யோவான் 17

1 ௧ இயேசு இவைகளைச் சொன்னபின்பு தம்முடைய கண்களை வானத்திற்கு ஏறெடுத்து:

തതഃ പരം യീശുരേതാഃ കഥാഃ കഥയിത്വാ സ്വർഗം വിലോക്യൈതത് പ്രാർഥയത്, ഹേ പിതഃ സമയ ഉപസ്ഥിതവാൻ; യഥാ തവ പുത്രസ്തവ മഹിമാനം പ്രകാശയതി തദർഥം ത്വം നിജപുത്രസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയ|

2 ௨ பிதாவே, வேளை வந்தது, நீர் உம்முடைய குமாரனிடம் ஒப்படைக்கப்பட்ட அனைவருக்கும் அவர் நித்தியஜீவனைக் கொடுக்கும்படி மாம்சமான யாவர்மேலும் நீர் அவருக்கு அதிகாரம் கொடுத்தபடியே, உம்முடைய குமாரன் உம்மை மகிமைப்படுத்தும்படி நீர் உம்முடைய குமாரனை மகிமைப்படுத்தும். (aiōnios g166)

ത്വം യോല്ലോകാൻ തസ്യ ഹസ്തേ സമർപിതവാൻ സ യഥാ തേഭ്യോഽനന്തായു ർദദാതി തദർഥം ത്വം പ്രാണിമാത്രാണാമ് അധിപതിത്വഭാരം തസ്മൈ ദത്തവാൻ| (aiōnios g166)

3 ௩ ஒன்றான உண்மை தேவனாகிய உம்மையும் நீர் அனுப்பினவராகிய இயேசுகிறிஸ்துவையும் அறிவதே நித்தியஜீவன். (aiōnios g166)

യസ്ത്വമ് അദ്വിതീയഃ സത്യ ഈശ്വരസ്ത്വയാ പ്രേരിതശ്ച യീശുഃ ഖ്രീഷ്ട ഏതയോരുഭയോഃ പരിചയേ പ്രാപ്തേഽനന്തായു ർഭവതി| (aiōnios g166)

4 ௪ பூமியிலே நான் உம்மை மகிமைப்படுத்தினேன்; நான் செய்யும்படி நீர் எனக்குக் கொடுத்த செயல்களைச் செய்துமுடித்தேன்.

ത്വം യസ്യ കർമ്മണോ ഭാരം മഹ്യം ദത്തവാൻ, തത് സമ്പന്നം കൃത്വാ ജഗത്യസ്മിൻ തവ മഹിമാനം പ്രാകാശയം|

5 ௫ பிதாவே, உலகம் உண்டாகிறதற்கு முன்னே உம்மிடத்தில் எனக்கு உண்டாயிருந்த மகிமையினால் இப்பொழுது நீர் என்னை உம்மிடத்திலே மகிமைப்படுத்தும்.

അതഏവ ഹേ പിത ർജഗത്യവിദ്യമാനേ ത്വയാ സഹ തിഷ്ഠതോ മമ യോ മഹിമാസീത് സമ്പ്രതി തവ സമീപേ മാം തം മഹിമാനം പ്രാപയ|

6 ௬ நீர் உலகத்தில் தெரிந்தெடுத்து எனக்குத் தந்த மனிதர்களுக்கு உம்முடைய நாமத்தை வெளிப்படுத்தினேன். அவர்கள் உம்முடையவர்களாக இருந்தார்கள், அவர்களை எனக்குக் கொடுத்தீர், அவர்கள் உம்முடைய வார்த்தையை கடைபிடித்திருக்கிறார்கள்.

അന്യച്ച ത്വമ് ഏതജ്ജഗതോ യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാ അഹം തേഭ്യസ്തവ നാമ്നസ്തത്ത്വജ്ഞാനമ് അദദാം, തേ തവൈവാസൻ, ത്വം താൻ മഹ്യമദദാഃ, തസ്മാത്തേ തവോപദേശമ് അഗൃഹ്ലൻ|

7 ௭ நீர் எனக்குக் கொடுத்ததெல்லாம் உம்மாலே உண்டானது என்று இப்பொழுது அறிந்திருக்கிறார்கள்.

