது.

これは朝ごとに新しく、あなたの真実は大きい。

24 ௨௪ யெகோவா என் பங்கு என்று என் ஆத்துமா சொல்லும்; ஆகையால் அவரிடத்தில் நம்பிக்கை கொண்டிருப்பேன்.

わが魂は言う、「主はわたしの受くべき分である、それゆえ、わたしは彼を待ち望む」と。

25 ௨௫ தமக்குக் காத்திருக்கிறவர்களுக்கும், தம்மைத் தேடுகிற ஆத்துமாவுக்கும் யெகோவா நல்லவர்.

主はおのれを待ち望む者と、おのれを尋ね求める者にむかって恵みふかい。

26 ௨௬ யெகோவாவுடைய இரட்சிப்புக்கு நம்பிக்கையோடு காத்திருக்கிறது நல்லது.

主の救を静かに待ち望むことは、良いことである。

27 ௨௭ தன் இளவயதில் நுகத்தைச் சுமக்கிறது மனிதனுக்கு நல்லது.

人が若い時にくびきを負うことは、良いことである。

28 ௨௮ அவரே அதைத் தன்மேல் வைத்தாரென்று அவன் தனிமையாயிருந்து மெளனமாயிருப்பானாக.

主がこれを負わせられるとき、ひとりすわって黙しているがよい。

29 ௨௯ நம்பிக்கைக்கு இடமுண்டோ என்று தன் வாய் மண்ணில்படும்படி குப்புறவிழுவானாக.

口をちりにつけよ、あるいはなお望みがあるであろう。

30 ௩0 தன்னை அடிக்கிறவனுக்குத் தன் கன்னத்தைக் காட்டி, அவமானத்தால் நிறைந்திருப்பானாக.

おのれを撃つ者にほおを向け、満ち足りるまでに、はずかしめを受けよ。

31 ௩௧ ஆண்டவர் என்றென்றைக்கும் கைவிடமாட்டார்.

主はとこしえにこのような人を捨てられないからである。

32 ௩௨ அவர் வருத்தப்படுத்தினாலும் தமது மிகுந்த கிருபையின்படி மனமிரங்குவார்.

彼は悩みを与えられるが、そのいつくしみが豊かなので、またあわれみをたれられる。

33 ௩௩ அவர் மனப்பூர்வமாக மனுமக்களைச் சிறுமையாக்கி வருத்தப்படுத்துகிறதில்லை.

彼は心から人の子を苦しめ悩ますことをされないからである。

34 ௩௪ ஒருவன் பூமியில் சிறைப்பட்டவர்கள் அனைவரையும் தன் கால்களின்கீழ் நசுக்குகிறதையும்,

地のすべての捕われ人を足の下に踏みにじり、

35 ௩௫ உன்னதமான தேவனின் சமுகத்தில் மனிதர்களுடைய நியாயத்தைப் புரட்டுகிறதையும்,

いと高き者の前に人の公義をまげ、

36 ௩௬ மனிதனை அவனுடைய வழக்கிலே மாறுபாடாக்குகிறதையும், ஆண்டவர் காணாதிருப்பாரோ?

人の訴えをくつがえすことは、主のよみせられないことである。

37 ௩௭ ஆண்டவர் கட்டளையிடாமல் இருக்கும்போது, காரியம் சம்பவிக்கும் என்று சொல்லுகிறவன் யார்?

主が命じられたのでなければ、だれが命じて、その事の成ったことがあるか。

38 ௩௮ உன்னதமான தேவனுடைய வாயிலிருந்து தீமையும் நன்மையும் புறப்படுகிறதில்லையோ?

災もさいわいも、いと高き者の口から出るではないか。

39 ௩௯ உயிருள்ள மனிதன் முறையிடுவானேன்? அவன் தன்னுடைய பாவத்திற்கு வரும் தண்டனையைக்குறித்து முறையிடுகிறதென்ன?

生ける人はどうしてつぶやかねばならないのか、人は自分の罪の罰せられるのを、つぶやくことができようか。

40 ௪0 நாம் நம்முடைய வழிகளைச் சோதித்து ஆராய்ந்து, யெகோவாவிடத்தில் திரும்பக்கடவோம்.

われわれは、自分の行いを調べ、かつ省みて、主に帰ろう。

41 ௪௧ நாம் நம்முடைய கைகளோடுங்கூட நம்முடைய இருதயத்தையும் பரலோகத்திலிருக்கிற தேவனிடத்திற்கு ஏறெடுப்போமாக.

われわれは天にいます神にむかって、手と共に心をもあげよう。

42 ௪௨ நாங்கள் துரோகம்செய்து, கலகம்செய்தோம்; ஆகையால் தேவரீர் மன்னிக்காமல் இருந்தீர்.

「わたしたちは罪を犯し、そむきました、あなたはおゆるしになりませんでした。

43 ௪௩ தேவரீர் கோபத்தால் மூடிக்கொண்டு, எங்களைத் தப்பவிடாமல் பின்தொடர்ந்து கொன்றீர்.

あなたは怒りをもってご自分をおおい、わたしたちを追い攻め、殺して、あわれまず、

44 ௪௪ ஜெபம் உள்ளே நுழையமுடியாதபடி உம்மை மேகத்தால் மூடிக்கொண்டீர்.

また雲をもってご自分をおおい、祈を通じないようにし、

45 ௪௫ மக்களுக்குள்ளே எங்களைக் குப்பையும் அருவருப்புமாக்கினீர்.

