யோபு 9
Et respondens Iob, ait:
Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
3 ௩ அவர் அவனுடன் வழக்காட விருப்பமாயிருந்தால், ஆயிரத்தில் ஒன்றுக்காகிலும் அவருக்கு பதில் சொல்லமாட்டானே.
Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
4 ௪ அவர் இருதயத்தில் ஞானமுள்ளவர், பெலத்தில் பராக்கிரமமுள்ளவர்; அவருக்கு விரோதமாகத் தன்னைக் கடினப்படுத்தி வாழ்ந்தவன் யார்?
Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
Qui commovet terram de loco suo, et columnæ eius concutiuntur.
Qui præcipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
9 ௯ அவர் துருவச்சக்கர நட்சத்திரங்களையும், மிருகசீரிஷத்தையும், அறுமீனையும், தெற்கு மண்டலங்களையும் உண்டாக்கினவர்.
Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
11 ௧௧ இதோ, அவர் என் அருகில் போகிறார், நான் அவரைப் பார்க்கமுடியவில்லை; அவர் கடந்துபோகிறார், நான் அவரை அறியவில்லை.
Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
12 ௧௨ இதோ, அவர் பறித்துக்கொண்டுபோகிறார், அவரை தடுப்பவன் யார்? நீர் என்ன செய்கிறீர் என்று அவரைக் கேட்பவன் யார்?
Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
13 ௧௩ தேவன் தம்முடைய கோபத்தை நிறுத்தமாட்டார்; ஒருவருக்கொருவர் துணைநிற்கிற அகங்காரிகள் அவருக்கு அடங்கவேண்டும்.
Deus, cuius iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
14 ௧௪ இப்படியிருக்க, அவருக்கு மறுமொழி கொடுக்கவும், அவருடன் வழக்காடும் வார்த்தைகளைத் தெரிந்து கொள்ளவும் நான் எம்மாத்திரம்?
Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
15 ௧௫ நான் நீதிமானாயிருந்தாலும் அவருடன் வழக்காடாமல், என் நியாயாதிபதியினிடத்தில் இரக்கத்துக்காகக் கெஞ்சுவேன்.
Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
16 ௧௬ நான் கெஞ்சுவதினாலும், அவர் எனக்கு பதில் கொடுத்தாலும், அவர் என் விண்ணப்பத்தைக் கேட்டார் என்று நம்பமாட்டேன்.
Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
19 ௧௯ பெலத்தைப் பார்த்தால், அவரே பெலத்தவர்; நியாயத்தைப் பார்த்தால் என் பக்கத்தில் சாட்சி சொல்லுகிறவன் யார்?
Si fortitudo quæritur, robustissimus est: si æquitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
20 ௨0 நான் என்னை நீதிமானாக்கினாலும் என் வாயே என்னைக் குற்றவாளியாக்கும்; நான் உத்தமன் என்று சொன்னாலும், நான் மாறுபாடானவன் என்று அது சாட்சிகொடுக்கும்.
Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
23 ௨௩ வாதையானது உடனே வாதித்துக் கொல்லும்போது, அவர் குற்றமில்லாதவர்களின் சோதனையைப் பார்த்து சிரிக்கிறார்.
Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
24 ௨௪ உலகம் துன்மார்க்கர் கையில் விடப்பட்டிருக்கிறது; அதிலிருக்கிற நியாயாதிபதிகளின் முகத்தை மூடிப்போடுகிறார்; அவர் இதைச் செய்கிறதில்லையென்றால், வேறு யார் இதைச் செய்கிறார்.
Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
25 ௨௫ என் நாட்கள் தபால்காரர் ஓட்டத்திலும் வேகமாயிருக்கிறது; அவைகள் நன்மையைப் பார்க்காமல் பறந்துபோகும்.
Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
28 ௨௮ என் வருத்தங்களைப்பற்றிப் பயமாயிருக்கிறேன்; என்னைக் குற்றமில்லாதவனாக நினைக்கமாட்டீர் என்று அறிவேன்.
Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserit velut mundissimæ manus meæ:
Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
32 ௩௨ நான் அவருக்கு மறுமொழி சொல்லுகிறதற்கும், நாங்கள் ஒன்றுகூடி நியாயத்திற்கு வருகிறதற்கும், அவர் என்னைப்போல மனிதன் அல்லவே.
Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex æquo possit audiri.
Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.