ത്വം മഹ്യം യത് കിഞ്ചിദ് അദദാസ്തത്സർവ്വം ത്വത്തോ ജായതേ ഇത്യധുനാജാനൻ|

8 ௮ நீர் எனக்குக் கொடுத்த வார்த்தைகளை நான் அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன்; அவர்கள் அவைகளை ஏற்றுக்கொண்டு, நான் உம்மிடத்திலிருந்து புறப்பட்டுவந்தேன் என்று நிச்சயமாக அறிந்து, நீர் என்னை அனுப்பினீர் என்று விசுவாசித்திருக்கிறார்கள்.

മഹ്യം യമുപദേശമ് അദദാ അഹമപി തേഭ്യസ്തമുപദേശമ് അദദാം തേപി തമഗൃഹ്ലൻ ത്വത്തോഹം നിർഗത്യ ത്വയാ പ്രേരിതോഭവമ് അത്ര ച വ്യശ്വസൻ|

9 ௯ நான் அவர்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்; உலகத்துக்காக வேண்டிக்கொள்ளாமல், நீர் எனக்குத் தந்தவர்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்; அவர்கள் உம்முடையவர்களாக இருக்கிறார்களே.

തേഷാമേവ നിമിത്തം പ്രാർഥയേഽഹം ജഗതോ ലോകനിമിത്തം ന പ്രാർഥയേ കിന്തു യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാസ്തേഷാമേവ നിമിത്തം പ്രാർഥയേഽഹം യതസ്തേ തവൈവാസതേ|

10 ௧0 என்னுடையவைகள் யாவும் உம்முடையவைகள், உம்முடையவைகள் என்னுடையவைகள்; அவர்களில் நான் மகிமைப்பட்டிருக்கிறேன்.

യേ മമ തേ തവ യേ ച തവ തേ മമ തഥാ തൈ ർമമ മഹിമാ പ്രകാശ്യതേ|

11 ௧௧ நான் இனி உலகத்தில் இருக்கப்போவதில்லை, இவர்கள் உலகத்தில் இருக்கிறார்கள்; நான் உம்மிடத்திற்கு வருகிறேன். பரிசுத்த பிதாவே, நீர் எனக்குத் தந்தவர்கள் நம்மைப்போல ஒன்றாக இருக்கும்படிக்கு, நீர் அவர்களை உம்முடைய நாமத்தினாலே காத்துக்கொள்ளும்.

സാമ്പ്രതമ് അസ്മിൻ ജഗതി മമാവസ്ഥിതേഃ ശേഷമ് അഭവത് അഹം തവ സമീപം ഗച്ഛാമി കിന്തു തേ ജഗതി സ്ഥാസ്യന്തി; ഹേ പവിത്ര പിതരാവയോ ര്യഥൈകത്വമാസ്തേ തഥാ തേഷാമപ്യേകത്വം ഭവതി തദർഥം യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാസ്താൻ സ്വനാമ്നാ രക്ഷ|

12 ௧௨ நான் அவர்களோடு உலகத்தில் இருக்கும்போது அவர்களை உம்முடைய நாமத்தினாலே காத்துக்கொண்டேன்; நீர் எனக்குத் தந்தவர்களைக் காத்துக்கொண்டுவந்தேன்; வேதவாக்கியம் நிறைவேறத்தக்கதாக, அழிவின் மகன் கெட்டுப்போனானே அல்லாமல், அவர்களில் ஒருவனும் கெட்டுப்போகவில்லை.

യാവന്തി ദിനാനി ജഗത്യസ്മിൻ തൈഃ സഹാഹമാസം താവന്തി ദിനാനി താൻ തവ നാമ്നാഹം രക്ഷിതവാൻ; യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാസ്താൻ സർവ്വാൻ അഹമരക്ഷം, തേഷാം മധ്യേ കേവലം വിനാശപാത്രം ഹാരിതം തേന ധർമ്മപുസ്തകസ്യ വചനം പ്രത്യക്ഷം ഭവതി|

13 ௧௩ இப்பொழுது நான் உம்மிடத்திற்கு வருகிறேன்; அவர்கள் என் சந்தோஷத்தை நிறைவாக அடையும்படி உலகத்தில் இருக்கும்போது இவைகளைச் சொல்லுகிறேன்.