もろもろの民の中に、わたしたちをちりあくたとなさいました。

46 ௪௬ எங்கள் பகைவர்கள் எல்லோரும் எங்களுக்கு விரோதமாகத் தங்கள் வாயைத் திறந்தார்கள்.

敵はみなわたしたちをののしり、

47 ௪௭ பயமும், படுகுழியும், பயனற்றநிலையும், அழிவும் எங்களுக்கு நேரிட்டது.

恐れと落し穴と、荒廃と滅亡とが、わたしたちに臨みました。

48 ௪௮ மகளாகிய என் மக்கள் அடைந்த கேட்டினால் என் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் வடிகிறது.

わが民の娘の滅びによって、わたしの目には涙の川が流れています。

49 ௪௯ யெகோவா பரலோகத்திலிருந்து நோக்கிப்பார்க்கும்வரை,

わが目は絶えず涙を注ぎ出して、やむことなく、

50 ௫0 என் கண் இடைவிடாமல் ஓய்வின்றி வழிகிறது.

主が天から見おろして、顧みられる時にまで及ぶでしょう。

51 ௫௧ என் பட்டணத்தின் பெண்கள் அனைவரினிமித்தம், என் கண் என் ஆத்துமாவுக்கு வேதனையுண்டாக்குகிறது.

わが目はわが町のすべての娘の最期のゆえに、わたしを痛ませます。

52 ௫௨ காரணமே இல்லாமல் என்னைப் பகைக்கிறவர்கள் என்னை ஒரு பறவையைப்போல வேட்டையாடினார்கள்.

ゆえなくわたしに敵する者どもによって、わたしは鳥のように追われました。

53 ௫௩ படுகுழியிலே என் உயிரை ஒடுக்கி, என்மேல் கல்லைவைத்தார்கள்.

彼らは生きているわたしを穴の中に投げ入れ、わたしの上に石を投げつけました。

54 ௫௪ தண்ணீர் என் தலைக்குமேல் வந்தது; அழிந்தேன் என்றேன்.

水はわたしの頭の上にあふれ、わたしは『断ち滅ぼされた』と言いました。

55 ௫௫ மகா ஆழமான குழியிலிருந்து, யெகோவாவே, உம்முடைய பெயரைச் சொல்லிக் கூப்பிட்டேன்.

主よ、わたしは深い穴からみ名を呼びました。

56 ௫௬ என் சத்தத்தைக் கேட்டீர்; என் பெருமூச்சுக்கும் என் கூப்பிடுதலுக்கும் உமது செவியை அடைத்துக்கொள்ளாதேயும்.

あなたはわが声を聞かれました、『わが嘆きと叫びに耳をふさがないでください』。

57 ௫௭ நான் உம்மை நோக்கிக் கூப்பிட்டநாளிலே நீர் கேட்டு: பயப்படாதே என்றீர்.

わたしがあなたに呼ばわったとき、あなたは近寄って、『恐れるな』と言われました。

58 ௫௮ ஆண்டவரே, என் ஆத்துமாவின் வழக்கை நடத்தினீர்; என் உயிரை மீட்டுக்கொண்டீர்.

主よ、あなたはわが訴えを取りあげて、わたしの命をあがなわれました。

59 ௫௯ யெகோவாவே, எனக்கு உண்டான அநியாயத்தைக் கண்டீர்; எனக்கு நியாயம் செய்யும்.

主よ、あなたはわたしがこうむった不義をごらんになりました。わたしの訴えをおさばきください。

60 ௬0 அவர்களுடைய எல்லா விரோதத்தையும், அவர்கள் எனக்கு விரோதமாக நினைத்த எல்லா நினைவுகளையும் கண்டீர்.

あなたはわたしに対する彼らの報復と、陰謀とを、ことごとくごらんになりました。

61 ௬௧ யெகோவாவே, அவர்கள் அவமதித்த அவமானங்களையும், அவர்கள் எனக்கு விரோதமாக நினைத்த எல்லா நினைவுகளையும்,

主よ、あなたはわたしに対する彼らのそしりと、陰謀とを、ことごとく聞かれました。

62 ௬௨ எனக்கு விரோதமாக எழும்பினவர்களின் வாய்ச்சொற்களையும், அவர்கள் நாள்முழுவதும் எனக்கு விரோதமாக யோசிக்கும் யோசனைகளையும் கேட்டீர்.

立ってわたしに逆らう者どものくちびると、その思いは、ひねもすわたしを攻めています。

63 ௬௩ அவர்கள் உட்கார்ந்திருப்பதையும் அவர்கள் எழுந்திருப்பதையும் நோக்கிப் பாரும்; நான் அவர்களுடைய பாடலாயிருக்கிறேன்.

どうか、彼らのすわるをも、立つをも、みそなわしてください。わたしは彼らの歌となっています。

64 ௬௪ யெகோவாவே, அவர்களுடைய கைகள் செய்த செயல்களுக்குத்தக்கதாக அவர்களுக்குப் பலன் கொடுப்பீர்.

主よ、彼らの手のわざにしたがって、彼らに報い、

65 ௬௫ அவர்களுக்கு மனவேதனையைக் கொடுப்பீர், உம்முடைய சாபம் அவர்கள்மேல் இருக்கும்.

彼らの心をかたくなにし、あなたののろいを彼らに注いでください。

66 ௬௬ கோபமாக அவர்களைப் பின்தொடர்ந்து, யெகோவாவுடைய வானங்களின் கீழே அவர்கள் இல்லாதபடி அவர்களை அழித்துவிடுவீர்.

主よ、怒りをもって彼らを追い、天が下から彼らを滅ぼしてください」。