யோபு 9
Then Job answered and said,
“I truly know that this is so. But how can a person be in the right with God?
3 ௩ அவர் அவனுடன் வழக்காட விருப்பமாயிருந்தால், ஆயிரத்தில் ஒன்றுக்காகிலும் அவருக்கு பதில் சொல்லமாட்டானே.
If he wants to argue with God, he cannot answer him once in a thousand times.
4 ௪ அவர் இருதயத்தில் ஞானமுள்ளவர், பெலத்தில் பராக்கிரமமுள்ளவர்; அவருக்கு விரோதமாகத் தன்னைக் கடினப்படுத்தி வாழ்ந்தவன் யார்?
God is wise in heart and mighty in strength; who has ever hardened himself against him and succeeded?—
he who removes the mountains without warning anyone when he overturns them in his anger—
he who shakes the earth out of its place and sets its supports trembling.
It is the same God who tells the sun not to rise, and it does not, and who covers up the stars,
who by himself stretches out the heavens and tramples down the waves of the sea,
9 ௯ அவர் துருவச்சக்கர நட்சத்திரங்களையும், மிருகசீரிஷத்தையும், அறுமீனையும், தெற்கு மண்டலங்களையும் உண்டாக்கினவர்.
who makes the Bear, Orion, the Pleiades, and the constellations of the south.
He does great and unsearchable things, and wonderful things that cannot be counted.
11 ௧௧ இதோ, அவர் என் அருகில் போகிறார், நான் அவரைப் பார்க்கமுடியவில்லை; அவர் கடந்துபோகிறார், நான் அவரை அறியவில்லை.
See, he goes by me, and I do not see him; he passes on also, but I do not perceive him.
12 ௧௨ இதோ, அவர் பறித்துக்கொண்டுபோகிறார், அவரை தடுப்பவன் யார்? நீர் என்ன செய்கிறீர் என்று அவரைக் கேட்பவன் யார்?
If he takes something away, who can stop him? Who can say to him, 'What are you doing?'
13 ௧௩ தேவன் தம்முடைய கோபத்தை நிறுத்தமாட்டார்; ஒருவருக்கொருவர் துணைநிற்கிற அகங்காரிகள் அவருக்கு அடங்கவேண்டும்.
God will not withdraw his anger; the helpers of Rahab bow beneath him.
14 ௧௪ இப்படியிருக்க, அவருக்கு மறுமொழி கொடுக்கவும், அவருடன் வழக்காடும் வார்த்தைகளைத் தெரிந்து கொள்ளவும் நான் எம்மாத்திரம்?
How much less could I answer him, could I choose words to reason with him?
15 ௧௫ நான் நீதிமானாயிருந்தாலும் அவருடன் வழக்காடாமல், என் நியாயாதிபதியினிடத்தில் இரக்கத்துக்காகக் கெஞ்சுவேன்.
Even if I were righteous, I could not answer him; I could only plead for mercy with my judge.
16 ௧௬ நான் கெஞ்சுவதினாலும், அவர் எனக்கு பதில் கொடுத்தாலும், அவர் என் விண்ணப்பத்தைக் கேட்டார் என்று நம்பமாட்டேன்.
Even if I called and he answered me, I would not believe that he was listening to my voice.
For he breaks me with a tempest and multiplies my wounds without cause.
He does not allow me to regain my breath; but he fills me with bitterness.
19 ௧௯ பெலத்தைப் பார்த்தால், அவரே பெலத்தவர்; நியாயத்தைப் பார்த்தால் என் பக்கத்தில் சாட்சி சொல்லுகிறவன் யார்?
If it is a matter of strength, behold, he is mighty! If it is a matter of justice, who can summon him?
20 ௨0 நான் என்னை நீதிமானாக்கினாலும் என் வாயே என்னைக் குற்றவாளியாக்கும்; நான் உத்தமன் என்று சொன்னாலும், நான் மாறுபாடானவன் என்று அது சாட்சிகொடுக்கும்.
Though I am in the right, my own mouth would condemn me; and though I am blameless, my words would prove me to be guilty.
I am blameless, but I do not care any more about myself; I despise my own life.
It makes no difference, which is why I say that he destroys blameless people and wicked people together.
23 ௨௩ வாதையானது உடனே வாதித்துக் கொல்லும்போது, அவர் குற்றமில்லாதவர்களின் சோதனையைப் பார்த்து சிரிக்கிறார்.
When a whip suddenly kills, he mocks the despair of the innocent.
24 ௨௪ உலகம் துன்மார்க்கர் கையில் விடப்பட்டிருக்கிறது; அதிலிருக்கிற நியாயாதிபதிகளின் முகத்தை மூடிப்போடுகிறார்; அவர் இதைச் செய்கிறதில்லையென்றால், வேறு யார் இதைச் செய்கிறார்.
The earth is given into the hand of wicked people; God covers the faces of its judges. If it is not he who does it, then who is it?
25 ௨௫ என் நாட்கள் தபால்காரர் ஓட்டத்திலும் வேகமாயிருக்கிறது; அவைகள் நன்மையைப் பார்க்காமல் பறந்துபோகும்.
My days are swifter than a running messenger; my days flee away; they see no good anywhere.
They are as fast as papyrus reed boats, and as fast as the eagle that swoops down on its victim.
If I said that I would forget about my complaints, that I would take off my sad face and be happy,
28 ௨௮ என் வருத்தங்களைப்பற்றிப் பயமாயிருக்கிறேன்; என்னைக் குற்றமில்லாதவனாக நினைக்கமாட்டீர் என்று அறிவேன்.
I would be afraid of all my sorrows because I know that you will not consider me innocent.
I will be condemned; why, then, should I try in vain?
If I washed myself with snow water and made my hands ever so clean,
God would plunge me in a ditch, and my own clothes would be disgusted with me.
32 ௩௨ நான் அவருக்கு மறுமொழி சொல்லுகிறதற்கும், நாங்கள் ஒன்றுகூடி நியாயத்திற்கு வருகிறதற்கும், அவர் என்னைப்போல மனிதன் அல்லவே.
For God is not a man, as I am, that I could answer him, that we could come together in court.
There is no judge between us who might lay his hand upon us both.
There is no other judge who could take God's rod off me, who could keep his terror from frightening me.
Then would I speak up and not fear him. But as things are now, I cannot do that.
