யோபு 9
Entonces Job respondió:
Ciertamente yo sé que es así. ¿Pero cómo puede un hombre justificarse ante ʼElohim?
3 ௩ அவர் அவனுடன் வழக்காட விருப்பமாயிருந்தால், ஆயிரத்தில் ஒன்றுக்காகிலும் அவருக்கு பதில் சொல்லமாட்டானே.
Aunque uno quiera disputar con Él, no le podría responder una vez entre 1.000.
4 ௪ அவர் இருதயத்தில் ஞானமுள்ளவர், பெலத்தில் பராக்கிரமமுள்ளவர்; அவருக்கு விரோதமாகத் தன்னைக் கடினப்படுத்தி வாழ்ந்தவன் யார்?
Él es sabio de corazón y poderoso en fortaleza. ¿Quién se endureció contra Él y salió ileso?
Arranca las montañas con su furor, y no saben quién las trastornó.
Sacude la tierra de su lugar y estremece sus columnas.
Él manda al sol, y no brilla. Coloca sello a las estrellas.
Él solo extendió el cielo, y camina sobre las olas del mar.
9 ௯ அவர் துருவச்சக்கர நட்சத்திரங்களையும், மிருகசீரிஷத்தையும், அறுமீனையும், தெற்கு மண்டலங்களையும் உண்டாக்கினவர்.
Él hizo la Osa, el Orión, las Pléyades y las secretas cámaras del sur.
Él hace cosas grandiosas, inescrutables, y maravillas incontables.
11 ௧௧ இதோ, அவர் என் அருகில் போகிறார், நான் அவரைப் பார்க்கமுடியவில்லை; அவர் கடந்துபோகிறார், நான் அவரை அறியவில்லை.
Ciertamente pasa junto a mí y no lo veo. Si pasa adelante de mí, no lo percibo.
12 ௧௨ இதோ, அவர் பறித்துக்கொண்டுபோகிறார், அவரை தடுப்பவன் யார்? நீர் என்ன செய்கிறீர் என்று அவரைக் கேட்பவன் யார்?
Si Él arrebata, ¿quién lo resistirá? ¿Quién le dirá: Qué haces?
13 ௧௩ தேவன் தம்முடைய கோபத்தை நிறுத்தமாட்டார்; ஒருவருக்கொருவர் துணைநிற்கிற அகங்காரிகள் அவருக்கு அடங்கவேண்டும்.
ʼElohim no reprime su ira. Bajo Él se abaten los que ayudan a los soberbios.
14 ௧௪ இப்படியிருக்க, அவருக்கு மறுமொழி கொடுக்கவும், அவருடன் வழக்காடும் வார்த்தைகளைத் தெரிந்து கொள்ளவும் நான் எம்மாத்திரம்?
¡Cuánto menos yo puedo replicarle, al rebuscar palabras frente a Él!
15 ௧௫ நான் நீதிமானாயிருந்தாலும் அவருடன் வழக்காடாமல், என் நியாயாதிபதியினிடத்தில் இரக்கத்துக்காகக் கெஞ்சுவேன்.
A Él yo, aunque sea recto, no me atrevo a responder. Más bien imploro la clemencia de mi Juez.
16 ௧௬ நான் கெஞ்சுவதினாலும், அவர் எனக்கு பதில் கொடுத்தாலும், அவர் என் விண்ணப்பத்தைக் கேட்டார் என்று நம்பமாட்டேன்.
Si lo invoco, y Él me responde, no podría creer que me oye.
Porque me quebranta con una tormenta y multiplica mis heridas sin causa.
No me deja recuperar aliento, mas bien me llena de amarguras.
19 ௧௯ பெலத்தைப் பார்த்தால், அவரே பெலத்தவர்; நியாயத்தைப் பார்த்தால் என் பக்கத்தில் சாட்சி சொல்லுகிறவன் யார்?
Si apelo a la fuerza, ¡ciertamente Él es poderoso! Y si acudo al juicio, ¿quién lo convocará?
20 ௨0 நான் என்னை நீதிமானாக்கினாலும் என் வாயே என்னைக் குற்றவாளியாக்கும்; நான் உத்தமன் என்று சொன்னாலும், நான் மாறுபாடானவன் என்று அது சாட்சிகொடுக்கும்.
Si me declaro justo, mi boca me condenará. Aunque sea intachable, Él me declarará perverso.
Soy intachable, sin embargo, no me conozco a mí mismo. Desprecio mi vida.
Todo es una misma cosa. Por tanto digo: Él destruye al intachable y al perverso.
23 ௨௩ வாதையானது உடனே வாதித்துக் கொல்லும்போது, அவர் குற்றமில்லாதவர்களின் சோதனையைப் பார்த்து சிரிக்கிறார்.
Si el azote mata de repente, Él se burla de la desesperación del inocente.
24 ௨௪ உலகம் துன்மார்க்கர் கையில் விடப்பட்டிருக்கிறது; அதிலிருக்கிற நியாயாதிபதிகளின் முகத்தை மூடிப்போடுகிறார்; அவர் இதைச் செய்கிறதில்லையென்றால், வேறு யார் இதைச் செய்கிறார்.
La tierra es entregada en manos de los perversos. Él cubre los semblantes de sus jueces. Si no es así, ¿entonces, quién?
25 ௨௫ என் நாட்கள் தபால்காரர் ஓட்டத்திலும் வேகமாயிருக்கிறது; அவைகள் நன்மையைப் பார்க்காமல் பறந்துபோகும்.
Mis días son más veloces que un corredor. Huyeron. No vieron el bien.
Se deslizaron como botes de junco, como el águila que se lanza sobre su presa.
Si digo: Olvidaré mi queja, mudaré mi semblante y me alegraré,
28 ௨௮ என் வருத்தங்களைப்பற்றிப் பயமாயிருக்கிறேன்; என்னைக் குற்றமில்லாதவனாக நினைக்கமாட்டீர் என்று அறிவேன்.
entonces me turban todos mis dolores. Sé que no me tendrás como inocente,
y que soy declarado perverso. ¿Para qué entonces me fatigo en vano?
Aunque me lave con agua de nieve, y limpie mis manos con lejía,
aún me hundirás en el lodo, y mis ropas me repugnarán.
32 ௩௨ நான் அவருக்கு மறுமொழி சொல்லுகிறதற்கும், நாங்கள் ஒன்றுகூடி நியாயத்திற்கு வருகிறதற்கும், அவர் என்னைப்போல மனிதன் அல்லவே.
Porque Él no es hombre como yo para que le responda, y vayamos juntos a juicio.
No hay un árbitro entre nosotros que coloque su mano entre los dos,
que quite su vara de sobre mí para que no me espante su terror.
Entonces yo hablaría y no le temería. Pero yo mismo no estoy en esa condición.
