புலம்பல் 3
Akulah orang yang melihat sengsara disebabkan cambuk murka-Nya.
Ia menghalau dan membawa aku ke dalam kegelapan yang tidak ada terangnya.
Sesungguhnya, aku dipukul-Nya berulang-ulang dengan tangan-Nya sepanjang hari.
Ia menyusutkan dagingku dan kulitku, tulang-tulangku dipatahkan-Nya.
Ia mendirikan tembok sekelilingku, mengelilingi aku dengan kesedihan dan kesusahan.
Ia menempatkan aku di dalam gelap seperti orang yang sudah lama mati.
Ia menutup segala jalan ke luar bagiku, Ia mengikat aku dengan rantai yang berat.
Walaupun aku memanggil-manggil dan berteriak minta tolong, tak didengarkan-Nya doaku.
Ia merintangi jalan-jalanku dengan batu pahat, dan menjadikannya tidak terlalui.
Laksana beruang Ia menghadang aku, laksana singa dalam tempat persembunyian.
Ia membelokkan jalan-jalanku, merobek-robek aku dan membuat aku tertegun.
Ia membidikkan panah-Nya, menjadikan aku sasaran anak panah.
Ia menyusupkan ke dalam hatiku segala anak panah dari tabung-Nya.
Aku menjadi tertawaan bagi segenap bangsaku, menjadi lagu ejekan mereka sepanjang hari.
Ia mengenyangkan aku dengan kepahitan, memberi aku minum ipuh.
Ia meremukkan gigi-gigiku dengan memberi aku makan kerikil; Ia menekan aku ke dalam debu.
Engkau menceraikan nyawaku dari kesejahteraan, aku lupa akan kebahagiaan.
Sangkaku: hilang lenyaplah kemasyhuranku dan harapanku kepada TUHAN.
"Ingatlah akan sengsaraku dan pengembaraanku, akan ipuh dan racun itu."
Jiwaku selalu teringat akan hal itu dan tertekan dalam diriku.
Tetapi hal-hal inilah yang kuperhatikan, oleh sebab itu aku akan berharap:
Tak berkesudahan kasih setia TUHAN, tak habis-habisnya rahmat-Nya,
selalu baru tiap pagi; besar kesetiaan-Mu!
"TUHAN adalah bagianku," kata jiwaku, oleh sebab itu aku berharap kepada-Nya.
TUHAN adalah baik bagi orang yang berharap kepada-Nya, bagi jiwa yang mencari Dia.
Adalah baik menanti dengan diam pertolongan TUHAN.
Adalah baik bagi seorang pria memikul kuk pada masa mudanya.
Biarlah ia duduk sendirian dan berdiam diri kalau TUHAN membebankannya.
Biarlah ia merebahkan diri dengan mukanya dalam debu, mungkin ada harapan.
Biarlah ia memberikan pipi kepada yang menamparnya, biarlah ia kenyang dengan cercaan.
Karena tidak untuk selama-lamanya Tuhan mengucilkan.
Karena walau Ia mendatangkan susah, Ia juga menyayangi menurut kebesaran kasih setia-Nya.
Karena tidak dengan rela hati Ia menindas dan merisaukan anak-anak manusia.
Kalau dipijak-pijak dengan kaki tawanan-tawanan di dunia,
kalau hak orang dibelokkan di hadapan Yang Mahatinggi,
atau orang diperlakukan tidak adil dalam perkaranya, masakan Tuhan tidak melihatnya?
Siapa berfirman, maka semuanya jadi? Bukankah Tuhan yang memerintahkannya?
Bukankah dari mulut Yang Mahatinggi keluar apa yang buruk dan apa yang baik?
39 ௩௯ உயிருள்ள மனிதன் முறையிடுவானேன்? அவன் தன்னுடைய பாவத்திற்கு வரும் தண்டனையைக்குறித்து முறையிடுகிறதென்ன?
Mengapa orang hidup mengeluh? Biarlah setiap orang mengeluh tentang dosanya!