കിന്ത്വധുനാ തവ സന്നിധിം ഗച്ഛാമി മയാ യഥാ തേഷാം സമ്പൂർണാനന്ദോ ഭവതി തദർഥമഹം ജഗതി തിഷ്ഠൻ ഏതാഃ കഥാ അകഥയമ്|

14 ௧௪ நான் உம்முடைய வார்த்தையை அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன்; நான் உலகத்தான் இல்லாததுபோல அவர்களும் உலகத்தார் இல்லை; ஆதலால் உலகம் அவர்களைப் பகைத்தது.

തവോപദേശം തേഭ്യോഽദദാം ജഗതാ സഹ യഥാ മമ സമ്ബന്ധോ നാസ്തി തഥാ ജജതാ സഹ തേഷാമപി സമ്ബന്ധാഭാവാജ് ജഗതോ ലോകാസ്താൻ ഋതീയന്തേ|

15 ௧௫ நீர் அவர்களை உலகத்திலிருந்து எடுத்துக்கொள்ளும்படி நான் வேண்டிக்கொள்ளாமல், நீர் அவர்களைத் தீமையில் இருந்து காக்கும்படி வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.

ത്വം ജഗതസ്താൻ ഗൃഹാണേതി ന പ്രാർഥയേ കിന്ത്വശുഭാദ് രക്ഷേതി പ്രാർഥയേഹമ്|

16 ௧௬ நான் உலகத்தான் இல்லாததுபோல, அவர்களும் உலகத்தார் இல்லை.

അഹം യഥാ ജഗത്സമ്ബന്ധീയോ ന ഭവാമി തഥാ തേപി ജഗത്സമ്ബന്ധീയാ ന ഭവന്തി|

17 ௧௭ உம்முடைய சத்தியத்தினாலே அவர்களைப் பரிசுத்தமாக்கும்; உம்முடைய வசனமே சத்தியம்.

തവ സത്യകഥയാ താൻ പവിത്രീകുരു തവ വാക്യമേവ സത്യം|

18 ௧௮ நீர் என்னை உலகத்தில் அனுப்பினதுபோல, நானும் அவர்களை உலகத்தில் அனுப்புகிறேன்.

ത്വം യഥാ മാം ജഗതി പ്രൈരയസ്തഥാഹമപി താൻ ജഗതി പ്രൈരയം|

19 ௧௯ அவர்களும் சத்தியத்தினாலே பரிசுத்தம் ஆக்கப்பட்டவர்களாக ஆகும்படி, அவர்களுக்காக நான் என்னைத்தானே பரிசுத்தமாக்குகிறேன்.

തേഷാം ഹിതാർഥം യഥാഹം സ്വം പവിത്രീകരോമി തഥാ സത്യകഥയാ തേപി പവിത്രീഭവന്തു|

20 ௨0 நான் இவர்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளுகிறதும் இல்லாமல், இவர்களுடைய வார்த்தையினால் என்னை விசுவாசிக்கிறவர்களுக்காகவும், வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.

കേവലം ഏതേഷാമർഥേ പ്രാർഥയേഽഹമ് ഇതി ന കിന്ത്വേതേഷാമുപദേശേന യേ ജനാ മയി വിശ്വസിഷ്യന്തി തേഷാമപ്യർഥേ പ്രാർഥേയേഽഹമ്|

21 ௨௧ அவர்கள் எல்லோரும் ஒன்றாக இருக்கவும், பிதாவே, நீர் என்னை அனுப்பினதை உலகம் விசுவாசிக்கிறதற்காக, நீர் என்னிலேயும் நான் உம்மிலேயும் இருக்கிறதுபோல அவர்கள் எல்லோரும் நம்மில் ஒன்றாக இருக்கவும் வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.

