யோபு 9
Then Job answered,
"Truly I know that it is so, but how can man be just with God?
3 ௩ அவர் அவனுடன் வழக்காட விருப்பமாயிருந்தால், ஆயிரத்தில் ஒன்றுக்காகிலும் அவருக்கு பதில் சொல்லமாட்டானே.
If he is pleased to contend with him, he can't answer him one time in a thousand.
4 ௪ அவர் இருதயத்தில் ஞானமுள்ளவர், பெலத்தில் பராக்கிரமமுள்ளவர்; அவருக்கு விரோதமாகத் தன்னைக் கடினப்படுத்தி வாழ்ந்தவன் யார்?
For he is wise in heart, and mighty in strength: who has hardened himself against him, and prospered?
He removes the mountains, and they do not know it, when he overturns them in his anger.
He shakes the earth out of its place. Its pillars tremble.
He commands the sun, and it doesn't rise, and seals up the stars.
He alone stretches out the heavens, and treads on the waves of the sea.
9 ௯ அவர் துருவச்சக்கர நட்சத்திரங்களையும், மிருகசீரிஷத்தையும், அறுமீனையும், தெற்கு மண்டலங்களையும் உண்டாக்கினவர்.
He makes Osh, Kesil, and Kimah, and the chambers of the south.
He does great things past finding out; yes, marvelous things without number.
11 ௧௧ இதோ, அவர் என் அருகில் போகிறார், நான் அவரைப் பார்க்கமுடியவில்லை; அவர் கடந்துபோகிறார், நான் அவரை அறியவில்லை.
Look, he goes by me, and I do not see him. He passes on also, but I do not perceive him.
12 ௧௨ இதோ, அவர் பறித்துக்கொண்டுபோகிறார், அவரை தடுப்பவன் யார்? நீர் என்ன செய்கிறீர் என்று அவரைக் கேட்பவன் யார்?
Look, he snatches away. Who can hinder him? Who will ask him, 'What are you doing?'
13 ௧௩ தேவன் தம்முடைய கோபத்தை நிறுத்தமாட்டார்; ஒருவருக்கொருவர் துணைநிற்கிற அகங்காரிகள் அவருக்கு அடங்கவேண்டும்.
"God will not withdraw his anger. The helpers of Rahab stoop under him.
14 ௧௪ இப்படியிருக்க, அவருக்கு மறுமொழி கொடுக்கவும், அவருடன் வழக்காடும் வார்த்தைகளைத் தெரிந்து கொள்ளவும் நான் எம்மாத்திரம்?
How much less shall I answer him, And choose my words to argue with him?
15 ௧௫ நான் நீதிமானாயிருந்தாலும் அவருடன் வழக்காடாமல், என் நியாயாதிபதியினிடத்தில் இரக்கத்துக்காகக் கெஞ்சுவேன்.
Though I were righteous, yet I wouldn't answer him. I would make petition to my judge.
16 ௧௬ நான் கெஞ்சுவதினாலும், அவர் எனக்கு பதில் கொடுத்தாலும், அவர் என் விண்ணப்பத்தைக் கேட்டார் என்று நம்பமாட்டேன்.
If I had called, and he had answered me, yet I wouldn't believe that he listened to my voice.
For he bruises me with a storm, and multiplies my wounds without cause.
He will not allow me to catch my breath, but fills me with bitterness.
19 ௧௯ பெலத்தைப் பார்த்தால், அவரே பெலத்தவர்; நியாயத்தைப் பார்த்தால் என் பக்கத்தில் சாட்சி சொல்லுகிறவன் யார்?
If it is a matter of strength, look, he is mighty. And if of justice, who will summon him?
20 ௨0 நான் என்னை நீதிமானாக்கினாலும் என் வாயே என்னைக் குற்றவாளியாக்கும்; நான் உத்தமன் என்று சொன்னாலும், நான் மாறுபாடானவன் என்று அது சாட்சிகொடுக்கும்.
Though I am righteous, my own mouth shall condemn me. Though I am blameless, it shall prove me perverse.
I am blameless. I do not regard myself. I despise my life.
"It is all the same. Therefore I say he destroys the blameless and the wicked.
23 ௨௩ வாதையானது உடனே வாதித்துக் கொல்லும்போது, அவர் குற்றமில்லாதவர்களின் சோதனையைப் பார்த்து சிரிக்கிறார்.
If the scourge kills suddenly, he will mock at the trial of the innocent.
24 ௨௪ உலகம் துன்மார்க்கர் கையில் விடப்பட்டிருக்கிறது; அதிலிருக்கிற நியாயாதிபதிகளின் முகத்தை மூடிப்போடுகிறார்; அவர் இதைச் செய்கிறதில்லையென்றால், வேறு யார் இதைச் செய்கிறார்.
The earth is given into the hand of the wicked. He covers the faces of its judges. If not he, then who is it?
25 ௨௫ என் நாட்கள் தபால்காரர் ஓட்டத்திலும் வேகமாயிருக்கிறது; அவைகள் நன்மையைப் பார்க்காமல் பறந்துபோகும்.
"Now my days are swifter than a runner. They flee away, they see no good,
They have passed away as the swift ships, as the eagle that swoops on the prey.
If I say, 'I will forget my complaint, I will put off my sad face, and cheer up;'
28 ௨௮ என் வருத்தங்களைப்பற்றிப் பயமாயிருக்கிறேன்; என்னைக் குற்றமில்லாதவனாக நினைக்கமாட்டீர் என்று அறிவேன்.
I am afraid of all my sorrows, I know that you will not hold me innocent.
I shall be condemned. Why then do I labor in vain?
If I wash myself with snow water, and cleanse my hands with lye,
yet you will plunge me in the ditch. My own clothes shall abhor me.
32 ௩௨ நான் அவருக்கு மறுமொழி சொல்லுகிறதற்கும், நாங்கள் ஒன்றுகூடி நியாயத்திற்கு வருகிறதற்கும், அவர் என்னைப்போல மனிதன் அல்லவே.
For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment.
There is no umpire between us, that might lay his hand on us both.
Let him take his rod away from me. Let his terror not make me afraid;
then I would speak, and not fear him, for I am not so in myself.
