யோபு 9
Job progovori i reče:
“Zaista, dobro ja znadem da je tako: kako da pred Bogom čovjek ima pravo?
3 ௩ அவர் அவனுடன் வழக்காட விருப்பமாயிருந்தால், ஆயிரத்தில் ஒன்றுக்காகிலும் அவருக்கு பதில் சொல்லமாட்டானே.
Ako bi se tkogod htio prÓeti s njime, odvratio mu ne bi ni jednom od tisuću.
4 ௪ அவர் இருதயத்தில் ஞானமுள்ளவர், பெலத்தில் பராக்கிரமமுள்ளவர்; அவருக்கு விரோதமாகத் தன்னைக் கடினப்படுத்தி வாழ்ந்தவன் யார்?
Srcem on je mudar, a snagom svesilan, i tko bi se njemu nekažnjeno opro?
On brda premješta, a ona to ne znaju, u jarosti svojoj on ih preokreće.
Pokreće on zemlju sa njezina mjesta, iz temelja njene potresa stupove.
Kad zaprijeti suncu, ono se ne rađa, on pečatom svojim i zvijezde pečati.
Jedini on je nebesa razapeo i pučinom morskom samo on hodao.
9 ௯ அவர் துருவச்சக்கர நட்சத்திரங்களையும், மிருகசீரிஷத்தையும், அறுமீனையும், தெற்கு மண்டலங்களையும் உண்டாக்கினவர்.
Stvorio je Medvjede i Oriona, Vlašiće i zvijezđa na južnome nebu.
Tvorac on je djela silnih, nepojmljivih čudesa koja se izbrojit' ne mogu.
11 ௧௧ இதோ, அவர் என் அருகில் போகிறார், நான் அவரைப் பார்க்கமுடியவில்லை; அவர் கடந்துபோகிறார், நான் அவரை அறியவில்லை.
Ide pored mene, a ja ga ne vidim; evo, on prolazi - ja ga ne opažam.
12 ௧௨ இதோ, அவர் பறித்துக்கொண்டுபோகிறார், அவரை தடுப்பவன் யார்? நீர் என்ன செய்கிறீர் என்று அவரைக் கேட்பவன் யார்?
Ugrabi li što, tko će mu to priječit, i tko ga pitat smije: 'Što si učinio?'
13 ௧௩ தேவன் தம்முடைய கோபத்தை நிறுத்தமாட்டார்; ஒருவருக்கொருவர் துணைநிற்கிற அகங்காரிகள் அவருக்கு அடங்கவேண்டும்.
Bog silni srdžbu svoju ne opoziva: pred njim poniču saveznici Rahaba.
14 ௧௪ இப்படியிருக்க, அவருக்கு மறுமொழி கொடுக்கவும், அவருடன் வழக்காடும் வார்த்தைகளைத் தெரிந்து கொள்ளவும் நான் எம்மாத்திரம்?
Pa kako onda da njemu odgovorim, koju riječ da protiv njega izaberem?
15 ௧௫ நான் நீதிமானாயிருந்தாலும் அவருடன் வழக்காடாமல், என் நியாயாதிபதியினிடத்தில் இரக்கத்துக்காகக் கெஞ்சுவேன்.
I da sam u pravu, odvratio ne bih, u suca svojega milost bih molio.
16 ௧௬ நான் கெஞ்சுவதினாலும், அவர் எனக்கு பதில் கொடுத்தாலும், அவர் என் விண்ணப்பத்தைக் கேட்டார் என்று நம்பமாட்டேன்.
A kad bi se na zov moj i odazvao, vjerovao ne bih da on glas moj sluša.
Jer, za dlaku jednu on mene satire, bez razloga moje rane umnožava.
Ni časa jednoga predahnut' mi ne da, nego mene svakom gorčinom napaja!
19 ௧௯ பெலத்தைப் பார்த்தால், அவரே பெலத்தவர்; நியாயத்தைப் பார்த்தால் என் பக்கத்தில் சாட்சி சொல்லுகிறவன் யார்?
Ako je na snagu - tÓa on je najjači! Ako je na pravdu - tko će njega na sud?
20 ௨0 நான் என்னை நீதிமானாக்கினாலும் என் வாயே என்னைக் குற்றவாளியாக்கும்; நான் உத்தமன் என்று சொன்னாலும், நான் மாறுபாடானவன் என்று அது சாட்சிகொடுக்கும்.
Da sam i prav, usta bi me osudila, da sam i nevin, zlim bi me proglasila.
A jesam li nevin? Ni sam ne znam više, moj je život meni sasvim omrzao!
Jer, to je svejedno; i zato ja kažem: nevina i grešnika on dokončava.
23 ௨௩ வாதையானது உடனே வாதித்துக் கொல்லும்போது, அவர் குற்றமில்லாதவர்களின் சோதனையைப் பார்த்து சிரிக்கிறார்.
I bič smrtni kad bi odjednom ubijo ... ali on se ruga nevolji nevinih.
24 ௨௪ உலகம் துன்மார்க்கர் கையில் விடப்பட்டிருக்கிறது; அதிலிருக்கிற நியாயாதிபதிகளின் முகத்தை மூடிப்போடுகிறார்; அவர் இதைச் செய்கிறதில்லையென்றால், வேறு யார் இதைச் செய்கிறார்.
U zemlji predanoj u šake zlikovaca, on oči sucima njezinim zastire. Ako on to nije, tko je drugi onda?
25 ௨௫ என் நாட்கள் தபால்காரர் ஓட்டத்திலும் வேகமாயிருக்கிறது; அவைகள் நன்மையைப் பார்க்காமல் பறந்துபோகும்.
Od skoroteče su brži moji dani, bježe daleko, nigdje dobra ne videć.'
K'o čamci od rogoza hitro promiču, k'o orao na plijen kada se zaleti.
Kažem li: zaboravit ću jadikovku, razvedrit ću lice i veseo biti,
28 ௨௮ என் வருத்தங்களைப்பற்றிப் பயமாயிருக்கிறேன்; என்னைக் குற்றமில்லாதவனாக நினைக்கமாட்டீர் என்று அறிவேன்.
od mojih me muka groza obuzima, jer znadem da me ti ne držiš nevinim.
Ako li sam grešan, tÓa čemu onda da zalud mučim sebe.
Kad bih i sniježnicom sebe ja isprao, kad bih i lugom ruke svoje umio,
u veću bi me nečist opet gurnuo, i moje bi me se gnušale haljine!
32 ௩௨ நான் அவருக்கு மறுமொழி சொல்லுகிறதற்கும், நாங்கள் ஒன்றுகூடி நியாயத்திற்கு வருகிறதற்கும், அவர் என்னைப்போல மனிதன் அல்லவே.
Nije čovjek k'o ja da se s njime pravdam i na sud da idem s njim se parničiti.
Niti kakva suca ima među nama da ruke svoje stavi na nas dvojicu,
da šibu njegovu od mene odmakne, da užas njegov mene više ne plaši!
Govorit ću ipak bez ikakva straha, jer ja nisam takav u svojim očima!