Marilah kita menyelidiki dan memeriksa hidup kita, dan berpaling kepada TUHAN.
41 ௪௧ நாம் நம்முடைய கைகளோடுங்கூட நம்முடைய இருதயத்தையும் பரலோகத்திலிருக்கிற தேவனிடத்திற்கு ஏறெடுப்போமாக.
Marilah kita mengangkat hati dan tangan kita kepada Allah di sorga:
Kami telah mendurhaka dan memberontak, Engkau tidak mengampuni.
Engkau menyelubungi diri-Mu dengan murka, mengejar kami dan membunuh kami tanpa belas kasihan.
Engkau menyelubungi diri-Mu dengan awan, sehingga doa tak dapat menembus.
Kami Kaujadikan kotor dan keji di antara bangsa-bangsa.
Terhadap kami semua seteru kami mengangakan mulutnya.
Kejut dan jerat menimpa kami, kemusnahan dan kehancuran.
Air mataku mengalir bagaikan batang air, karena keruntuhan puteri bangsaku.
Air mataku terus-menerus bercucuran, dengan tak henti-hentinya,
sampai TUHAN memandang dari atas dan melihat dari sorga.
Mataku terasa pedih oleh sebab keadaan puteri-puteri kotaku.
Seperti burung aku diburu-buru oleh mereka yang menjadi seteruku tanpa sebab.
Mereka melemparkan aku hidup-hidup dalam lobang, melontari aku dengan batu.
Air membanjir di atas kepalaku, kusangka: "Binasa aku!"
"Ya TUHAN, aku memanggil nama-Mu dari dasar lobang yang dalam.
56 ௫௬ என் சத்தத்தைக் கேட்டீர்; என் பெருமூச்சுக்கும் என் கூப்பிடுதலுக்கும் உமது செவியை அடைத்துக்கொள்ளாதேயும்.
Engkau mendengar suaraku! Janganlah Kaututupi telinga-Mu terhadap kesahku dan teriak tolongku!
Engkau dekat tatkala aku memanggil-Mu, Engkau berfirman: Jangan takut!"
"Ya Tuhan, Engkau telah memperjuangkan perkaraku, Engkau telah menyelamatkan hidupku.
Engkau telah melihat ketidakadilan terhadap aku, ya TUHAN; berikanlah keadilan!
Engkau telah melihat segala dendam mereka, segala rancangan mereka terhadap aku."
61 ௬௧ யெகோவாவே, அவர்கள் அவமதித்த அவமானங்களையும், அவர்கள் எனக்கு விரோதமாக நினைத்த எல்லா நினைவுகளையும்,
"Engkau telah mendengar cercaan mereka, ya TUHAN, segala rancangan mereka terhadap aku,
62 ௬௨ எனக்கு விரோதமாக எழும்பினவர்களின் வாய்ச்சொற்களையும், அவர்கள் நாள்முழுவதும் எனக்கு விரோதமாக யோசிக்கும் யோசனைகளையும் கேட்டீர்.
percakapan orang-orang yang melawan aku, dan rencana mereka terhadap aku sepanjang hari.
63 ௬௩ அவர்கள் உட்கார்ந்திருப்பதையும் அவர்கள் எழுந்திருப்பதையும் நோக்கிப் பாரும்; நான் அவர்களுடைய பாடலாயிருக்கிறேன்.
Amatilah duduk bangun mereka! Aku menjadi lagu ejekan mereka."
"Engkau akan mengadakan pembalasan terhadap mereka, ya TUHAN, menurut perbuatan tangan mereka.
Engkau akan mengeraskan hati mereka; kiranya kutuk-Mu menimpa mereka!
66 ௬௬ கோபமாக அவர்களைப் பின்தொடர்ந்து, யெகோவாவுடைய வானங்களின் கீழே அவர்கள் இல்லாதபடி அவர்களை அழித்துவிடுவீர்.
Engkau akan mengejar mereka dengan murka dan memunahkan mereka dari bawah langit, ya TUHAN!"