ഹേ പിതസ്തേഷാം സർവ്വേഷാമ് ഏകത്വം ഭവതു തവ യഥാ മയി മമ ച യഥാ ത്വയ്യേകത്വം തഥാ തേഷാമപ്യാവയോരേകത്വം ഭവതു തേന ത്വം മാം പ്രേരിതവാൻ ഇതി ജഗതോ ലോകാഃ പ്രതിയന്തു|

22 ௨௨ நாம் ஒன்றாக இருக்கிறதுபோல அவர்களும் ஒன்றாக இருக்கும்படி, நீர் எனக்குத் தந்த மகிமையை நான் அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன்.

യഥാവയോരേകത്വം തഥാ തേഷാമപ്യേകത്വം ഭവതു തേഷ്വഹം മയി ച ത്വമ് ഇത്ഥം തേഷാം സമ്പൂർണമേകത്വം ഭവതു, ത്വം പ്രേരിതവാൻ ത്വം മയി യഥാ പ്രീയസേ ച തഥാ തേഷ്വപി പ്രീതവാൻ ഏതദ്യഥാ ജഗതോ ലോകാ ജാനന്തി

23 ௨௩ ஒருமைப்பாட்டில் அவர்கள் தேறினவர்களாக இருக்கும்படி, என்னை நீர் அனுப்பினதையும், நீர் என்னில் அன்பாக இருக்கிறதுபோல அவர்களிலும் அன்பாக இருக்கிறதையும் உலகம் அறியும்படி, நான் அவர்களிலும் நீர் என்னிலும் இருக்கும்படி வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.

തദർഥം ത്വം യം മഹിമാനം മഹ്യമ് അദദാസ്തം മഹിമാനമ് അഹമപി തേഭ്യോ ദത്തവാൻ|

24 ௨௪ பிதாவே, உலகத்தோற்றத்திற்கு முன் நீர் என்னில் அன்பாக இருந்தபடியினால், நீர் எனக்குத் தந்த என்னுடைய மகிமையை நீர் எனக்குத் தந்தவர்கள் பார்க்கும்படியாக, நான் எங்கே இருக்கிறேனோ அங்கே அவர்களும் என்னுடனே இருக்கவிரும்புகிறேன்.

ഹേ പിത ർജഗതോ നിർമ്മാണാത് പൂർവ്വം മയി സ്നേഹം കൃത്വാ യം മഹിമാനം ദത്തവാൻ മമ തം മഹിമാനം യഥാ തേ പശ്യന്തി തദർഥം യാല്ലോകാൻ മഹ്യം ദത്തവാൻ അഹം യത്ര തിഷ്ഠാമി തേപി യഥാ തത്ര തിഷ്ഠന്തി മമൈഷാ വാഞ്ഛാ|

25 ௨௫ நீதியுள்ள பிதாவே, உலகம் உம்மை அறியவில்லை, நான் உம்மை அறிந்திருக்கிறேன்; நீர் என்னை அனுப்பினதை இவர்களும் அறிந்திருக்கிறார்கள்.

ഹേ യഥാർഥിക പിത ർജഗതോ ലോകൈസ്ത്വയ്യജ്ഞാതേപി ത്വാമഹം ജാനേ ത്വം മാം പ്രേരിതവാൻ ഇതീമേ ശിഷ്യാ ജാനന്തി|

26 ௨௬ நீர் என்னிடத்தில் வைத்த அன்பு அவர்களிடத்தில் இருக்கும்படிக்கும், நானும் அவர்களில் இருக்கும்படிக்கும், உம்முடைய நாமத்தை அவர்களுக்குத் தெரியப்படுத்தினேன்; இன்னமும் தெரியப்படுத்துவேன் என்றார்.

യഥാഹം തേഷു തിഷ്ഠാമി തഥാ മയി യേന പ്രേമ്നാ പ്രേമാകരോസ്തത് തേഷു തിഷ്ഠതി തദർഥം തവ നാമാഹം താൻ ജ്ഞാപിതവാൻ പുനരപി ജ്ഞാപയിഷ്യാമി|